Pressan - 27.05.1993, Blaðsíða 15

F A K A R
Fimmtudagurinn 27. maí 1993
PRESSAN 15
LlÓSKAN Heitir réttu nafni Aldís Björk. Viöurnefniö fékk hún af því að
Ijóskubrandarar pirra hana alveg óskaplega. Meðlimir Sniglanna salta
ætíð sárin í viöurnefnum. Ljóskan ekur um á Kawazaki GPZ1000 RX.
Bifhjólasamtök
lýðveldisins eru á
fleygiferð allan
ársins hring.
Meðlimir sam-
takanna verða þó
ekki áberandi á
götum borgar-
innar íyrr en
geislar sólarinnar
ná að endurkast-
ast af ökutækj-
um og hjálmum
ökumannanna.
Sérstaklega áber-
andi að sumri til eru kvenöku-
mennimir, þegar þær taka einstaka
sinnum ofan hjálminn og leyfa gol-
unni að leika um faxið. Þess ber að
geta að hjálminn taka þær aldrei af
sér nema hjólið sé kyrrt. Fjórar
mótorhjólaskvísur vom á ferð um
miðbæinn á dögunum og tóku of-
an hjálmana til að baða sig í sól-
skininu. Þetta em þær ungkvens-
umar Harpa, Vala, Sonja og Aldís,
tíundi hluti kvenökumanna Bif-
hjólasamtaka lýðveldisins, þar sem
nú em skráðir fjörutíu kvenöku-
menn.
Að sögn Aldísar (Ljósku) er mjög
algengt að hún reiði karlmenn á
hjólinu sínu en hún láti aldrei reiða
sig. Smjörþefinn fékk hún þó sem
| SONJA SCHWANTZ
Ber eftirnafn fyrrverandi
heimsmeistara í GP 500-
fiokki. Schwantz þessi mun
vera í miklu uppáhaldi hjá
Sonju. Hún ekur um á Hondu
Mögnu.
farþegi íyrir rúmu ári.
„Hjólið er farartæki mitt dagsdag-
lega auk þess að vera aðaláhuga-
málið. Á sumrin keyrum við oft
nokkur saman um helgar og á
kvöldin. Við bregðum okkur oft í
Hafnarfjörð eða upp í Mosfellsbæ
og smndum í Hveragerði,“ segir
Ljóskan. Um hvítasunnu-
helgina ætla Bifhjólasam-
tökin svo að efna til
þeysireiðar á Lýsuhól og
er búist við miklu fjöri
og fjölmenni þar um
helgina.
íA/í/r ‘Kristjdn Jófiannsson:
Mjög er eftirsótt að
komast í læri til Sigurð-
ar Demetz Franzsonar,
sem meðal annars hefúr
þjálfað upp stórtenórinn
Kristján Jóhannsson.
Hann vandar mjög valið
á nemendum sínum og
það þykir hreinasta happ
að komast til hans. Að-
eins eitt tenórefni er
undir handleiðslu hans
um þessar mundir. Sá
heitir Sigurður Bem-
höft og komst fýrir
skemmtilega tilviljun í
læri til meistarans. Vorið
1991 tókhannþáttí
Morfís- keppninni,
ræðukeppni ffamhalds-
skóla, fyrir hönd Fjöl-
brautaskólans í Garða-
bæ. Kom þá í ljós rödd
sem var bæði sterk og
þreyttist ekki. Eftir þessu
tók vinur Sigurðar, Þór
Jónsson, fféttamaður í
Svíþjóð, en það var ein-
mitt hann sem þjálfaði
Sigurð upp fyrir Morfls-
keppnina. Síðla sumars
sama ár fóru Þór og Sig-
urður saman í veiðiferð.
„Ég var með Pavarotti-
kassettu í bílnum og fór
að tala um hve gaman
væri að læra alla þessa
tóna og fór að raula
með. Þór leist svo vel á
hvað ég fór auðveldlega
með þetta að hann dreif
mig strax til Sigurðar
Demetz, sem tók mig
samstundis í nám og
hefúr leiðbeint mér und-
anfarin tvö ár.“
Sigurður segir þetta
söngnám aldrei hafa
staðið til. „Það var lagt
hart að mér í fjölskyld-
unni að fara annaðhvort
í lögff æði eða viðskipta-
ff æði. Ég var hins vegar
aldrei á þeim buxunum
og fannst það heldur
innantómt. Nú stefni ég
til Ítalíu í ffekara nám.“
Sigurður hefúr þegar
haldið eina tónleika á
Kjarvalsstöðum og
herma ffegnir að hann
hafi staðið sig mjög vel,
— þarna sé jafnvel kom-
inn nýr Kristján Jó-
hannsson. Sigurður hef-
ur ekki bara röddina
heldur einnig tenórvaxt-
arlagið og framkomuna.
Ætlarðu að verða
heimsfrœgur eins og
Kristján?
