Pressan - 19.05.1993, Blaðsíða 9

F R ETT I R
Miövikudagurinn 19. maí 1993
PRESSAN 9
ðgæfu-
maðurinn
á samúð
mína alla
„Það er rosalega erfitt að
sitja uppi með að vera treyst
fyrir sautján ára unglingi og
geta ekki skilað honum heim
aftur,“ segir Páll Kristjánsson
ökukennari, sem var að kenna
Þórdísi Unni Stefánsdóttur á
bifreið þegar slysið varð. Dí-
ana vinkona Þórdísar var
einnig í bílnum en slapp með
lítil meiðsl. Páll segir Þórdísi
hafa verið mjög skynsama
stúlku. „Það er ein setning
sem Þórdís sagði sem situr í
mér. í einum ökutímanum
sagðist hún nokkuð viss um
að við værum þau einu sem
færum eftir umferðarlögun-
um.“
Áfallið sem Páll varð fyrir,
jafnvel þó að hann ætti enga
sök á slysinu sjálfur, var slíkt
að hann er hættur allri öku-
kennslu, sem hann hafði
stundað ffá árinu 1964.
„Ég er búinn að vera mjög
aumur yfir þessari ömurlegu
reynslu. Það má segja að ég
hafi fengið marblett á hjartað.
Þegar maður lendir í svona
áfalli sjálfur reynir maður að
dæma ekki aðra og það hefur
ekki hvarflað að mér í eina
mínútu hvort sá sem slysinu
olli verður dæmdur sekur eða
saklaus. Þessi ógæfusami
maður á samúð mína alla. En
það er hræðilegt til þess að
hugsa að menn geti leyft sér að
deyða aðra undir áhrifum
lyfja.“
Páll, sem varð fyrir líkam-
legu tjóni af völdum slyssins,
hefur ekki enn fengið neinar
slysabætur. Hann hefur hins
vegar fengið vinnulaun frá
Hagvirki, sem hann hefur
unnið hjá undanfarin ár.
„Vinnuveitendur mínir hafa
sem betur fer sýnt mér mikinn
skilning, enda tryggingamálin
ffemur dapurleg."
Jóhanna Agnarsdóttír var farþegi í kyrrstæðri bifreið
Eins og loftsteinn sem splundrar líll manns
„Ég var kyrrstæð að bíða
eftir grænu ljósi á leið minni
upp í Breiðholt. Jeppinn kom
á móti á mikilli ferð og stopp-
aði ekki þrátt fyrir rautt ljós.
Hann skall í hliðina á
kennslubílnum, sem kastaðist
yfir á minn bíl sem hentist
upp á umferðareyju,“ sagði
Jóhanna Agnarsdóttir, sem
var ásamt dóttur sinn í bíl við
gatnamótin þennan örlagaríka
eftirmiðdag. Jóhanna hefur
verið óvinnufær síðan atvikið
varð, enda slasaðist hún á öxl
og baki. Hún hefur ekki feng-
ið tryggingabætur ennþá en er
með mál í gangi út af því.
„Auðvitað hefur þetta rask-
að gríðarlega miklu í lífi mínu.
Þetta hefur kippt mér úr öllu;
ég hef ekki getað stundað
vinnu og þá hefur þetta meðal
annars haft áhrif á möguleilca
mína til að kaupa mér hús-
næði, enda dottin úr kerfinu
og fæ ekki greiðslumat.“
- Ertu reið út í piltinn?
„Innst inni er ég ekki reið út
í hann heldur vorkenni hon-
um fyrst og ffemst. Auðvitað
er þetta skelfileg lífsreynsla en
ég hata hann ekki. Hann var
undir áhrifum eiturlyfja en
hvers vegna fór hann af stað
keyrandi; af hverju fer hann
upp í bíl og keyrir? Hver er
hvatinn að því að hann gerir
það? Ég hef oft spurt mig að
þessu. En ég segi það satt að
það er ekki hægt að hata
hann, ég vorkenni honum en
ég get ekki dæmt hann. Þetta
var bara eins og loftsteinn sem
splundraði lífi manns.“
JÓHANNA AGNARSDÓTTIR
Viö gatnamótin öriagaríku.
PÁLL KRISTJÁNSSON
Hættur aö kenna á bíl.