Pressan - 22.07.1993, Blaðsíða 32

32 PRBSSAN
FLUG OG BÍLL
Fimmtudagurinn 22. júlí 1993
NÁIN KYNNI

Ég er ennþá saddur eftir grillveislu síðustu helgar þar sem
mér var kennt að borða afókató með grillborgurum. Þann-
ig að mér leist hreint og beint á blikuna þegar hinn amer-
íski vinur bauð okkur frúnni í heimalagaðan mat heim til
Sigga ásamt fleirum íslenskum vinum sínum. Og þar sem
hann er af írsku og mexíkósku bergi brotinn fannst honum
tiivalið að bjóða upp á mexíkóskan mat.
Þetta fannst mér spennandi enda þegar við komum var
okkur um leið boðið upp á gvakkamóle sem virtist vera
einhverskonar hliðarjurt af afökató, þó þorl ég ekki að fara
með þaö. En allur kostur var meö hreint ágætum. Ætli ég
geymi ekki þar til síöar að fara út í smáatriði. Þar fyrir ut-
an kemur ykkur það ekkert við hvemig maturinn var nema
að ég gleymdi að fá mér einhverja salsa sósu sem ku vera
svona fátækra manna tómatsósa. Talandi um tómata þá
er ég búinn að sjá rautt um alla síðustu helgi.
Veðrið var einstakt, það er svo gaman að tala um veður,
en fyrr má nú vera þurrkur hjá fjölmiölum, en þessi þurrkur
sem virðist vera um þessar mundir. Ég held að gúrkumar í
þessari tíð séu hreint og beint alveg þomaöar upp. Og lík-
ist fölnandi krata rós. Enda hafði ég mikiö gaman af þess-
um fréttum af Rannveigu og varaformannskjörinu. 0 ekki.
Ekki nóg með það að hæstvirt Alþingi hafi tekið sér sum-
arfrí og þar meö leyft okkur hinum að fá smá sumarfrí frá
misskemmtilegum fréttum þaðan, því víst vinnum við allan
veturinn til þess að komast í þessar nokkru aumu frívikur.
Fyrir minn smekk finnst mér það nauðsynlegt að fá frí frá
fréttum. Þaö gleður að minnsta kosti mitt litla auma
hjarta að vita aö landið sé næstum stjórnlaust í þessar
nokkm vikur. Það er þó afsökun fyrir óstjórninni.
Haldiöi ekki að krötunum hafi ekki tekist að eyöileggja fyr-
ir mér vlkuna meö þessu makalausa hjali um varafor-
mannsembættlð. Og aumingjans Rannveig að vera ýtt
svona út í þessa hringiðu svona óforsvarendis. Það var
augljóst á viöbrögðum þegar hún talaöi við Qölmiðla, og
var hún svo hrottalega undrandi yfir þessum tvöhundruð
undirskriftum allstaðar af landinu sem studdu hana í þetta
embætti.
Já tvö hundmð manns. Það em færri en sem munu vera
boönir í sextugs afmæli hjá japönskum homma í París og
arkitekt í þokkabót, eða það segir einn vinur minn. En við
erum hér líka að tala um þriöja eöa fjóröa stærsta stjóm-
málaflokk á íslandi, eða erum við að tala um annan
minnsta.
En ég tók við mér. Eirðarleysi mitt hvarf með öllu. Ein-
hvem veginn fannst mér jafnaðarpólitíkin vera orðin eitt-
hvaö gvakkamóle. Svona hliðarjurt af engu. Þetta sakleysi
sem einkennir þessa pólitíkusa þar sem hin leynilegu
skilaboö em:
„Þetta er óþrifaverk en einhver verður að gera 'ða“.
Ég tók eftir að ég var einn inní stofu. Ég var búinn að æla
yfir mig öllum þessum dásamlega mat af ákefð viö aö
ræða þessi málefni líðandi stundar. Gúrkutíðin var búin að
fara með mig. Eða var það þetta gvakkamóle. Hinn amer-
íski vinur kom til mín fljótlega og sagði:
„Dónt jú læk ðí fúdd?“
Ég skildi um leiö að ég hafði hlaupið eitthvaö á mig og
reyndi að segja aö það væri eitthvaö viö svona austur-
lenskan mat sem færi illa í mig. Þó aðallega þegar ég væri
búinn að vinna mikið og undir álagi. Ég reyndi að útskýra
þetta eitthvað nánar en gerði mér grein fyrir aö þetta var
bara aumt tafs svona líkt og Rannveig var með í sjónvarp-
inu eða einhver annar stjómmálamaður að afsaka afhverju
þeir þurfa að gera eitthvað fyrir þjóðarheildina og heillina.
En aldrei fyrir sinn eigin metnað og buddu.
„Gimmí a breik aynarr!"
Sagði hinn ameríski fyrrverandi vinur minn. Og um leið
gerði ég mér grein fyrir hvernig gvakkamóle er búið til.
En salsa?
Er það ekki tónlist?
Einar Ben.
Bílabíó
kemst á
koppinn
Það er alltaf gleðiefhi þegar
ungt athafnafólk nýtir bjart-
sýni sína og viljaþrek til að
hrinda af stað ffamkvæmdum
sem við fýrstu sýn virðast erf-
iðar eða jafhvel ómögulegar. í
þessum bjartsýnisanda hafa
fimm einstaklingar tekið
höndum saman um stofnun
bílabíós, en fýrirbærið er all-
þekkt í henni Ameríku.
