Íslendingaþættir Tímans - 26.08.1970, Blaðsíða 3
verið harðskeyttur og þykkjuþung
ur, ef því var að skipta. Hann var
ágætur og rökfastur ræðumaður,
hafði frábært minni og gott vald
á íslenzku máli. í málflutningi
hans var oft mikill þungi og und-
iralda mikilla skapsmuna. Ilann
v.ar margreyndur maður og vitur,
en bar eigi til'finningar sínar á
torg. Hann var alla fíð starfsmað-
ur mikffl. Hann var tvímælalaust
frenMur sinna flokksmanna að
mínum dómi.
Dr. Bjarni Benediktsson var um
deildur eins og aðrir stjórnmála-
leiðtogar. Um slíka menn stendur
oftast stormur og styr í lifanda
lífi. Þeir njóta sjaldnast sannmæl
is fyrr en síðar, er sagan Teggur
dóm á verk þeirra, og er sá dóm-
ur þó enganveginn alltaf óskeikull.
Það liggur í hlutarins eðli, að
stjórnmálaandstæðingar líta öðrum
augum á ýmis stjórnmálastörf
Bjarna Benediktssonar en skoð-
anabræður hans. Þeir gagnrýna
þau mörg, og verður þar sjálfsagt
engin breyting á. En hvað sem
öllum ágreiningi um stjórnmála-
stefnur og dægurmál líður, munu
allir á einu máli um það, að
Bjarni Benediktsson hafi verið
mikilhæfur stjórnmálaforingi.
Hann var einn þeirra manna, er
settu hvað mestan svip á þjóðlíf
ið síðustu árin og hafði úrslita-
áhrif á framvindu margra mála.
Að honum er mikill sjónarsviptir.
Alþingi verður svipminna án hans.
Allir — jafnt stjórnmálaandstæð
ingar sem samherjar — munu
sakna þess að fá ekki framar að
sjá hann eða heyra í sölum Al-
þingis.
Frú Sigríður Bjömsdóttir, for
sætisráðherrafrú, var greind kona
og mvndarleg, og var af öllum, er
til þekktu talin ágætiskona og
bezta húsfreyja. Hún var manni
sínum traustur lífsförunautur og
stoð í starfi. Hún stóð við hlið
hans í erfiðri stöðu á hefðartindi,
þar sem oft er næðingssamt. Hún
þurfti oft að koma fram sem full-
trúi lands og þjóðar bæði heima
°g erlendis. Mun það allra dómur,
að hún hafi ætíð komið bannig
fram, að sómi var að, hvort held
ur var innanlands eða utan. Hef
ég heyrt ýmsa erlenda menn geta
hennar með hlýju og virðingu.
Hér var hún vel virt að verðleik-
um.
Þjóðin öll er harmi lostin vegna
hins hörmulega slyss á Þingvöll
um. En sárust er auðvitað sorg
barna ráðherrahjónanna og
annarra aðstandenda. Andspæn
is henni eru öll orð fánýt. En ég
veit, að þau finna, að til þeirra
andar nú hlýju og samúð frá lands-
mönnum öllum, hvar í flokki eða
stétt, sem þeir standa. Ég sendi
þeim einlægar samúðarkveðjur.
Ég votta einnig foreldrum og að
standendum Benedikts litla, sem
nú fylgir afa sínum og ömmu um
ókunna stigu, innilega samúð.
16. júlí 1970.
Ólafur Jóhannesson.
t
Eftirfarandi minningarorð eftir
Eystein Jónsson fyrrverandi for-
mann Framsóknarflokksins, um
forsætisráðherrahjónin og dóttur
son þeirra, birtust í Morgunblað-
inu á útfarardaginn:
Fráfall þeirra Bjarna og Sigríð-
ar og Benedikts litla dótturson-
iar þeirra í eldsvoðanum á Þing
völlum er ótrúl'egt reiðarslag, og
einhver mesta harmsaga, sem gerzt
hefur með þjóðinni.
Slíkir atburðir valda þjóðarsorg,
og við þessi tíðindi verður margt
smátt, sem vex í augum endranær.
