Tíminn Sunnudagsblað - 17.02.1963, Síða 7
Meindýrin margfölduðust á stríðsárunum
Aðalsteinn Jóhannsson mein-
dýraeyðir lét sér fátt um finnast,
þegar ég sagði viS hann, aS hann
hlyti að hafa mörg morð á sam-
vizkunni. — Eg veit nú ekk'
hvort hægt er að kalla þetta
morð, sagði hann og strauk hök
una. — Og hvað sem því iíður
þá er mönnum nauðsynlegt s'
útrýma lífverum, sem valda ti '
á verðmætum eða hætta er á, að
séu smitberar. Það er hætt v<5,
að mannkynið væri illa á vegi
statt, ef það hefði horft í „morð-
in" á þeim skaðsemdardýrum og
sýklum, sem angrað hafa menn
frá örófi alda til þessa tíma.
A?alsteinn er eini maðurinn á ís-
landi, sem fæst við að drepa skor-
kvikin-di þau og bjöllur, sem gera
innrás í híbýli manna. Hann er
skráður meindýraeyðir í símaskránni.
— Ég fár til hans Guðmundar heit-
ins Finnbogasonar og bað hann um
að finna orð, sem hæfði starfi mínu,
og svo hringdi hann til mín og gaf
mér þetta ágætisorð. Að vísu eru
einir þrir aðrir, sem skráðir eru með
þessu heiti, en þeir fást aðeins við
rottueyðingu.
— Hver eru helztu meindýrin
núna?
— Það er fatamölurinn og silfur-
skotta. Það er mikið af möl í húsum,
og hann er erfiður viðureignar,
vegna þess að skilyrðin fyrir hann
batna stöðugt með bættum húsakynn-
um. Nú eru húsakynni hlý og víða
stoppaðir stólar og gólfteppi út í
horn, og ákjósanlegri skilyrði eru
varla til fyrir mölinn, að maður ekki
tali um skrifstofur, sem standa mann
lausar mikið af sólarhringnum. Það
eru mörg fyrirtæki hérna í bænum,
þar sem ég sprauta gegn möl þrisvar
á ári, þannig ná áhrifin af eitruninni
saman, og það heldur honum í skefj-
um. /
— Veldur silfurskotta tjóni?
— Nei, ekki beinlinis, en hún er
hvimleið vegna þess, að hún heldur
oft til í matargeymslum, og auk þess
getur faún verið smilberi.
— En er veggjalúsin alveg horfin?
— Já, það má alveg heita. Þegar
ég byrjaði að fást vig þetta, upp úr
1936, voru veggjalús og kakalakar í
algleymingi, enda höfðu engar ráðstaf
anir verið gerðar til að eyða þeim,
Réðst á
varð svo
Jóhannes, en
meindýraeyðir
T í M I N N — SUNNUDAGSBI-AÐ
151