Pressan - 22.07.1993, Blaðsíða 6

MENN
6 PRCSSAN
Fimmtudagurinn 22. Júlí 1993
ALIT

GUÐMUNDSSON
MARKUS ORN
ANTONSSON
JULIUS
HAFSTEIN
SIGRUN
MAGNÚSDÓTTIR
BRAGI
KRISTJÓNSSON
Á að banna tívolí við höfnina?
Jörundur Guðmundsson,
rakari:
„Það væri fáránlegL Fyllerí um
helgar í Reykjavík er allt árið
um kring og þó það hafi kom-
ið fyrir í eitt skipti í þessa tutt-
ugu daga að unglingar hafi
safnast þarna saman í stað
Austurstrætis til að drekka
landa sem einhverjir óvandað-
ir menn út um allt land
brugga handa þessum greyj-
um, á það ekki að bitna á þús-
undununum sem koma með
böm sín í tívolíið. Mér finnst
heimskulegt að forsvarsmenn
í stóru sveitarfélagi skuli láta
svona út úr sér. Við söfnum
saman mörg þúsund manns á
þjóðhátíð í Vestmannaeyjum
og í Þjórsárdal? Þetta rúllar
áfram ár eftir ár. Svo kemur
eitt svona tilfeUi sem var blásið
upp af fjölmiðlum. Það er al-
gjörlega út í hött að stöðva
þessa starfsemi þó það komi
einn slæmur dagur. Það hefúr
aUt farið vel ífam hina dagana.
Þetta ófremdarástand um
helgar er búið að standa í
mörg ár en borgaryfirvöld
hafa ekki ennþá séð sóma sinn
í að koma upp salernisað-
stöðu. Ég þurfti sjálfur að
leigja salemi af Gámaþjónust-
unni. Borgaryfirvöld hafa eng-
ar áhyggjur af því að þessir
unglingar em mígandi og skít-
andi í hveiju húsasundi. Aftur
á móti hafa þeir áhyggjur af
einu kvöldi þar sem unglingar
fara á fyllerí og það lendir á
okkur í tívolíinu. Ég vU beina
því til borgarfuUtrúa að stöðva
þessa bmggara og skapa við-
unandi aðstöðu fyrir ungling-
ana þar sem þeim getur liðið
veL“
Markús Örn Antonsson,
borgarstjóri:
„Við höfum verið að fá
reynslu af rekstri tívolísins
þarna en auðvitað er hafnar-
bakkinn ekki sérhannaður fyr-
ir tívolírekstur. Þessi ráðstöfun
var gerð til að fá úrlausn á
málum tívolísins. Ég tel að það
sé mikilsvert fyrir okkur að
geta boðið upp á slíka starf-
semi. En auðvitað á því að
vera komið fyrir einhvers stað-
ar annars staðar ef það á að
vera ffamhald á þessu. Annað
er í sjálfú sér ekki um það að
segja. Hins vegar er ætlunin að
reka þetta tívolí tíl 27. júlí og
þeir hafa fengið leyfi til þess.
Að því tímabiU loknu munum
við sjálfsagt taka það upp aftur
hvar best sé að finna sams
konar rekstri stað í borgar-
landinu."
Júlíus Hafstein, borgarfull-
trúi:
„Ég samþykkti það í borgar-
ráði á sínum tíma að leyfa tí-
volírekstur á þessum stað og
stend við það. Aftur á móti
myndi ég vilja finna ffamtíð-
arstað undir þessa starfsemi
því þessi staðsetning við höfh-
ina er bara tímabundin lausn.