Reyndar hefur hugmyndinni
skotið upp hérlendis öðru
hvoru en aldrei hefur verið
ráðist í verkið þar sem íslensk
veðrátta hefur þótt helst til of
óútreiknanleg. Fimmmenn-
ingarnir, sem allir
eru á aldrinum 22
til 25 ára, þau
Ásdis ÞórhaÚs-
dóttir, Arn-
jánsdóttir, Breki Karlsson,
Ásgeir TTioroddsen og Gunn-
laugur Guðmundsson, hafa
komist að gagnstæðri niður-
stöðu og áætla að sýningar
hefjist í Bílabíóinu um miðjan
ágúst.
„Við höfum
g e n g i ð
m e ð
þ e s s a
h u g -
mynd í
Arndís Kristjánsdóttir,
Þórhallsdóttir og Breki
Karlsson eru meðal þeirra
sem standa að því að starf
rækja bílabíó.
maganum alllengi og ákváð-
um að hrinda henni í fram-
kvæmd þegar við höfðum
fúllvissað okkur um að ekkert
stæði í veginum," segir Arn-
dis, sem unnið hefúr hörðum
höndum ásamt ásamt félög-
um sínum að flytja inn sýn-
ingartjald að utan og velja
kvikmyndir við hæfi. „Veður
kemur án efa í veg fýrir ein-
hverja sýningardaga en við
reiknum með um 15 góðviðr-
isdögum á þeim eina mánuði
sem áætlað er að bíóið sé
starfandi. Það eina sem getur
spillt verulega fyrir er rigning,
en vindhviður koma hins veg-
ar ekki að sök.“
Meðal þeirra mynda sem
ráðgert er að sýna í Bílabíóinu
má meðal annars nefna Gre-
ase, Psycho, Jaws, Indiana Jo-
nes og ffönsku útgáfuna af
Nikita. Verður hver
mynd sýnd tvisvar á
kvöldi og sjoppustelpur
koma til með að rúlla á
línskautum um svæðið
og þjóna til bíls. Hljóð-
ið verður sent út á sér-
stakri útvarpsrás en bíó-
ið verður staðsett skammt
ffá Vökuportinu við Holta-
garða.
„Það er mjög gaman að
standa að þessu og það gefúr
lífinu gildi að gera eitthvað
sem er ferskt og nýtt. Fólk er
gífúrlega jákvætt í okkar garð
og við sjáum hvað setur,“ seg-
ir athafnakonan Arndís, sem
einnig starfar sem aðstoðar-
framkvæmdastjóri við gerð
stuttmyndarinnar Nifl.
! tvifarar ]
Það tekur engjnn
eftir því lengur
þegar þeir
skrifa um
sjávarútveg,
landbúnað og
vexti í Mogg-
ann, þeir Þor-
valdur Gylfa-
son og Einar K.
Guðfinnsson. Það
| hefði heldur enginn tekið
| eftir því þótt myndimar af
| þeim hefðu víxlast þegar
| greinarnar þeirra birtust á
| sömu síðu í Mogganum
I um daginn. Þeir hafa
J nefnilega báðir þennan
! eina sanna „nú-verður-
[ mamma- stolt-af-mér“-
• svip sem kannski sprettur
I af því að skrifa svona off í
I Moggann.
Rússneskir flugmenn sem ætl-
uöu aö fljúga
þarlendri tvíþekju af Antonov
gerö frá Finnlandi til Miami í
Rórída hafa verið strandagló-
par á íslandi síðastliðinn einn
og hálfan mánuö. Þeir Boris
Manyvkov, Mikhail Chaplygin
og Mikhail Brudniy tóku viö
vélinni I Tampere í Finnlandi og
flugu henni sem leið lá til Nor-
egs, Færeyja og enduðu svo
hér. Vélin fer víst ekki öllu
lengra í bráö því hún rak stél-
hjólið niður I lendingu á flug-
brautinni við Eyri á Kollafirði I
Austur-Baröarstrandasýslu um
síðustu helgi. Innanborös þeg-
ar óhappið átti sér stað voru
sjö farþega þar á meðal rúss-
neski sendiherrann á íslandi
Juri Reshitov kona hans Nína
og sonur þeirra en þeim hafði
verið boðið I útsýnisflug með
vélinni þennan daginn.
„Viö förum núna afturtil Rúss-
lands, náum I flugvirkjann okk-
ar og aöra flugvél af Antonov
gerð og fljúgum svo þessari yfir
hafiö. Viö höfum fengið verk-
efni fyrir Antonov vélina I Flór-
ida þar sem hún veröur notuö
til ýmissa landbúnaðarverkefna
svo sem til að úöa eitri, svo
þangaö veröur stefnan sett eft-
ir þetta ævintýri" sagöi Boris
Manyvkov einn flugmannanna I
viötali viö PRESSUNA." Viö
reiknum meö aö vélin veröi
komin I lag eftir um þaö bil
mánuö" sagöi Boris aö lokum.
Ástæöa þess aö þeir félagar
lögöu ekki fyrr I hann vestur á
bóginn er sú aö vélin hefur
ekki tæki til blindflugs og sjón-
flug yfir hafiö er áhættusamt.
Þess má geta aö vélin sem
brotlenti er sú hin sama og
BORIS MANYVKOV, MIKHAIL
CHAPLYGIN OG MIKHAIL
BRUDNIY. Þeir brotlentu An-
tonov vél sinni um síðustu
helgi, en sluppu ómeiddir
ásamt rússneska sendiherr-
flaug meö Svein Andra
Sveinsson stjórnarfor-
mann SVR og félaga
hans er þeir héldu hon-
um steggjapartý fyrr I
sumar og sagt var frá
á síöum PRESSUNN-
AR.
Vélin eftir brotlendingu á
flugbrautinni fyrir vestan