„Ég veit ekki hvað skal
segja. Maður hefúr
kannski efúið og per-
sónuleikann, en svo
byggist þetta á því að
læra að elska listina og
vinnuna. Mottó Sigurð-
ar Demetz er: It’s a long
way to Tipperary, sem
þýðir að þótt það gangi
vel núna er langur vegur
effir enn. Það fæst ekkert
án vinnu.“
Sigurður Bernhöft er
nú á leið til Ítalíu að
halda einsöngstónleika í
Suður-Týról, heimabæ
Demetzins, en það er
fyrir tilstilli hans og
bæjarstjórnar-
1 innarþaríbæ
sem tónleikamir
verða haldnir,
nánar tiltekið í
júlíbyrjun. Með
honum í för
verður Guðbjörg
Sigurjónsdóttir
undirleikari.
SlGURÐUR BERNHÖFT
Heldur tónleika á Ítalíu í
byrjun júlí.
Það fór ekki ffamhjá neinum
sem átti leið um miðborg
Reykjavikur um síðustu helgi
að allir sem vettlingi gátu
valdið slepptu þar ff am af sér
beislinu. Hvítir kollar tolldu á
höfði nýstúdenta í blíðviðrinu
í miðbænum að næturlagi. Á
næturgöngu þar sást meðal
annars til Páls Rósinkranz,
söngvara Jet Black Joe. Á ferli
vom einnig Björgúlfur Thor
og Frank Oskar Pitt og margt
vina þeirra plús fimmþúsund
göngugarpar í Austurstræti.
Áuðvelt var að taka feil á hvítu
kollunum í miðbænum, því
ekki vom löggumar færri en
stúdentarnir.
Á Sólon íslandus sat á föstu-
dagskvöld leikarinn Baltasar
Kormákur í góðu yfirlæti.
Steinunn Ólína Þorsteins-
dóttir var ekki langt undan né
góðvinkona hennar Margrét
Ragnarsdóttir. Þær stöllur
örkuðu svo niður á Café Ro-
mance og skáluðu í kampa-
víni. Hið undurfagra leikara-
efni Hilmir Snær Guðnason
Kolbeinssonar var á Sólon. Sá
drengur á örugglega eftir að
bræða mörg kvenmanns-
hjörtun á sviðinu í framtíð-
inni. Hann hefúr þegar brætt
hina sjarmerandi Bryndisi
Jónsdóttur sem var í fylgd
hans. Á laugardagskvöldið
sátu hins vegar Andri Már
Ingólfsson og allt hans gengi
við eitt og sama borðið á Sól-
on íslandus. Ljósmyndararnir
Páll Stefánsson, Einar Falur
Ingólfsson og Anna The-
ódóra Pálmadóttir skemmtu
sér hið besta sem og englarnir
Jón Kaldal og Þorsteinn Joð
sem gerðu þáttinn um Engla-
borgina LA. Þeir virtu nú fyrir
sér íslendinga á íslandi. Til-
vonandi kvikmyndagerðar-
maðurinn Ragnar Agnarsson
kom við og heilsaði upp á
kollega sinn Karl Óslcirsson.
Harpa Bjömsdóttir mynd-
listarmaður og Ásgeir Frið-
geirsson, ritstjóri Iceland
Review, supu á rauðvíni.
Þarna var líka Áslaug
Snorradóttir ÚH og lags-
kona Palla Stef. Eggert feld-
skeri átti leið um.
Einar Öm Benedikts
son og Sigrún Guð-
mundsdóttir ball-
erína sátu á 22 og
þar skáluðu líka
vinimir Páll Ósk-
arsson og Karl
Stefánsson, sem sá-
ust reyndar víða í borg
inni þetta kvöld.
í Rósenbergkjallaranum dans-
aði Eydís Eyjólfsdóttir dans-
ari. Jón kaldi heilsaði upp á
ffænda sinn Sigga kalda Ró-
senberg-rottu og Einar Falur
ljósmyndari horfði haukffán-
um augum á gesti staðarins.
Um miðjan sunnudag sátu í
kaffi á Sólon þau Birgir Þór
Bragason akstursíþrótta-
ff éttamaður og Mar-
íanna Friðjóns-
dóttir, útsend-
ingarstjóri hjá
Baunum. Sigga
Vala klappaði
1 púðluhundin-
um sínum og
drakk kaffi.
I hádeginu á sunnudag sátu á
Café Listþeir Viðar Eggerts-
son og Stefán Baldursson
leikhússtjórar að snæð-
ingi og ræddu mikilvæg
mál.
Það vom bara gestir
á Tunglinu á mið-
vikudags- og föstu-
dagskvöld, því lokað
var á laugardagskvöld
vegna vinsælda staðarins
helgina áður. Þeir sem
djömmuðu þar dagana sem
opið var vom Hilmar Öm
Hilmarsson, naut og galdra-
karl, Jón Proppé og systum-
ar Steinunn og Guðrún,
Ragnar gustur Halldórs-
son kvikmyndagerðarmað-
ur, Eiríkur og Addi hjá
Samskiptum skiptu sér af
háttalagi fólks. Þarna vom líka
Jón Júlíus rokkari og Guðrún
Helga og þau Kristján
Hrafnsson og Melkorka
Tekla Ólafsdóttir.
