Tíminn Sunnudagsblað - 07.04.1968, Blaðsíða 7
ar, að það varð að koma fram við
þá eins og heilbrigðir væru. Hann
var feginn, þegar liann var færð-
ur niður í birgðageymslurn-
ar. Með tímanum var hann fenginn
til að hafa yfirumsjón með forða
hússins af tóbaki, víni og hrein-
lætisvöru. Hann varð að færa ná-
kvæma skrá yfir allar úttektir, og
hafa stranga reglu á 'hlutunum.
En hversu mjög sem Jón Jó-
hannesson, kjallarakarl á Borg-
inni, þurfti að festa huga sinn við
pantanir á þvottalegi og sígarett-
- um, og ýmsan dag að leita týndr-
ar flösku á pappírum sínum eins
og bankagjaldkeri fimmeyrings,
og margt væri argið og ragaríið á
starísdegi hans, þá hvarf ljóðadis-
in aldrei með öllu úr vitund hans.
Sem hann blaðaði í kvittuðum
afhendingarseðlum, stigu ljóðræn-
ir hættir kliðmjúkan dans um
brjóst hans . . .
' Nóttin hefur söðlað hvítan hest
draums þíns í vorfölu túni,
andað þurrum kulda á sefgrænt
flos sólmánaðar,
hljóðu djúpu angri á lýrustreng
vatnsins,
við rætur hins gneypa halls
í dali dimmra blóma.
— Hafði þér aldrei dottið í hug
að yrkja, áður en þú hittir Stein?
— Jú, í Skáleyjum fékkst hver
kerling við vísnagerð. Þessa vísu
kvað amma mín í svefni:
Friðkeypta, fróma önd,
far þú á dýrðar lönd.
í Drottins dýrðarljóma
Drottins orð lát þú hljóma.
Og eftirfarandi vísu veit ég ekki
betur en hún hafi kveðið sjáLf, en
hún var hennar kvöldleg bæn all-
an seinni hluta ævi hennar:
Gott er að treysta Guð á þig,
gleður það mitt hjarta.
Yfirgef þú aidrei mig
englaljósið bjarta.
Eftir því sem Jón lýsir Skáleyj-
um, mætti kalla þær Feneyjar *s-
lenzkra sveita. Því þegar stór-
streymt er, skiptast þær í ótal
hólma, og eru sund á milii.
Kúa og kinda varð einungis vitjað
á fjöru.
— í Skáleyjum bjuggu um fjöru
tíu manns — í tvíbýli — þegar ég
var að alast upp. f vetur vefða
þær í eyði. Bróðir minn, Gísli,
verður að hœtta sökum aldurs.
Sonur hans, ungur maður og dug-
iegur, vildi gjarna taka við, en
Skáleyjar verða efcki setnar af ein-
yrkja.
— Hvenær voru þær fyrst
byggðar?
— í Landnámu er Þrándur mjó-
beinn sagður hafa numið Flatey,
en Skáleyjar eru mér vitanlega
fyrst nefndar á Sturlungaöld í
eigu Sturlu Þórðarsonar. í hallær-
um seinni alda var hvergi talið
byggilegra.
Vemjulega eru Skáieyjar, Svefn-
eyjar, Hvallátur, Sviðnur, Hergils-
ey og Flatey til samans kallaðar
Vestureyjar, og teljum við Vestur-
eyingar okkur menningarlíf ann-
arra eyja algerlega óviðkomandi.
í Flatey stofnaði Olafur prófastur
Sívertsen bókasafn fyrir miðja síð-
ustu öld, og þar dansaði Þuríður
Kúid, tengdadóttir hans, svo brotn
uðu borð og stólar.
Enda lá bóka-ást og dansgleði í
loftinu. Við krakkarnir ortum og
gáfum út blöð, eftir því sem and-
inn inngaf. Andrés bróðir minn
varð forgöngumaður í fyrsta bók-
menntafélagi, sem ég man eftir í
hreppnum. Það hét Arblik og gaf
út handritað blað, Gest, sem. að
vísu varð skammlíft. Skáld blaðs-
247
i
T f M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