Morgunblaðið - 20.05.2004, Side 31

Morgunblaðið - 20.05.2004, Side 31
LISTIR MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 20. MAÍ 2004 31 Ellefta starfsár Sumarskólans Fjölbreytt námsúrval, metið í framhaldsskóla Skemmtilegt námsumhverfi í HÍ Kennsla hefst 1. 6. og lýkur 25. 6. Próf verða 28. – 30. 6. Einkunnir verða afhentar 2. júlí. Skráning er alla daga í símum: 565 6429 og 565 6484 LEIKUR og samtal fjölskyldunnar skipar stóran sess á nýrri yfirlits- sýningu á verkum Ásmundar Sveinssonar sem verður opnuð kl. 13 í dag í Ásmundarsafni við Sigtún á afmælisdegi myndlistarmannsins, sem fæddur var árið 1893. Á sýningunni er lögð áhersla á að gestir og þá sérstaklega börn og fullorðnir geti átt eftirminnilega stund í safninu, brugðið á leik og um leið fræðst um listamanninn Ás- mund Sveinsson og kynnst verkum hans og sögu. Sýningin ber yf- irskriftina Maðurinn og efnið og lýsir á lifandi hátt ólíku efnisvali Ásmundar í verkum sínum. Í upp- hafi einkenndist efnisval hans af þeim efnivið sem hendi var næstur en síðar meir notaði hann efni sem þá var hefðbundið fyrir hans sam- tíðarmenn. Á sýningunni getur að líta nokkur merkustu verk Ás- mundar unnin í ólík efni. Sama höggmyndin er sýnd í mismunandi efnum sem kallar á nýja upplifun af sama verki. Þannig er ein og sama höggmyndin sýnd í allt að þremur ólíkum efnum eins og til dæmis Hel- reiðin og Veðurspámaðurinn. Í sýningarskrá er tillaga að leikj- um fyrir fjölskylduna í því skyni að auðvelda ungum sem öldnum að skynja breytingar sem verða á höggmynd við það að horfa á hana í ólíku efni. Þar eru líka lagðir til grundvallar nokkrir umræðu- punktar sem gætu verið heppilegir til að skiptast á skoðunum um verk- in, listamanninn og sýn hans á lífið og tilveruna. Með þessu móti vill Listasafn Reykjavíkur gera heim- sóknina í safnið að eftirminnilegum og skemmtilegum fjölskyldu- viðburði og um leið koma til skila lífi og starfi eins merkasta lista- manns þjóðarinnar, Ásmundar Sveinssonar. Sýningarstjóri er Ólöf Kristín Sigurðardóttir, deildarstjóri fræðsludeildar Listasafns Reykja- víkur. Helreiðin eftir Ásmund Sveinsson er í þremur útgáfum á sýningunni. Höggmyndir Ásmund- ar unnar í ólík efni EIN ástælasta tónsmíð sögunnar, Árstíðirnar eftir Vivaldi, var á dag- skrá tónleika Guðnýjar Guðmunds- dóttur fiðluleikara í Íslensku óper- unni á þriðjudagskvöldið. Segja má að það hafi verið viðeigandi; Guðný fagnar nú að 120 árstíðir eru liðnar síðan hún hóf störf sem konsert- meistari Sinfóníuhljómsveitar Ís- lands. Flutti hún verkið ásamt nem- endum sínum, sem einnig var viðeigandi, því hún er ekki aðeins með fremstu fiðluleikurum þjóðar- innar heldur líka einn af okkar bestu kennurum. Skemmst er frá því að segja að þetta var afar vandaður flutningur. Hljómsveitin var með nánast allt sitt á hreinu, leikur hennar var þrótt- mikill og agaður og féll fullkomlega að hljómnum í einleiksfiðlu Guðnýj- ar, sem flutti verkið af krafti og list- rænu innsæi. Túlkun hennar var ljóðræn og full af lífsgleði, sem var beinlínis smitandi, því áheyrendur voru auðsjáanlega óskaplega glaðir. Á undan hverri árstíð las Gunnar Kvaran sellóleikari og eiginmaður Guðnýjar sonnetturnar úr árstíðum Vivaldis í þýðingu Þorsteins Gylfa- sonar. Gerði hann það með viðeig- andi dramatískum tilþrifum sem pössuðu einstaklega vel við tónlist- ina. Ef finna má að einhverju var það helst hve endurómunin í Gamla bíói er lítil, sem gerði að verkum að fiðl- urnar hljómuðu dálítið þurrar, auk þess sem smávægilegar misfellur voru óþarflega greinilegar. Þar sem þær voru svo fáar gerði það þó lítið til. Guðný frumflutti