Íslendingaþættir Tímans - 11.11.1970, Síða 5

ir staríshæfni, sem leiddi til þess
að honum var boðið til náms í
Bandaríkjunum, þar sem liann
íauk prófi í þeirri grein, ásamt
loftsiglingafræði, með frábær-
utn vitnisburði. Að því búnu tók
hann fyrstur íslentinga við starfi
yfirflugumsjónarmanns á Keflavík
urflugvelli og gegndi því með
stakri árvekni og óskeikulleik í sex
ár. Hann var því óvenjulega vel
undirbúinn, bæði að menntun og
reynslu, þegar hann lauk atvinnu-
flugmannsprófi og gerðist flugmað
ur hjá Flugfélagi íslands árið 1955
og síðar flugstjóri árið 1957.
Hann hélt órofa tryggð við fé-
lag sitt til hinztu stundar, þótt
hann ætti oftlega annarra kosta völ
og ef til vill meiri og skjótari
frama í alþjóðaflugi. En slíkt freist
aði hans ekki og hann kaus held-
ur að etja kappi við óblíð náttúru-
öfl og erfiðar aðstæður á norður-
slóðum.
Hugstæðust er mér minningin
um Bjarna úr glaðværum hópi fé-
laga og skólabræðra. Þá undi hann
jafnan vel hag sínum og lék á als
oddi. Hann var þungamiðjan og
tengiliðurinn í þeim félagsskap allt
til hins síðasta. Við æskuheimili
hans að Hólum við Kleppsveg eru
tengdar ógleymanlegar minningar
skólaáranna. Þar var akademískur
ilmur úr jörð og andrúmsloftið
mettað íslenzkri menningu eins og
hún gerist bezt. fslenzk saga og ís-
lenzk fræði skipuðu þar öndvegi,
enda var Jens faðir hans gagn-
menntaður bókamaður. Þetta um-
hverfi setti svip sinn á persónu
Bjarna Jenssonar. Hann vandist
ungur á að umgangast gamlar
bækur, enda gerðist hann snemma
elskur að íslenzkum bókmenntu-m
og sögufróðleik, og á gleðistund-
um hafði hann jafnan slí'kt efni á
hraðbergi bæði í bundnu máli og
óbundnu.
Bjarni var frábær íslenzkumað-
ur, bjó yfir miklum orðaforða, sem
hann hafði fullt vald á og var hon-
um eðlilegur í munni. Tungutakið
var léfct, lipurt og hnittið. Þegar
hér við bættist óvenjulegt skop-
skyn og meðfædd smekkvísi fór
ekki hjá' því, að Bjarni væri frá-
sagn-aa-maður umf-rma flesta menn.
Frásög-n hans var oft á tiðum hrein
li-st, ein'kum þegar hann sagði frá
stórspau-gilegum atvikum. Hann
stóð upp, lagðist ívið fram á við,
íbyggið bros færðist yfir andlitið,
augun tendr-uðust upp og leituðu
birtunnar með-m hann sagði fr-á
-með því orðavali. áherzlum og stíl,
sem honum einum var la-ginn og
aldrei brást.-
Bjarni Jensson var hlédrægur
maður og hégómalaus, ósérhlífin-n
og óbifanlegur i skyldurækni og
trúnaði við starf sitt og þá ábyrgð,
sem á herðum hans hvíldi. Lífs-
reglur ha-ns gerðu ekki ráð fyrir
því, að tef-lt væri í tvísýnu til þess
að stytta sér leið að settu marki.
Hann var gjörhug-ull og rasaði
aldrei um -ráð -frarn og þótt hann
væri víðsýnn og enginn heimdragi,
þá var ha-nn öðrum þræði íhalds-
samur og vanafastur. Hann barst
ekki á og lét sér fátt um finnast
hvatvisa menn og framhleypna, og
hreinan ímigust hafði Bjarni á
hvers konar fordómum og s-krumi.
