Tíminn Sunnudagsblað - 22.11.1964, Blaðsíða 17

VIS borgarmúrana í Jerúsalem, sem eru frá 16. öld, þegar Tyrkir réðu borg-
inni. ÞaS er íslenzkt fólk og franskt, sem stendur uppi á múrnum. Maðurinn i
hvítu skyrtunni er sjúkrasamiagsgjaldkerinn á ísafirði, Haraldur Jónasson Yzt
til vinstri er Gísli skipstjóri úr Vestmannaeyjum og naestar honum María Guð-
mundsdóttir og Þóra Ásmundsdóttir. Ljósmynd: Sveinn J. Sveinsson.
lag er vitaíkuld lágt. En hinar miklu
byggingarframkvæmdir valda því, að
hörgull er á smiðum. Þeir eru því
miklu kauphærri en aðrir erfiðis-
menn: Mér skildist, að þeir ynnu
með einhverjum hætti ákvæðisvinnu
og bæru úr býtum allt að tvö hundr-
uð og fjörutíu krónur á dag. Þeir
eru með öðrum orðum hátekjumenn
Þó að hinar miklu byggingarfram-
kvæmdir, sem einkenná borgir lands
ins að minnsta kostí, krefjist mikils
vinnuafls, er margt fólk aflögu. Og
það er fólkið, sem skilar Jórdaníu
mestum tekjum og gerir kleift að
byggja ÖIl þessi nýju hús. Jórdaníu
menn komast svo að orði sjálfir, að
þær tekjulindir þjóðarinnar, sem
langmestu máli skipti, séu tvær
Annað er fjárafli ungra manna, er
fara úr landi og vinna erlendis um
langan tíma eða skamman fyrir
miklu hærra kaup en þeir eiga að
venjast heima — hinn er gróðinn
af ferðamönnunum, sem flykkjast til
landsins. Hans nýtur enginn staður
til jafns við Jerúsalem. Þar eru
gistihús mörg, ferðamannaverzlanir á
hverju strái, og fjöldi manna vinnur
árlangt við að smíða ýmis konar
gripi, er oft mega til listiðnaðar telj-
ast og fe-'amenn fíkjast eftir. En
slíkt er ( i einungis selt í búðum.
Hvarvetna þar, sem ferðafólks er
von, eru varningsmenn með marghátt
aða muni á götum úti, svo að varla
verður fótmál stigið, án þess að þeir
leiti eftir viðskiptum. Yfirleitt gegn-
ir furðu, hvílikur aragrúi fólks fæst
við kaupskap í einhverri mynd. Þeir,
sem mikið hafa umleikis, bera án
efa mikið úr býtum á jórdanskan
mælikvarða, en hinir eru líka vafa-
laust margir, er verða að láta sér
nægja lítið, líkt og verkamennirnir.
Svo er að minnsta kosti áreiðanlega
um þá, er standa á strætunum með
ýmis konar hégóma.
Þeir, sem úr landi fara i vinnu
leit, eru aðallega ungir menn. Þeir
streyma í stórhópum tíl Kúwait,
Brazilíu, Þýzkalands og margra ann
arra landa. Ég talaði meira að segja
við menn, sem höfðu verið í Dan
mörku og Noregi. Vafalaust verða
þeir að sætta sig við þá vinnu í
þessum löndum, er lakast er borg-
uð og heimamenn vilja sízt sinna.
en eigi að síður er þelm nýlunda,
hversu mikla fjármuni þeir hreppa.
Sjálfsagt fer eitthvað af þessu í
súginn eins og gengur, en þó minna
en ætla mætti. Það stafar af því, að
dyggur Múhammeðstrúarmaður neyt
ir ekki áfengis, að minnsta kosti ekki
nema mjög í hófi. Drukkinn Arabi
er sjaldséður. Peninga þá, sem af
lögu verða, senda þessir menn ým-
ist heim til ættingja sinna eða snúa
sjálfir heim að nokkrum tíma liðn
um með talsvert fé. Það kemur sér
vel, því að fjársöfnun er forsenda
þess, að þeir geti hreppt sæmilegi
kvonfang.
En þessir menn, sem fara til ann
arra landa til þess að afla sér fjár,
koma með fleira heim en peninga.
Þeir koma líka með nýjar hugmynd-
ir og nýjan hugsunarhátt. Þeir kynn
ast háþróuðum þjóðfélögum með
blómlegt atvinnulíf, vestrænum hug-
myndum um mannréttindi og mann-
helgi, alþýðumenntun og samtökum
verkamanna og vinnustétta og síð-
ast en ekki sízt frjálsu samlífi karla
og kvenna. Og þess gætir, að þeir
fyllast óþoli og jafnvel beiskju, er
þeir setjast á ný um kyrrt í heima-
iandinu. Þeir taka að una illa ýms-
um gömlum venjum, sem þeir höfðu
áður sætt sig við. Þess varð greíni-
lega vart, að þessum ungu mönnum
gramdist til dæmis mjög, hvernig
eldra fólkið drottnaði að arabískri
venju yfir börnum sínum og yngri
skyldmennum. En sárast sveið-þeim
kannski, hvaða hindranir voru í vegi,
ef þeir vildu, leita kynna við stúlk-
ur á sínum aldri.
I Jórdaníu eru fáir sKemmtistaðir.
Venjuleg stúlka lætur sér þó ekki
til hugar koma að fara ein eða í
fylgd með öðrum konum á þessa
staði. Það eru því karlmenn einir,
Þorp í hlíð'um Olíufjallsins, rétt utan við austurmúra Jórsalaborgar. LangP
húsanna eru nýleg. Ljósmynd: Sveinn J. Sve:-
T 1 M I N N — SUNNUDAUSBLAt)
1049