tvær íslenskar tónsmíðar á tónleikunum, og voru þær eftir Karólínu Eiríksdóttur og Áskel Másson. Verkið eftir Karólínu, Sameindir, var fyrir fiðlu og selló; spilaði Gunnar Kvaran þar með Guð- nýju. Um var að ræða sjö smástykki sem öll byggðust á örstuttum hend- ingabrotum er tónskáldið vann með og þróaði á ýmsan hátt. Hendinga- brotin voru ekkert sérstaklega að- laðandi og úrvinnslan ekkert sér- staklega frumleg og var útkoman eiginlega ekkert sérstök, þótt fram- vinda verksins væri rökrétt og upp- byggingin vel úr garði gerð. Hins vegar var tónsmíðin leikin af vand- virkni og tilfinningahita, og er því ekki við flutninginn að sakast. Þess má geta að verk Karólínu virðast þurfa mikla endurómun ef þau eiga að njóta sín almennilega (rétt eins og tónlist Jóns Leifs) og gæti því verið að umrædd tónsmíð kæmi betur út í hljómmeiri sal. Verkið eftir Áskel, Sónata nr. 2 fyrir fiðlu og píanó, var af allt öðrum toga. Hún grundvallaðist á tveimur gömlum stefjum og var þrungin dul- úð og óskilgreinanlegri merkingu; maður fékk strax á tilfinninguna að tónskáldið væri að segja manni eitt- hvað mikilvægt, sem þó varð ekki komið orðum að á neinn annan hátt en með tónlist. Uppbyggingin var glæsileg, allskonar fallegum hend- ingum og hljómum var raðað saman á listilegan hátt, en undir niðri var mögnuð undiralda sem réð öllu sam- an á óræðan hátt. Þær Guðný og Nína Margrét Grímsdóttir píanó- leikari fluttu sónötuna af öryggi og einkenndist túlkun þeirra af inn- blásnum skáldskap sem var ákaflega heillandi. Sem aukalag spilað Guðný Zigeunerweisen eftir Sarasate og þar birtist fiðluleikarinn í essinu sínu, spilamennskan var gædd við- eigandi tilþrifum og var beint frá hjartanu. Í stuttu máli voru þetta magnaðir tónleikar og er Guðnýju hér með óskað til hamingju með stórafmælið; megi hún lengi lifa. Þrjátíu ár Guðnýjar TÓNLIST Ís lens ka óperan Guðný Guðmundsdóttir fiðluleikari ásamt nemendum sínum og nokkrum öðrum hljóðfæraleikurum. Einnig Gunnar Kvaran sellóleikari og Nína Margrét Grímsdóttir píanóleikari. Verk eftir Vivaldi, Sarasate, Áskel Másson og Karólínu Eiríksdóttur. Þriðjudaginn 18. maí. AFMÆLIS TÓNLEIKAR Guðný Guðmundsdóttir fiðluleikari og -kennari: Magnaðir tónleikar. Jónas S en LEIKFÉLAG Sauðárkróks er eitt virkasta áhugaleikfélag landsins. Fé- lagið setur alltaf upp leiksýningu fyrir börn í byrjun vetrar og svo er annað verk frumsýnt í Sæluvikunni ár hvert. Nú hefur leikfélagið sett upp hið vin- sæla íslenska verk um síldina eftir Kristínu og Iðunni Steinsdætur. Leikritið er vel skrifað; mannmargt og fjörugt, með skemmtilegum söngvum og tónlist frá tíma verksins, og krefst þess að vel sé haldið á spöð- unum svo allt renni ljúflega til enda. Síldin kemur og síldin fer fjallar um lífið á Fagrafirði þegar allt er á fullu í kringum síldarvinnsluna eitt sumar upp úr 1960. Staðurinn gæti verið hvaða smápláss sem er á landinu því persónurnar eru svo sannarlega dæmigerðar fyrir Íslendinga á þess- um bjartsýnistímum í atvinnulífinu þegar allt virtist svo einfalt þó að ekki mætti miklu muna hvort síldin seldist eða ekki. Þó er í verkinu gert nokkuð úr samslætti gamla og nýja tímans þar sem bændur sjá aðeins yfirgang í velgengni síldarvinnslunnar. Ástir takast með ungum og gömlum, síld- arstúlkum og sjóurum, útlendir sjó- liðar láta sjá sig og yfirvaldið gætir þess að ekki sé drukkinn of mikill séníver. Þessar helstu áherslur í verkinu eru vel teiknaðar með skemmtilegri persónusköpun sem leikstjórinn Þröstur Guðbjartsson túlkar mjög skýrt. Síldin kemur er þriðja leikritið sem Þröstur setur upp með leikfélag- inu á aðeins tveimur