Pressan - 27.05.1993, Blaðsíða 4

4 PRESSAN
F R É T T I R
Fimmtudagur 27. maí 1993.
íDcttifCábjir
Ut af með
Bjarna Fel
„Bjami Felixson, íþrótta-
fréttamaður Sjónvarpsins,
hefur gert marga góða hluti í
starfi sínu og fyrir það ber að
þakka, en nú er svo komið
að tímabært er fyrir „rauða
ljónið“ að draga sig í hlé.
Lýsingar Bjarna eru því mið-
ur orðnar daprar og afskap-
lega óspennandi og eftir ára-
langa vinnu hans hjá Sjón-
varpinu er hreinlega orðið
pínlegt fyrir áhorfendur að
hlusta á hann endurtaka
sömu fáu setningarnar aftur
og aftur.“
íþróttaáhugamaður í DV.
Samúel Öm Erlingsson,
starfandi íþróttafréttastjóri
Sjónvarps: „Mér finnst
ómaklega vegið að manni
sem hefur unnið af alúð og
áhuga fyrir íþróttaáhuga-
menn í áratugi. Ég vildi að
það væru fleiri í þessu þjóð-
félagi sem hefðu slíkan bar-
áttuhug, áhuga og dugnað í
starfi eftir svo langan tíma
eins og Bjarni Felixson. Það
er dæmigert fyrir skítkast af
þessu tagi að menn treysta
sér ekki til standa við það og
skrifa undir nafhi.“
Siðleysi í
sundlaug-
um
„Gunnar Þorsteinsson mun
hafa rœtt um sundlaugarferð
sína nýverið og sagt að á
sundstöðum „sýndu kven-
metin júgursín og nakin
lœri“. Sundlaugaiðkun vceri
einungis tilþessfallin að auka
á girnd og losta fólks! Varaði
hann hlustendur sítia eindreg-
ið við að leggja í vana sitm að
sækja slíka staði.“
Alþýðublaðið vitnar i ræðu Gunn-
Kristján Ögmundsson, for-
stöðumaður Laugardals-
laugan „90-95 prósent af
gestum Laugardalslaugar
koma hingað til að ástunda
heilbrigt líferni en ekki til að
sýna á sér brjóstin, lærin eða
tæmar. Það er alveg á hreinu.
Það eru alltaf einhverjir sem
Dýrt
nautakjöt
„Okkur var kynnt petta til-
boð fyrir stuttu en leist ekki á
það. Kjötið í pakkanum er
um 1.300 krónum dýrara en
sama kjöt hjá okkur í lausa-
sölu. Við getum ekki boðið
neytendum upp á 1.300
krónum hærra verð. Ég, sem
neytandi, myndi aldrei borga
1.300 krónum hærra verð
fyrir kjöt bara vegna þess að
það er í einhverjum fínum
pappakassa."
Jóhannes Jónsson í Bónus i Alþýðu-
blaðinu.
Guðmundur Lárusson, for-
maður Landssambands
kúabænda: „Ég er ekki sann-
færður um að Jóhannes sé
hér að tala um sambærilegt
kjöt að gæðum. Hann er
væntanlega með annað kjöt
en við. Auðvitað hugleidd-
koma hérna með einhverju
öðm hugarfari en að synda,
til dæmis að sýna sig og sjá
aðra, og það er einnig af hinu
góða. Mér finnst ekkert at-
hugavert við það að menn
horfi á fallegar konur og öf-
ugt. Það sýnir bara meistara-
verk guðs — því fegurri, því
betra handbragð. Ég get svo
bent hinum sannkristna
Gunnari Þorsteinssyni á að
það er messa laugardaginn 5.
júní kl. 9.30 í lauginni, og þar
getur hann meðtekið heilaga
ritningu ef hann vill.“
um við að vera með ódýrara
kjöt, þ.e. kýrkjöt, en þetta er
sameiginlegt átak vegna
gæða og verðs. Við gerðum
verðsamanburð í helstu stór-
mörkuðum áður en við fór-
um af stað og þá sáum við
ekki þetta verð hjá Jóhannesi.
Samkvæmt verðkönnun
okkar er þetta verð sem við
bjóðum um 30 prósentum
lægra en almennt gerist í
stórmörkuðum. Ef menn
hafa lækkað verðið síðan
vegna okkar þá er tilgangi
okkar náð og ekki nema gott
eitt um það að segja.“
PRESSAN/JÍM SMART
JÓN SlGURÐSSON Búinn að eiga Jörðina í tuttugu ér en hefur lítið getað notað hana þrátt fyrir fjölda málaferla.
Sérstæð og langvinn landamerkjaþræta í Flóanum
Staðan 8:1 í Hæstarétti
Fyrir Héraðsdómi Suður-
lands er nú til meðferðar
landamerkjamál vegna jarðar-
innar Hallskots í Flóagaflstorfu
í Eyrarbakkahreppi. Stefnandi
málsins er Jón Sigurðsson,
sem um áratugaskeið hefur
reynt að fá jörðinni skipt til að
geta haft afnot af henni.
Vegna jarðarinnar hefur hann
farið í fjöldamörg mál og þar
af unnið átta fyrir Hæstarétti
en tapað einu. Jón sér um
málarekstur sinn sjálfúr, nema
í málinu sem hann tapaði. Þá
á hann að baki fimm mál í
héraðsdómi sem ekki var
áffýjað.
Málið lá óhreyft hjá dóm-
ara í tíu ár
„Þrátt fyrir að vera óum-
deildur eigandi jarðarinnar
hef ég aldrei getað nýtt hana
sem skyldi öll þau ár sem hún
hefur verið í minni eigu,“
sagði Jón, sem væntir þess að
núverandi landamerkjamál
verði til að botn fáist í þetta
sérstæða mál. Landamerkja-
málið hóf hann reyndar árið
1983, en þá var hann búinn að
eiga jörðina í tíu ár. Það lá svo
óhreyft í tíu ár, þar til Jón fékk
það tekið á dagskrá hjá hér-
aðsdómnum nú í maí.
