Íslendingaþættir Tímans - 12.06.1970, Síða 21

ÁTTR/ÉÐ:
Freygerður Benediktsdóttir,
HÁAGERÐI
Hinn 24. desem'ber síðastliðinn,
var Freygerðuir Benediktsdóttir
■Háagerði í Eyjafirði, átt-ræð.
Hún fæddist á Bakka í Fnjóska-
dal árið 1889. Foreldrar hennar
voru: Benedikt bóndi á Bafcka
Jónatanssonar fræðimanns á Þórð-
airstöðuim Þorláfcssonar og síðari
kona hans Guðrún Jónsdóttir
bómda í Sellandi Jóhannessonar.
Freygerður óist upp á Bafcka
hjá foreldrum sínum ásamt háif-
systkinum sínium, af fyrra hjóna-
bandi Benedikts.
Árið 1920 yfirgefiur hún æsku-
stöðvar sínar í Fnjóskadal, var þá
móðir hennar dáiri fyrir nofckru, og
flyzt með föður sínum öldruðum
að Garðsá í Eyjafirði, og átti þar
heknili næstu fjögur ár. Á þeim
árum vairð faðir hennar blindur og
lá rúmfastur nokkunn tíma áður
en hann andaðist. Annaðist Frey-
gerður hann með mestu umhyggju
til hinztu stundar.
Árið 1924 réðist Freygerður
iráðsko.na til ungs manns er þá var
að byirja búsfcap, Jóhanns Bene-
diktssonar í Syðri-Tj arnarkoti á
Staðarbyggð ætlaði hún að hafa
föður sinn þangað með séi', en
hann andaðist áður en til þessa
vistaskipta kom.
Árið eftir giftast þau Freygerð-
ur og Jóhann, og fluttu í nýreist
steinhús, eir byggt var á eyðibýli
í landi Syðri-Tjarnakots, er kallað
var Háagerði og þar bjuggu þau
hjón allan sinn búskap.
Efcki er hægt að segja að efni
þessa hjóna væru mikil er þau
hófu búskapinn í Háagerði en bæði
voru atorkusöm og sjálfsbjargaf-
viðleitni þeim rifculega í blóð bor-
in, enda blómgaðist efnahagur
þeirra, er frá leið, og máttu þau
efnuð teljast hin síðari búskapar-
ár sín. Snyrtimeninska og hirðu-
semi bæði úti og inni fylgdi bú-
skap þeirra svo orð var á gert, og
fSLENDINGAÞÆTTIR
farið var vel með áUan búpening,
svo hann sýndi -góðan arð.
Miklar umbætur voru gerðar á
jörðiinni. Hús öll uppbyggð fyrix
fólk og fénað. Nú blasa við veg-
fiairendum myndarlegar bygigingar
í fallegu víðlendu túni.
Mann sinn missti Freygerður ár-
ið 1966 eftir erfið veikindi, og
reyndi þá mjög á þrek bennar eins
og svo oft á lífsleiðinni.
Þau hjón eignuðust fjögur börn,
sem öll liafa mikið unnið heimil-
inu og látið sér mjög annt um hag
þeiss.
Börnin eru: Benedikt bóndi Háa-
gerði, María saumakona á Akur-
eyri, Aðalsteinn vélsmiður á Akur-
eyri og Guðrún sumakona og hús-
móðir á Akureyri.
Freygerður hefur átt miklu
barnaláni að fagna', því systkinin
eru öll vel að manni, vinsæl og
prýðiega verklagin, eins og þau
eiga kyn til.
Það var efcki meinirtg mín að
rekja hér æfisögu vinkonu minnar,
heldur aðeins lítinn vott að þakka
henni alla hennar tryggð við mig
og heimili mitt.
Árið 1932 filuttist ég í nágrenni
við Freygerði öllum ókunnug og
að ýmsu leyti við erfiðar aðstæður.
í fyrstu f-annst mér hún dálítið
lirjúf, en fljótt hvarf sú tilfinning,
er ég sá hversu vel hún annaðist
húsdýrin sín, hún umgekkst þau
sem vini en ekki sem dauða hluti,
eins og svo margir því miður gera.
Og seinna átti ég eftir að kynnast
kærleika hennar og umhyggju, því
mér hefur hún alla tíð verið sem
bezta móðir og sýnt það bæði i
orði og verki, sem seint verður
fullþakkað.
Freygerður er f-ríð kona og
myndarleg og vekur eftirtekt hvar
sem hún kemur þótt ellin sé að
sjálfsögðu farin að segja til sín.
hún er stórbrotin kona tröll trygg
og hinn mesti höfðingi 6g vill
örugglega vera en ekki að sýnast,
og enn stendur hún fyrir búi
ásamt syni sínum, og stjómar af
rnesta myndarskap, og gaman er
að vera gestur hennar því gest-
risni er henni í blóð borin, og vona
ég að henni endist enn um sinn
heilsa til að sinna húsmóðurstörf-
um, því erfitt mun henni revnast
að vera upp á aðra komin. Æsku-
stöðvum sínum hefur Freygerður
ávallt unnað. Og í seinni tíð, eftir
að börn hennar eignuðust bíla, hef-
ur hún oft heimsótt dalinn sinn.
og notið þar blíðu sumarsins og
bjarkarilmsins, og þeir dagar haf«
örúgglega verið henni gleðigjafi.
Hringasól er hlýjar mér,
hlaðin gæða safni,
góða eli gefi þór
Guð, í Jesú jafni.
G,B.
21