Tíminn Sunnudagsblað - 07.04.1968, Blaðsíða 9

'r- V, V -V > .v4 >*« v’ i’ - ‘0 •> ) »' > ;> *‘A •;> • ) >\ i. ) > i > * ’}
■ ' • ! •» 'l ; \ i • m
Póstkort
Gái hver að sjáifum sér
þá sækir fjándi hvatur;
á bringuna hlaut ég býsnahögg
og brandurinn ekki flatur.
Þetta hjarta er maurum kjörinn
matur.
Skortir lið og flestöll föng
og furðulöng er biðin;
roðar skansinn rómubál
en rædd eru engin griðin.
Og dérvisarnir dansandi við
hliðin.
Margur hlóð sér háa borg
með hrokagullnum turnum
og offraði í hennar undirstöður
yngsta og kærsta burnum
þótt veikari múrinn yrði eggja-
skurnum.
Jeríkó er ógnað enn
af auðnarguðsins vendi;
bræðrum og vinum bestu
kveðjur
á bréfkorti ég senjji-
Blóðmörsiðrinu hinsta strax svo
hendi.
Mannlýsing
Þótt ölvunar keyri ólma dróg
um öngstræti blind frá Heljarslóð
undan brekkunni onað Stýx
til einskis rennur hans letiblóð.
Þá umhverfið fyrir augum hans
undir stirðnaðri hraunskán dylst
á áttunum fjórum hefur hann
með harmkvælum fyrir löngu villst.
Hann sem ætlaði áður fyrr
með Alexandri til Pakistan
orðið hefur með engri gerð
örlaga sinna Gengiskan.
Morgunbæn
Búin er Nóttu hvíldin hæg
höggdofa treður marvaðann
kerling sú blökkum blánkuskóm:
bliknar af Degi um skýjarann.
Innan skamms hann með engri dul
yfir oss slettir gráum væng;
koma hans reiðir rjómagul
rekkjutjöld fyrir himinsæng.
Brettir við dögun grönum grár
gangvari niðrá mýrarflá;
alla nóttina hefur hann
helfrosin gnagað sinustrá.
Ennþá mér býður gnegg hans geig
og gægur Ijótur í auga hans;
í barkanum stundum örlar á
andvarpi helvæns berklamanns.
Hornauga flögrar flárátt hans
að furðu vegarins: jagúar
sem stólpa vors lands í morgunmund
mörvaðan dólg að heiman bar.
Aldrei trúi ég gullið gott
glói með sæmd í tönnum hans.
Auga míns hests í fenjaflá
fargaðu stilling þessa manns.
T í M I N N - SUNNUDAGSBLAB
249