Það er í lagi að hafa það þama
þangað tíl að annar betri stað-
ur finnst. Ég vona hins vegar
að við finnum virkilega góðan
stað undir þessa starfsemi í
ffamtíðinni.“
Sigrún Magnúsdóttir, borgar-
fuUtrúi:
Mér finnst verið að refsa röng-
um aðUum ef það eru ólætin í
unglingunum sem mönnum
verður starsýnt á. Það er
vandamál sem þarf að taka á
af festu. En þó að ólæti bijótist
út við tívolíið finnst mér ekki
hægt að skeUa aUri skuldinni á
tívolíið sem slUet. Ég er hlynnt
því að við fáum svona starf-
semi á sumrin tíl að lífga upp á
lífið í bænum. Ég held að það
veiti mUdu fleira fóUd gleði og
ánægju þó svo að þetta hafi
spillt fyrir. Hins vegar er ég
ekki að gera lítið úr því vanda-
máH sem þama birtist og setur
ljótan blett á mannlífið. En
mér finnst ekki rétt að loka tí-
Fréttir um mikinn drykkju-
skap tívolígesta hafa vakiö
mikiö umtal. Um síöustu
helgi hellti lögreglan niöur
miklu magni af landa sem
gestir tívolíslns höföu sér til
hressingar. Sumir óttast aö
útlendingar veröi vitni aö
skríislátunum og vilja banna
rekstur tívolísins á bakka
Reykjavíkurhafnar.
voUinu þó að þetta gerist."
Bragi Kristjónsson, bóksaU:
„Er nokkur ástæða til að
banna unglingum að drekka
brennivín þar ffekar enn ann-
ars staðar? Ég held ekki. Ég
held að staðsetningjn sé ekkert
svo slæm. Það er aUtaf fundið
að öllum staðsetningum í
þessu nöldrarasamfélagi. Ég er
alveg í nágrenni við þetta og
það er enginn bagi af þessu.
Því hefúr verið breytt fiá því í
fyrra þannig að nú er minni
múskík yfir dagjnn, heldur er
hún aðallega að kvöldlagi
þannig að þetta truflar ekkert
að ráði. Þetta er kannski dáUt-
ið kómískt fyrir útlendingana
sem eru að vappa í land en
þeir em bara ekkert á ferU þeg-
ar verstur atgangurinn er
heldur mUdu ffekar á morgn-
ana. Ég held því að það sé eng-
in ástæða til að banna þetta.“
HÆSTIRÉTTUR Hefur fengið þetta óvenjulega og umdeilda mál til meðferðar eftir að ríkissaksóknari skipti um skoðun
og héraðsdómur vísaði því frá.
Akæru rUdssaksóknara á hend-
ur Erni Ómarssyni vegn^.
meintra kynferðisafbrota gegn
ungum börnum hefur verið
vísað ffá Héraðsdómi Reyka-
víkur. Á mánudaginn var kvað
Júlíus B. Georgsson, settur
héraðssdómari, upp frávísun-
arúrskurð í málinu sem sak-
sóknaraembættið hafði þegar
áfrýjað til Hæstaréttar. Ekki
liggur fyrir hvenær málið verð-
ur tekið fyrir þar.
Úrskurður héraðsdóms afhjúp-
ar þær ógöngur sem saksókn-
araembættið er komið í með
þetta mál. Sem kunnugt er þá
taldi ríkissaksóknarembættið í
upphafi að rétt væri að beita
sérstöku lagaákvæði sem gerir
því fært að fresta ákæru gegn
manninum í þrjú ár skilorðs-
bundið. Þessi skilorðsbundna
ffestun á útgáfu ákæm er væg-
asta stig sakfellingar en byggist
meðal annars á játningu sak-
bornings sem liggur fyrir.
Effir að umræða fór hins vegar
í gang um þessa ákvörðun, þar
sem meðal annars komu ffam
mjög harðar ásakanir foreldra
barnanna sem áttu í hlut, þá
ákvað ríkissaksóknari að endurskoða
ákvörðun sína og birti ákæru. Var sú
stefnubreyting í málinu rökstudd með
þvi að umræða í fjölmiðlum hefði afflutt
það og því væri nauðsyn að fá dóm, með-
al annars til að tryggja sanngjarna með-
ferð sakbornings. Héraðsdómarinn taldi
hins vegar ekki heimilt að gefa út ákæm
eftir að búið væri að fresta henni skilorðs-
bundið áður. Taidi hann skorta heimild í
hegningarlögum til þessarar málsmeð-
ferðar enda liggur fyrir að brotamaður
hefur ekki rofið það skilorð sem hann
hafði fengið. Þarf af leiðandi taldi dómar-
inn að ekki væri heimild til þess að gefa út
ákæru og vísaði málinu ffá.
Það verður fróðlegt að sjá niðurstöðu
Hæstaréttar í þessu máli en ekki eru til
nein fordæmi fyrir þessari málsmeðferð.