árum. Hann hef- ur gríðarlega reynslu sem leikari og leikstjóri, en hann hefur leikstýrt um það bil sextíu áhugaleiksýningum. Ekki er nein þreytumerki að sjá hjá Þresti í vinnu hans nú á Sauðárkróki heldur skín alstaðar í gegn sú alúð sem kemur fram í nákvæmri leikara- leikstjórn. Leikararnir í sýningunni eru tuttugu og fjórir og fara nokkrir með fleiri en eitt og tvö hlutverk. Mik- ið af ungu fólki leikur í sýningunni, og margir þeirra eru að stíga á svið í fyrsta sinn, en hér sannast svo um munar að þegar unnið er að persónu- sköpun innan frá gerir lítið til þó að flestir leiki upp fyrir sig í aldri. Heild- armyndin var góð hjá hópnum og í rauninni hvergi snurða á því að sýn- ingin rann lipurlega frá upphafi til enda á frumsýningunni. Að sjálfsögðu var leikurinn misjafn en nokkrir leik- arar voru sérstaklega öruggir í hlut- verkum sínum. Hin óviðfelldnu bændahjón Ófeig og Málfríði léku Kristján Örn Kristjánsson og Íris Baldvinsdóttir ótrúlega sannfærandi þegar haft er í huga að bæði léku um það bil tuttugu ár upp fyrir sig. Krist- ján gæddi Ófeig fyndnum töktum í tali og hreyfingum en Íris var að öllu leyti óborganleg og alveg sérstaklega þegar hún sýndi Málfríði sem síma- mærina síkjaftandi. Í hluverki töffar- ans Lilla var Guðbrandur J. Guð- brandsson en hann hefur útgeislun sem ekki er öllum gefin; hann virðist njóta hvers andartaks í leik sínum og skilar þeirri tilfinningu til áhorfenda. Sigurlaug Vordís Eysteinsdóttir lék hina ákveðnu Sigþóru af öryggi en hún hefur margvíslega leiktækni á valdi sínu auk þess að syngja mjög vel. Síldarstúlkurnar Hullu, Villu og Jöklu léku þær Sunna Mist Sigurð- ardóttir, Jóhanna Sigurlaug Eiríks- dóttir og Sara Katrín Stefánsdóttir með fjöri og útgeislun. Fleiri áttu sína góðu spretti en það var eftirtektar- vert hvað framsögnin var góð miðað við þann fjölda af ungmennum sem voru að leika í fyrsta sinn. Auk hins lipra rennslis í leiknum var heildarmyndin góð að öðru leyti; búningar voru trúir tímanum og sviðsmyndin var merkilega haganleg miðað við lítið sviðið og fjölda leikara en þó fylgdi því stundum of mikið basl að koma fyrir herbergisveggjum milli atriða. Vinsæl danslög frá sjötta ára- tugnum settu skemmtilega róman- tískan blæ á sýninguna að ógleymd- um harmóníkuleik undir skemmtilegum söngvunum sem einn- ig voru sungnir við vinsæl lög. Dans og hreyfingar settu svo punktinn yfir i-ið. Leikfélag Sauðárkróks má vera stolt af uppfærslu sinni á ,,Síldinni“ sem er tvímælalaust í flokki með bestu sýningum áhugaleikhússins í vetur. Skemmtileg sýning á Sauðárkróki LEIKLIST Leikfélag S auðárkróks Höfundar: Kristín og Iðunn Steinsdætur. Leikstjóri: Þröstur Guðbjartsson. Hönnun leikmyndar: Þröstur Guðbjartsson og Gunnar Egill Sævarsson. Hönnun lýs- ingar: Guðbjartur Ægir Ásbjörnsson. Bún- ingar: Dagbjört Elva Jóhannesdóttir og fleiri. Harmóníkuleikari: Rögnvaldur Val- bergsson. Frumsýning í Bifröst, 25. apríl 2004. S ÍLDIN KEMUR OG S ÍLDIN FER Hrund Ólafs dóttir SÝNING á verkum Ríkeyjar Ingimundardóttur myndlistar- konu var opnuð í gær í Birchwood Art Gallery í Winni- peg. Það var Atli Ásmundsson konsúll sem opnaði sýninguna. Í ágúst sl. sýndi Ríkey verk sín í Public Art Gallery í Gimli í tengslum við Íslendingadaginn. Hún er einnig fyrst íslenskra listamanna til að sýna í Ráðhúsi Manitoba-fylkis í Winnipeg. Ríkey útskrifaðist frá Mynd- lista- og handíðaskóla Íslands í málun, myndmótun, grafík og keramik, og hefur frá 1983 unn- ið að listsköpun og rekið eigið gallerí í Reykjavík. Sýningin stendur til 19. júní. Ríkey sýnir í Kanada

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.