Vandræði Jóns má rekja til
þess að jörðin er í óskiptu
landi sem hann á ásamt Éyr-
arbakkahreppi. Um er að
ræða 700 til 800 hektara land-
svæði og má ætla að hlutur
Jóns sé nálægt fimmtungi.
Fljótlega eftir að hann eignað-
ist jörðina komst hann að því
að útilokað væri fyrir sig að
nýta jörðina nema ffarn færu
landaskipti. Árið 1978 fór
hann því fram á það við sýslu-
mann Árnessýslu að það yrði
gert, og skipaði sýslumaður þá
landskiptanefnd. Fljótlega
kom í ljós að ágreiningur yrði
um margt fleira en ytri landa-
merki torfunnar. Hafa sölu-
og leigusamningar Eyrar-
bakkahrepps blandast inn í
málið, en Jón segir að þeir hafi
bæði gert sér erfitt fyrir við
nýtingu jarðarinnar og auk
þess mismunað sér sem eig-
anda.
Samningar hreppsins
sérkennilegir
Flest málaferlin má rekja til
þess að árið 1970 gerði Eyrar-
bakkahreppur samninga við
tólf aðila um leigu á landi úr
Flóagaflstorfunni og stofnaði
þannig lögbýli. Lögbýlum
þessum áttu að fylgja öll rétt-
indi jarðarinnar, meðal ann-
ars til veiða í ölfusá. Til að
rifta þessum samningum
þurfti Jón að fara í mál við
átta af þessum tólf aðilum,
hinir voru ýmist látnir eða
horfnir á braut. Endanlegur
dómur í málunum átta gekk í
Hæstarétti árið 1987. Eyrar-
bakkahreppur fékk þá fjóra
aðila til að taka við þeim fjór-
um samningum sem eftir
voru. Var samningunum af-
lýst áður en dómur var kveð-
inn upp í málunum.
Það liggur beint við að
spyija Jón að því hvort hann
sé ekki óvenjumikill mála-
þræmmaður. Hann segist ekki
draga neina fjöður yfir það, en
bendir jafnframt á að hann
hafi átt við ramman reip að
draga. Það hefur einnig haft
mikið að segja í þessu máli að
landamerki jarðarinnar eru
afar óskýr og snúin, og úr því
aldrei fengust neinar lyktir í
hver átti hvað þá hlaut að fara
sem fór.
Þá segir Jón að þessa dag-
ana sé verið að koma landa-
merkjum inn á kort sem verið
er að gera á vegum Landmæl-
inga íslands. Segist hann ótt-
ast mjög að sínir hagsmunir
verði þar fyrir borð bornir.
Siguröur Már Jónsson
debet þorsteinn pálsson kredit
■■■■■■■ ■■■■■■■■
„Þorsteinn er mjög stefnumarkandi og
hefur mikla yfirsýn. Það er auðvelt að
vinna fyrir hann vegna þess að hann er
sjálfum sér samkvæmur. Maður veit jafh-
an hvar maður hefur hann,“ segir Ari
Edwald, aðstoðarmaður hans í dóms-
málaráðuneytinu. „Þorsteinn er mjög
góður og heiðarlegur maður sem vill gera
hlutina vel. Þá er hann almennt velviljaður
og í heiðarlegasta kanti íslenskra stjórn-
málamanna,“ segir Jón Magnússon, lög-
maður og fyrrum svili Þorsteins. „Hann
er heiðarlegur í öllu samstarfi og góður
samstarfsmaður í kjördæminu. Þá er hann
einnig sjálfum sér samkvæmur,“ segir
Margrét Frímannsdóttir, þingmaður úr
Suðurlandskjördæmi. „Þorsteinn hefur
staðið sig mjög vel sem sjávarútvegsráð-
herra að því leyti að hann hefur viljað fara
nálægt tillögum Hafró, sem er annað en
forveri hans í starfi gerði. Hann er ábyrg-
ur, traustur og laus við yfirlýsingagleði;
hann segir ekki meira en hann getur staðið
við,“ segir Kjartan Magnússon, formaður
Heimdallar.
Feiminn og lítt afgerandi — eða
heiðarlegur og traustur?
Þorsteinn Pálsson sjávarútvegs- og dómsmálaráðherra hefur
mikið verlð í sviðsljóslnu að undanförnu og meðal annars
móbgað forseta Bandaríkjanna.
„Það vill hlaðast á hann slíkt annríki að
hann nær ekki að sinna öllum samskipt-
um eins vel og best væri,“ segir Ari Edw-
ald, hægri hönd hans í dómsmálaráðu-
neytinu. „Honum hættir til að hnýta per-
sónulega í menn. Það er að mínu viti galli
á málflutningi hans og algerlega óþarft,"
segir Jón Magnússon, lögmaður og fyrrum
svili Þorsteins. „Mér finnst Þorsteinn ekld
nægjanlega afgerandi. Hann ætti að taka
mun meira á gagnvart félögum sínum.
Mér finnst hann eigi til dæmis að geta
tekið mildu betur á Davíð, en hann er
kannski bara góður við minnimáttar,“
segir Margrét Frímannsdóttir, þingmaður
Alþýðubandalags í Suðurlandskjördæmi.
„Mér hefur fundist hann fulldipló-
matískur og allt að því feiminn á köflum.
Það hefur háð honum sem stjómmála-
manni,“ segir Kjartan Magnússon, for-
maður Heimdallar, félags ungra sjálfstæð-
ismanna í Reykjavík.
t