Íslendingaþættir Tímans - 25.10.1968, Qupperneq 10

MINNING
Víðir Sveinsson
skipstjórí
Fæddur 6. ógúst 1930.
Dúinn 19. september 1968.
Aðfaranótt fimmtudagsins 19.
septemtoer s.l. lézt af slysförum
Víðir Sveinsson, skipstjóri um
borð í skipi sínu m.b. Jóni Garðari,
sem þá var að veiðum á sildarmið-
unum fjarri fósturjarðar strönd-
um langt norðaustur í hafi. Við frá
fall hans er stórt skarð og vand-
fyllt höggvið í raðir íslenzkrar sjó-
mannastéttaír og þjóð okkar er á-
• gætum syni fátækari.
Ég átti því láni að fagna að kynn
ast Víði heitnum fyrir allmörgum
árum, en leiðir okkar lágu saman
í félagsmálastarfi. Mér varð strax
ljóst, að þar fór óvenju hæfileika-
mikill maður, sem mikils var að
vænta af á þeim starfsvettvangi,
er hann þá hafði vaíið. Reynslan
' átti eftir að staðfesta þetta eins og
þeir vita bezt, sem fvlgdust með
frama hans og sigrurn í sjómanns
starfinu. Og nú er þessi öðlingsmað
'ur kvaddur héðan óvænt og í ó-
1 tíma á bezta aldri.
Víðir Sveinsson fæddist í Nes-
kaupstað 6. ágúst 1930. Foreldrar
Ihans voru hjónin Sigurveig Ketils
dóttir og Sveinn Magnússon. Víðir
var aðeins 11 ára, er hann missti
móðuir sína, sem hafði átt við mikil
; veikindi að stríða um árabil. Var
; hann þá tekinn í fóstur til hjón-
• anna Bjarna Björnssonar, skrif-
' etofustjóra og Helgu Magnúsdótt-
, ur í Neskaupstað, en Helga var
föðursystir Víðis.
Hugur Víðis hneigðist snemma
að sjónum eins og hugir margra
vaskra sveina, sem alizt hafa upp
í sjávairplássum víðsvegar umhverf
ls landið, hafa gert. Eftir að hafa
lokiS gagnfræðinámi fór hann
til síMveiða 15 ára gamall á m.b.
Sleipni frá Neskaupsttað. Fjórum
órum slðar settist hann í stýri-
mannaskólann og lauk þaðan námi
1951. Gerðist hann þá stýrimaður
á m.b. Hrafnkeli frá Neskaupstað
og gegndi stýrimannsstarfi bæði á
1 togurum og fiskibátum aJlt þar til
' að hann varð skipstjóri á m.b.
Magnúsi Marteinssyni, sem hann
átti og gerði út með föður sínum
og bróður Rannveri, sem er 4 ár-
um yngri. Eins og fyrr er getið
fór mikið orð af Víði, sem dug-
miklum og fengsælum sjómanni.
Því varð það, að hinn landskunni
aflamaður og sjósóknari Eggert
Gíslason fékk augastað á honum
og svo fór að Víðir réðist til hans,
sem stýrimaður á happafleytuna
Víði II úr Garðipum. Aflasæld þess
skips var með fádæmum undir
stjórn þessara úrvalsmanna og fór
mikið orð af henni.
Þegar Guðmundur Jónsson, út-
gerðamaður frá Rafnkelsstöðum
fékk m.b. Garðar til landsins á
miðju árinu 1965 réð hann Víði
til þess að stjórna þessu stærsta
og glæstasta fleyi íslenzka síldveiði
flotans og það gerði hann með
sóma allt til dánardægurs.
Af þessari stuttu upptalningu úr
starfssögu Víðis Sveinssonar má
glöggt marka að þar fór mikill af-
reksmaður, sem hann var. Fjarri
var það honum að miklast af vel-
gengni sinni. Hógværð, stilling og
festa einkenndu alla framkomu
hans og er mér vel í minni frá
samræðum okkar, hversu mjög
hann lofaði hlut skipshafnar sinn-
ar í þeirri aflasæld, er hann lengst
af naut. Fórst honum í því, sem
öðru, enda var hann dáður og virt
ur af samstarfsmönnum sinum á
sjónum, sem hann deildi kjörum
með, í blíðu og stríðú, eins og
jafningi.
Víðir Sveinsson var gæfumaður
í einkalífi.
Hann kvæntis ungur, æskuvin-
konu sinni Jóhönnu Óska-rsdóttur
frá Neskaupstað árið 1952. Fyrstu
hjúskaparárin bjuggu þau í Reykja
vík, en fluttu til Sandgerðis 1956.
Þar reistu þau sér fallegt hús, þar
sem Jóhanna bjó manni sínum un
aðsreit hvíldar og hamingju í frí-
stundum hans frá erfiði sjómanns-
starfsins. Þau hjónin eignuðust 5
dætur, ein er látin, en sú elzta
fermdist í vor.
Hjónaband þeirra var mjög far-
sælt.
Víðir Sveinsson varð minnisstæð
u*r þeim er honum kynntust. Hann
var gjörvulegur í útliti og af sam-
ræðum við hann varð fljótt ljóst.að
hann átti sér mörg áhugamál og
brennandi var hann í áhuga sínum
fyrir velferðarmálum lands og
þjóðar. Hann sat eitt kjörtímabil í
hreppsnefnd Miðneshrepps og
vann mikið að félagsmálum stétt-
ar sinnar í heimbyggð sþini.
Fáir vissu, að Víðir heitinn gekk
ekki heill til skógar hin síðari ár-
in, því að það var fjarri honum
að bera persónuleg vandamál sín
á torg. Með karlmennsku og miklu
viljaþreki gegnli hann skipstjórn
arstarfi sínu þrátt fyrir erfiðú van
heilsu.
Rómverjar sögðu til forna að
þeir dæju ungir, er guðirnir elsk-
uðu. Víðir Sveinsson hlaut mikla
hæfileika í vöggugjöf og hann á-
vaxtaði pund sitt vel. Eg er for-
sjóninni þakklátur fyrir að hafa
átt þess kost að kynnast jafn góð-
um dreng og stofna til vinskapar
við hann. Af þvi hef ég ýmislegt
lært.
Ég bið góðan guð að styrkja eft-
irlifandi eiginkonu hans og dætur
og aðra hans nánustu.
Útför Víðis Sveinssonar var gerð
frá Hvalneskirkju að viðstöddu
fjölmenni. Jón Skaftason.
10
ISLENDINGAÞÆTTIR