Tíminn Sunnudagsblað - 01.12.1968, Blaðsíða 13

liélt áfram að vinna eftir að börn-
in fæddust, því að við vorum þá
féþurfi, vorum að eignast íbúð. í
oQckair augum álíka fyrirtæki og að
kaupa kínverska.múrinn.
Þegar fjórhagur hresstist, var ég
orðin fréttastofunni svo vön, að ég
ihef verið þar síðan“
„Færðu einhverja hjálp frá karl
mönnunum þremur? ,
„Enginn þeirra er sérlega húsleg
ur. Ég verð stundum að benda
þeim á, að þetta sé ekki Hotei
d'Angleterre".
Synirnir annast mikið af matar-
kaupunum, og þótt eiginmaðurinn
kunni fátt til eldhúsverka nema
þá helzt að hella upp á kaffi og
lagi það að visu svo sterkt, að eng-
inn getur drukkið það nema hann
sjálfur, fylgist hann betur með ev
rópskum menningarstraumum og
frjálslyndi en flestir aðrir hérlend
is. Það er ómetanlegt fyrir frétta-
stjóra í Reykjavík að eiga slíkan
betri helming.
Veggir stofunnar eru þaktir
myndum, frá Kjarval á umbúða-
plasti til barnateikninga, senni
lega eftir annan soninn, af „Maó
að elta stelpu“ og allt þar á milli.
Þarna er búrlyklakippa Margrétar
frá Geirólfsstöðum, langömmu Mar
grétar, sem séra Matthías orti um
látna:
Skalf Skriðdalur,
því að skriða dundi
lífköld lýðum
sem á landnámstíð.
Sagði fjall fjalli
yfir Fljótsdalshérað,
en Bjólfur benti
Búlandstindi.
og
Örend er ei'kin
Austfirðinga,
sofnuð ein hin svásasta
systra vorra".
Fyrir miðjum vegg er brjóst-
mynd eftir Sigurjón Ólafsson af
Margréti Þorbjörgu, konu Thor
Jensens. Hann var langafi strák-
anna, sem nú koma inn, stoltir og
‘kurteisiræ
Guðmundur Andri verður ell-
efu ára á gamlárskvöld. Ég spurði:
„Hvernig finnst þér að eiga
mömmu, sem er svona mikið að
heknan á daginn? „Mér er alveg
sama. Ég er aldrei heima sjálfur“
Hann ætlar að verða fótboltamað-
TlMINN - SUNNUDAGSBLAÐ
ur, eða þá leikari, þegar hann verð-
ur stór. Báðir strákarnir fara oft
í leikhús.
„Hvað er skemmtilegasta leik-
rit, sem þú hefur séð i vetur?
„Puntila, held ég. Yvonne er
Mka fint“.
Talið barst að kóngafólki, en
Guðmundur Andri taldi af og frá,
að hann vildi verða kóngur. „Ég
mundi vorkenna svo barninu
mínu“.
Hann sagði sér væri skítsama,
hvort það kæmi mynd af sér i
blaðinu eða ekki.
Örnólfur Óli er fjórtán ára.
Hann hefur mikinn áhuga á fd-
merkjasöfnun og ljósmyndun, er
ennfremur tíður gestur á bókasafn
inu og les allt, sem að kjafti kem
ur. Af þjóðsögum helzt um Skott-
ur og Móra. (Faðir hans segir okk-
ur söguna af því, þegar Björn Gunn
laugsson sá draug vera að væfl-
ast í baðstofudyrunum Björn, sem
kallaður var spekingurinn með
barnshjartað, var einstaklega hátt-
prúður, og þvi hagaði hann orð-
um sínum við draugsa á þessa leið:
„vilduð þér ekki færa yður i
fremri göngin, Þorgarður minn“.)
Örnólfur er haldinn útþrá og
langar að verða hjálparstrákur á
dönskum búgarði.
„Mundirðu þora að fara einn?“
„Höh, það væri lítið.að þora, ef
maður bara mætti“.
Hann hefur sakir seinlætis for-
eldra sinna hugleitt þann mögu-
leika að gerast laumufarþegi, fela
sig í lestinni á Gullfossi með matar
skrínu.
„Hvenær mundirðu gefa þig
fram?“
„Þegar skipið væri komið svo
langt, að það sneri örugglega ekki
við með mig“.
Hann heldur, að danskan muni
ekki valda neinum erfiðleikum, að
minnsta kosti verði hægt að gera
sig skiljanlegan við kýrnar.
Með það fer ég að byrja á hinu
eiginlega viðtali við Margréti.
„Hvernig finnst þér að vera orð-
in fréttastjóri?"
„Það sezt enginn í sæti Jóns
Magnússonar, það er mér fullljóst
—en ég mun reyna að starfa 1
samræmi við þær reglur, sem
fréttastofunni eru settar og sam-
vizka mín býður mér Það er fyrst
og fremst áhugamál okkar, sem
vinnum á fréttastofunni, að hlust-
endur fái það, sem þeir eiga heimt
ingu á: heiðarlegar fréttir.
Það liggui i aéugum uppi, að
einn fréttastjóri er lítils megnug-
ur nema hann hafi sér til hjálpar j
gott og duglegt starísfólk — og ;
á fréttastofan þvi láni vissulega að j
fagna. ;
Þvi er ekki að léyna að frétta-
reglur útvarpsins eru enn í meg ,
inatriðum eins og þær voru
settar, þegar útvarpið var að byrja ■
og síðan hefui þjóðfélagið, og
fréttaþjónusta um víða veröld, ger
breytzt. Reglurnar voru lítillega
endurskoðaðar 1945 en ég held •
þær séu ekki lengur í samræmi
við kröfur f.ímans
„Hverju vildirðu nelzt breyta?"
„Það vantar meðal annars frétta-
skýringar og umræður um erlend
málefni. Hlustandi, sem heyrir
frétt um, að Búlibúli Búba sé orð-
inn forseti með byltingu einhvers
staðar í Afríku, eða að tiltekinn
ráðherra hafi komið til Singapúr
í morgun, er litlu nær. Ég get
nefnt sem dæmi, að n.iá brezka út-
varpinu eru sjálfar fréttirnar ör-
stuttar, kannskj siö átfa mínútur.
Örnólfur tók þessa mynd af föður
sinum. Ekki ilia ge-t af fjórtón ára
strák. Thor hefur myndina á nýju
skáldsögunni sinnl: „Fljótt, fljóft,
sagöi fuglinn". Sú b >k f jallar um nú-
timamanneskjuna i Váska hennar og
ýmsum vanda,
T>> 973