Þá vekur athygli að við fyrri niðurstöðu
málsins var Örn settur inn á sakaskrá eins
og lög gera ráð fyrir. Við ákæru var síðan
sú færsla afmáð af sakaskrá að ffumkvæði
ríkissaksóknara. Dómarinn tók enga af-
stöðu til þess en slík meðferð á sakaskrá
verður að teljast óvenjuleg.
Siguröur Már Jónsson

Rannveig Guðmundsdóttir
Tengdamamma tekur völdin
Lengst af árinu vissi nánast
engin hver Rannveig Guð-
mundsdóttir var. Helst að
sumir glöggir blaðalesendur
myndu eftir henni sem
tengdamóður Kristjáns Jó-
hannssonar sem sást öðru
hvoru á myndum með Krist-
jáni þegar hann hafði lagt
heiminn að fótum sér. Sumir
höfðu reyndar á orði að Kri-
sján ætti sæta tengdamóður.
Það var því mjög eðlilegt
þegar fféttist að Rannveig var
einmitt að passa börn fyrir
Kristján í Mónakó þegar hún
varð allt í einu fræg. — Og
fyrir hvað varð hún fræg? —
jú, Jón Baldvin hafði gleymt
henni þegar hann var að
hressa upp á ríkisstjórnina.
Auðvitað má spyrja sig hvern-
ig hægt er að ædast til að Jón
Baldvin muni eftir Rannveigu
þegar varla nokkur annar
mundi eftir henni?
En nú var Rannveig sem-
sagt orðin fræg. Þar að auki
virtist hún vera komin svo
langt í pólitík að hún ætti orð-
ið skilið eitthvað annað og
betra en að vera bara þing-
maður Reyknesinga. Heilt
umhverfisráðuneyti var það
eins sem sæmdi slíkum garpi.
Hún hafði unnið svo mikið í
kyrrþey fyrir flokkinn að eng-
inn mundi annað eins. Annað
en gapuxinn hann Össur sem
ekkert gerir án þess að blása í
herlúðra.
Jón Baldvin bauð sátt og
lagði fram embætti þing-
flokksformanns sem hann
sagði að væri ráðuneytisígildi
þótt flestir viti að þingflokks-
formaðurinn gerir fáttt annað
en að loka þingflokksherberg-
ishurðinni á fréttamenn.
Rannveig fór aftur út til
Mónakó og hugsaði sitt ráð.
Síðan ákvað hún að sættast
við Jón og sjálfsagt hefðu allir
„Rannveig hafði
unnið svo mikið í
kyrrþey fyrir flokk-
inn að enginn mundi
annað eins. Annað
en gapuxinn hann
Össur sem ekkert
gerir án þess að blása
í herlúðra. “
gleymt málinu ef Jóhanna Sig-
urðardóttir hefði ekki ákveðið
að segja af sér varaformanns-
embættinu.
Eftir það breyttist Rannveig
í Litlu Gulu Hænuna. Hún
ein virtist hafa burði til að sá
ffæinu og baka brauðið. Eng-
in átti fleiri flokkssystkin í Al-
þýðuflokknum en Rannveig
og engin stærra bakland. Allir
undirskriftarlistar snerust um
að fá þessa hæfu manneskju í
varaformannsembættið —
rétt eins og allir hefðu beðið
eftir því að Jóhanna viki til
hliðar. Það var ekki einu sinni
hlustað á þær skynsömu
kvennaraddir sem vildu bíða
átekta í eitt ár.
Og nú hefur Rannveig tekið
völdin. Næstu árin fáum við
að njóta hennar hógværu
framgöngu þar sem hún mun
væntanlega þrýstast inn í
hvert embættið af öðru. Við
fáum að sjá fréttamenn heima
á stigapallinum hjá henni þar
sem hún á hógværan máta
tekur við undirskriftalistum
frá hlédrægum konum. Eftir
fáein orð um alvöru málsins
mun hún síðan taka við enn
einu embættinu. Rannveig er
komin til að vera.

Mál fatlaða ky nfe rðisaf b ro ta m a n nsi ns
Ákæru saksóknara
vísað frá Héraðsdómi