Bjarni hafði frábærlega góða
lund, og væri honum misboðið,
kveinkaði han-n sér ekki og hafði
fá orð um. Aldrei sá ég honum
þrútna ofsareiði til nokkurs
-manns. Hann var þó maður einarð-
u-r í -skoðun-um og linkindarlaus,
en leiddi hjá sér ómerkilegar ýfing '
ar og dæ-gurþras. Hann var einskis
manns öfundarmaður og ágætur a-f
sjálfum sér o-g guði sínum.
Bjarni kvæntis-t árið 1958 hinni
ágætu-stu konu, Halldóru Áskels-
dóttur frá Laugum í Þingeyjar-
sýslu, og lifir hún mann sinn ásamt
þrem-ur elskulegum og ef-nilegum
börnum, sem enn eru á unga aldri.
Á heimili þeirra ríkti ástúð og
gagnkvæm virðing, enda voru þau
Bjarni og Halldóra hvort öðru sam
boðin að gáfum og manndómi. Son
inn íifir einnig ástrík móðir, Guð-
rún Helgadóttir, -mikilhæf -kona og
vel gerð. Hún var syni sinum allt
í -senn, •móðir, vin-ur og bakhtari
og var það óme-tanle-g gæfa okk-
ar félaganna, að vinátta hennar og
umhyggja náði einni-g til okkar á
umbrotatímum æsku og þroska.
Það er harmur og hugarkvöl í
hu-gskoti þessara ástvina og fánýt
orð fá þar engu um þokað. En það
er læknisdómur fólginn í þeirri
glaðbirtu, sem -umvefur og verpur
ljóma á minningu hins góða dáð-
milda, göfu-ga drengs.
Hugur hans hefur nú á nýjan
lieik hafizt til könnunar á ókunn-
um óravíddum og enn er hann
vel undirbúinn með það veganesti,
sem dugar bezt, göfuga sál og gott
hjarta.
Blessuð sé minning hans.
Stefán Hilmarsson.
t
Það eru stór skörð höggvin í
raðir okkar flugliðanna þessa dag-
ana. Fyrir skömmu fórst
Ber-gur Eysteinn Pétursson flug-
vélstjóri, og nú er Bjarni Jensson
flugstjóri f-allinn i valinn.
Það virðist óskiljanlegt. þegar
-menn í blóma lífsins hverfa svo
skyndilega af sjónarsviðinu og það
er erfitl að sætta sig við, að þeir
séu í einni svipan horfnir fjöl-
skyld-um sínuin og vinum og, að
starfskrafta þeirra njóti ekki leng-
ur við, jafnvel þó að þeir hafi
þegar skilað góðu lífsstarfi. Það
er torskilið eins og óræður stjörnu-
gei-murinn.
Ég kynntist Bjarna Jenssyni
fyrst árið 1954, er hann. sem yfir-
máður flugumsjónardeildar FTug
málastjórnarin-nar á Keflavíkur-
flugvelli, hlutaðist til um, að’ég
var ráðinn þar til starfa um eins
árs sk-eið. Skömmu síðar réðst
Bjarni sem flugmaður til Flug-
félags íslands og þar lágu leiðir
okkar aftur saman. Vegna vin-
áttutengsla fjölskyldna okkar og
starfs Bjarna fyrir Félag íslenzkra
atvinnuflugmanna kynntumst við
nánar. Bjarni var hógvær niaður,
góðum gáfum gæddur, skemmti-
lega fróður um ymsa hl-uti, bók-
hneigður, söguhneigður og sérlega
vel að sér um allt, er að flugi og
flugmálum laut, enda var hann
fenginn til ýmissa trúnaðarstarfa
fyrir stéttanfélag sitt, þa-r sem
þek-kin-g hans kom að góðu gagni.
Bjarni lauk stúdentsprófi frá
Menntaskólanum í Reykjavík árið
1945, hann hóf flugnám árið 1946,
ÍSLENDINGAÞÆTTIR
S