Á þvílí'kum stundum sameinast all-
ir í hryggðinni og láta sér m.a.
skiljast, hve margt bindur saman
fámenna þjóð, þótt æði margt beri
á milli venjulega.
í þrjá áratugi var Bjarni Bene
diktsson einn þeirra manna, sem
ég átti óvenju mikiT samskipti við
bæði í stríði og friði, ef segja
mætti svo.
Við sátum níu ár saman í ríkis-
stjórn og glímdum því oft sameig
inlega við málefni landsins, raun
ar bæði þá og endranær oft, þótt
ekki værum við saman í stjórn.
Miklu oftar áttumst við þó við sem
pólitískir andstæðingar svo sem
óþarft er að lýsa fyrir landsmönn
um, og stundum sem oddvitar,
hvor fyrir sínu liði.
Við tókum nógu oft á sameigin-
lega til þess að sannfæra mig um,
að gott var að eiga Bjarna að sam
herja. Að sama skapi var hann að-
sópsmikill andstæðingur og fylg
inn sér í bezta lagi, og ég tel hon
um það hiklaust til sóma, enda er
það, sem betur fer, lögmál stjórn-
málanna að meta andstæðingum
vasklega framgöngu til au'kinmar
virðingar, eigi síður en samherjum.
Líf stjórnmálamanna á íslandi,
landi samsteypustjórnanna, er und
arlegt sambland af samstarfi og
stríði, og líklega m.a. vegna þess
tengjast menn við þessi samskipti,
svo ólík og fjölbreytileg sem þau
eru oft á tíðum, sérkennilegum
böndum, sem erfitt er að skil-
greina og lýsa.
Menn læra að þekkja og meta
hver annan og það mannle,ga verð-
ur sterkur þáttur í baráttunni.
Eitthvað á slíka lund mótaðist við
horf mitt til Bjarna Banediktsson-
ar, og ég tel mig mega segia svip
að um hann. Ég minnist margra
góðra stunda, því við áttum mörg
sameiginleg áhugaefni önnur en
þjóðmálin, og tíminn notaðist vel
í samræðum við Bjarna Benedilíts
son, því auðvelt var að ganga beint
að efninu.
Bjarni Benediktsson var mikil-
hæfur leiðtogi og öruggur til stór
ræðanna. Er mikill skaði að slík
um manni og vandfyllt það skarð,
sem verður við fráfall hans.
Frú Sigríður var glæsileg mynd
arkona. Duldist það engum, sem
henni kynntist, að hún var bæði
dugmikil og kjarkgóð og fyllti
með skörungsskap rúm sitt við
hlið baráttumannsins.
Ég tel mig mega segja, að við
Sigríður vorum góðir kunninigjar,
þótt sumum 'kunni að þykja slíkt
með ólíkindum, þar sem við Bjarni
háðum áratuga langa baráttu, hvor
í sínu liði og sparaði sig hvorug-
ur, að ég tel. En einmitt þetta
taldi ég öruggastan vitnisburð um
frábæra skapgerð og myndarskap
frú Sigríðar, og framkoma hennar
styrkti mig jafnan í þeirri trú, að
manndómsfólki á að vera kleift að.
fylgja fast fram málstað sínum, án
þess að glata því mannlega í skipt
um sínum o,g umgengni við þá,
sem eru á annarri skoðun, þótt í
þýfiingarmestu málum sé.
Öll þjóðin á um sárt að binda,
þegar þvílíkir atburðir gerast, sem
nú hafa orðið. Sárastur harmur er
þó kveðinn að börnum þeirra
hjóna og aðstandendum þeirra og
litla drengsins, sem með þeim
fórst. Innilegar samúðarkveðjur
mínar og minna sendi ég þeim,
sem svo sárt eru leikin. Mér er
'ljóst, að óg get ekkert sagt, sem
léttir sorgina, nema ef vera skyldi
það, að öll þjóðin syrgir með þeim.
Eysteinn Jónsson.
fSLENDINGAÞÆTTIR 3
.j