Klara Stephensen sat á Café
Romance, þar var einnig val-
kyrjan Valdís Gunnarsdóttir
og Bonni ljósmyndari borð-
aði á Óperu.
Kalli og Ester I Pelsinum
höfðu viðkomu á Bíóharnum
á föstudagskvöld, sem og
Bima Hrólfsdóttir, fyrmm
sjónvarpsþula, og Ein-
ar Sveinsson, for-
stjóri Sjóvár/Al-
mennra. Lektor-
arnir Ólafur Þ.
Harðarson og
Birgir Þór Run-
ólfsson stoppuðu
stutt. Leshringsfélag-
amir Aðalsteinn
Leifsson, Daníel í
Nýdanskri og
Steingrímur
Ólafsson vom
hins vegar á
Bíóbarnum að-
faranótt upps-
tigningardags og
sömuleiðis bók-
menntaff æðingarnir Helga og
Elfa, Nanna Sigurdórsdóttir
auglýsingaskáld, Bima Gunn-
arsdóttir og systurnar Lillagó
ogAggý.
„Ég er búittn
aðfá nógafað
lesa umfólkið
sem sœkirpempíu-
lega staði eins og
Ingólfscafé, Sólon ís
landus ogBíóbarinn.
Þetta er„sissy“lið sem
fer útsvona einu sinni
á ári og réttþefar af
glasi. Égstend
mínavaktvið
barinn á hverju ein-
asta kvöldi, drekk eitis
og maður, en aldrei kem-
ur nafnið mitt í blöðin.“
Viö
mælum
með
... exótískri danstónlist í anda
Aminu og fleiri slíkra kyrjara.
Tónlistargerningur sem þessi er
svo seiðandi að annars konar
popptónlist hreinlega geldist í
námunda við hana.
... að menn megi drekka og
sofa þar sem þeir vilja; í bílnum
sínum utan vegar ef þeir em
syfjaðir, og drekka utanhúss
langi þá í bús.
... Frökkum á íslandi
þeir em snortnir af kvenlegri ís-
lenskri fegurð og eru ekkert að
fela það.
... ísbúðinni við Álfheima
því þar fæst ódýrasti ísinn í
bænum. Segið svo að maður
bregðist ekki við kreppunni.
Að vera talinn til samtíðarmanna á
Islandi. Þegar teknir em tvö þúsund
íslendingar og sagt að þeir séu
merkilegustu núlifandi fslending-
amir og þú ert ekki í þeirra hópi, ja
þá ertu einfáldlega úti. Ef Halli rak-
ari í næsta húsi kemst í þessa bók á
maður tvímælalaust að vera í henni
líka. Og helst að gefá allt upp til að
gera bókina einnig að kviðmágatali.
Best er að geta rakið ættir sínar til
Egils Skallagrímssonar eða einhverra
ámóta kappa úr fomöld, en vera
samt meðvitaður um að viðkom-
andi hetjur vom aldrei til. Næstbest
er að rekja ættir sínar til vinnu-
manna og verbúðarmanna. Ekki er
hægt að kenna sig við bændur þessa
dagana og síst af öllu Skagfirðinga.
Maður verður að kunna skil á ætt
sinni þó svo að forfeður okkar hafi
sílogið til um fáðemi. Og breyta
henni ef einhver bóndadurgur kem-
ur þar inn í myndina. Ekkert er eins
aumt og að vera bóndi í dag en sjó-
menn em ínm.
Hafnfirskir aulabrandarar. Hafnar-
fjarðarbrandarar í anda ljóskuhúm-
ors. Eða húmor sem hafnfirskir
handboltakappar flissa enn að og
líklega allir fiilltrúar bæjarstjómar-
innar í Hafharfirði. Þrátt fyrir að
hafnfirska bæjarstjómin sé með
memaðarfyllri bæjarstjómum er
ekki þar með sagt að hún hafi góðan
húmor. Þeir ættu í það minnsta ekki
að gera Hafnarfjarðarbrandarann að
söluvamingi í þeirri auglýsingaher-
ferð sem nú stendur yfir á bænum.
Hann er einfáldlega úti. Nær væri að
líta á húmor hinna ungu hafhfirsku
brandarakalla sem alls staðar hafa
sig í ffammi um þessar mundir.
Húmorinn sem þeir Davíð Þór og
Steinn Armann standa fyrir.
Hommahúmor, að
talaillaumfólká
léttu nótun-
um, ólíkinda-
húmor, líkt
og Jakob
og Davíð
Þór gantast
meðá
morgnana á
Aðalstöðinni. Sá
húmor er
skemmtilegur,
frumlegur og