Tíminn Sunnudagsblað - 01.12.1968, Blaðsíða 11

Þórarinn frá Steintúni:
B U R N
— Nei. Enginn. Ég bara hugs-
acSi það.
— Segðu mér hvernig
—• Horfðu á himininn. þarna
fjarst, þarna í blámanum, þar sem
hann er rauður, þar eru aliir þeir,
sem hafa elskað. Þangað fer ég.
—• Hvern elskar þú?
—Engan. Engan sérstakan.
Mörg kvöld þetta sumar lá ég
við hlið hennar og talaði við hana
Við ræddum alltaf um þá, sem
elska. Henni tókst að sannfæra
mig.
Mér hefur aldrei liðið eins vel
og þe'tta sumar. Hugur minn var í
því jafnvægi, sem aðeins þeir eiga,
sem eru sannfærðir.
Eitt septemberkvöld, þegar orð-
ið var rokkið, gekk ég út í horn-
ið. Ég sá strax, að rósinni var
þungt í skapi. Nú var það hún,
sem hóf máls:
— Hvernig drapstu hana?
— Ég drap hana ekki.
— Ertu viss?
— Þeir, sem elska, deyja ekki.
. — Jú. Nú veit ég það. Þeir
deyja.
— En þú sagðir.
— Ég veit betur núna
— Hvernig?
— Núna dey ég. Hann, sem ég
elskaði, hann hefur brugðizt mér.
— Hver er hann?
— Það skiptir ekki máli.
— Segðu mér það og ég skal
refsa honum.
— Nei. Ekki refsingu
— Hvers vegna ekki? Hann
sveik þig. Hver er hann?
— Þú.
— Ég?
— Já, þú. Þú varst mér alltaf
svo góður, og ég var farin að elska
þig. Svo hélt ég þú mundir smátt
og smátt læra að elska mig, og þá
yrði allt gott. En í gærkvöldi
komstu meí' konu með þér heim.
Þá talaðirðu ckkert við mig.
— En ég vissi ekki, að þú —
— Vertu ekki að afsaka þig. Ég
ákæri þig ekki. Þú varst oft góður,
mjög góður.Nú veit ég að þú hefur
drepið hana. Og nú dey ég. Ég
finn, hvernig ég dey.
Ég gat ekkert sagt, ekki einasta
horft framan í hana. í örvænt-
ingu rétti ég út höndina, en kippti
henni að mér aftur. Ég hafði stung-
ið mig. Undrandi leit ég á rósina
mína. Við hlið. mér stóð visnaður
irunni. Síðustu krónublöðin bárust
burt með kvöldgolunni. Ég reis á
fætur. Hrollur í mér Ég hljóp I
Lífið fer dular leiðir,
það leitar í urð og grjót.
í bergbili gilsins heima
óx burnirót.
Ég sá hana í klaka kafi
og koldimmri vetrarhríð.
Svo breiddi hún út á vorin
sín blómin fríð.
Og friðarboginn við fossinn
féll með rísandi sól
Framhald af 982. síðu.
eru að hefja lestrarnám. 32 bls. 50
kr. heft. Útgef.: Iðunn.
JÓHANNA BRYNJÓLFSDÓTTIR:
Fimm ævintýri. Teikningar eftir höf-
undinn. 36 bls. 50 kr. heft. Útgef.:
Æskan.
JÓHANNES ÚR KÖTLUM: Jólin
koma. 32 Bls. Útgef.: Heimskringla.
ÖRN SNORRASON: Mús og kisa.
Tilvalin bók handa börnum, sem eru
að byrja að lesa 56. bls. 60 kr. Útgef.:
Leiftur hf.
Þýddar:
BLYTON, ENID: Doddi og leifanga-
lestin. Með vísum og myndum. 20
bls. í stóru broti. 50 kr. Útgef.:
Myndabókaútgáfan
15 ævintýri Litla og Stóra. Fyrsta
bókin í nýjum myndasöguflokki. 31
bls. 451cr. heft. Útgef.: Æskan.
JANSON, TOVE: Pípuhattur galdra-
átt til hússins. Á leiðinni heyrði
ég mig tauta í sífellu: Þeir, sem
elska, deyja ekki. Þeir, sem elska
deyja ekki. Þeir, sem elska . . .
Það var haust og himinninn ekki
lengur blár
á blómakollana gullnu,
sem bergið ól.
Ég bar hana í bæjarskjólið,
í byggð hjá fjólu og reyr.
En sárt er að þurfa að rekja
þá sögu meir.
Því rótslitin reynast hæpin
þótt rök sé moldin frjó.
Og burnirótin mín fagra
bliknaði — dó.
karlsins (ævintýri Múmíuálfanna).
Höf. hefur ritað margar ævintýrabæk-
ur um Múmíuálfana og hlotið hin
eftirsóttu H. C. Andersenverðlaun fyr-
ir. Álfarnir eru hugarfóstur höfund-
ar og eiga sér enga hliðstæðu í bók-
menntum né þjóðtrú á Norðurlönd-
um. Steinunn Briem þýddi. 160 bls.
198 kr. Útgef.: Örn og Örlygur hf.
LINDGREN, ASTRID: Jól í Óláta-
garði Prentuð í fimm litum með Ies-
máli fyrir hverja mynd. Eiríkur Sig-
urðsson þýddi. 30 bls. 140 kr. Útgef.:
Fróði h.f.
ROLAND, SID: Pipp fer á sjó.
Skemmtileg ævintýrasaga handa
drengjum og stúlkum fré 5—10 ára.
127 bls. 125 kr. Útgef.: Fróði hf.
TOLSTOJ, LEV: Sögur fyrir börn.
Teikningar gerði A. Pakhomov. 43
bls. 50 kr. heft. Útgef.: Æskan.
■ „■ - „ iwm „„ rw. *»>***.§
BÓKASKRÁ '68
T í M 1 N N — SUNNUDAGSBLAÐ
971