Íslendingaþættir Tímans - 23.01.1972, Blaðsíða 4

Halldór Kristinsson
símamaður
2. október s.l. var borinn til
hinztu hvílu einn af starfsbræðr-
um mínum, Halldór Kristinsson,
símamaður og bifreiðastjóri hjá
Pósti og síma, en hann andaðist á
Landspítalanum eftir langa og oft
þjáningasama legu.
Halldór fæddist í Reykjavík 16.
febrúar 1925 og var því aðeins 46
ára er hann lézt.
iForeldrar Halldórs voru Halldóra
'Þorkelsdóttir og Kristinn Jónasson.
Hann naut ekki samvista við for-
eldra sína, honum var nokkurra
mánaða gömlum komið í fóstur til
Jónínu Guðmundsdóttur og Einars
Jónassonar skipstjóra í Hafnarfirði
oig ólst þar upp.
Fyrir rúmu 'ári fór Halldór að
finna fyrir sjúkdómi þeim er síðar
dró hann til dauða og læknavisind
in ráða ekki enn við. Oft sá ég
að þjáningar Halldórs voru miklar,
en hann bar þær með afbrigðum
vel og lét engan sjá þær. Hann
^ vissi fljótlega eftir að hann lagðist
Hinn 13. maí 1939 steig Runólf-
ur mesta gæfusporið í lífi sínu.
Þann dag öðlaðist hann þá verð-
skulduðu hamingju að kvænast eft
irlifandi konu sinni, Sveinbjörgu
Pálínu Vigfúsdóttur Gunnarssonar,
bónda að Flögu í Skaftártungu,
hinni mestu ágætis- og sæmdar-
konu. Einkadóttir þeirra er Sigrún
Þuríður, gift Leifi vélstjóra Guð-
mundssyni, en þeirra börn eru:
Runólfur Birgir 13 ára og Hjördís
9 ára.
Á heimili þeirra Runólfs og
Sveinbjargar var jafnan gest-
kvæmt. Þar þótti jafnan gott að
koma, enda enginn áhalli milli gest
gjafanna um móttökurnar, og hús-
bóndanum Ijúft að veita gestunum
fræðslu úr hinum ótæmandi minn-
að hverju stefndi, en hafði ekki
mörg orð um það og dáðist ég að
því þreki og þeirri karlmennsku,
sem hann hafði til að bera.
Halldór réðst til Pósts og síma
1. júní 1945, sem línumaður og
bifreiðastjóri og starfaði þar til
dauðadags. Hann var mjög góður
starfsmaður, einn af þeim mönn-
ingasjóði sínum, hvort heldur var
um ættir eða sagnaþætti, ósvikinn
arfur úr heimahögum.
Ekki leyndi sér heimilisrækni
Runólfs, umhyggja fyrir fjölskyld--
unni; konan, dóttirin og síðan dótt
urbörnin, hvert af öðru og öll sam-
an skyggðu á sjálfa sólina. Þar var
gagnkvæmt ástríki. Það er því að
vonum, að söknuðurinn sé mikill,
enda þótt að segja megi, að dagur
væri að kveldi kominn.
Við hjónin vottum eftirlifandi
fjölskyldu innilegustu samúð og
biðjum henni allrar blessunar á
komandi tíma, en þér Runólfur,
vinur okikar, svili og mágur, þökk-
um við innilega langa, heilsteypta
vináttu. „Hittumst heil á Kili“.
Ásgeir L. Jónsson.
um, sem aldrei féll verk úr hendi.
Hann hafði yfir sérstökum „hum-
ör“ að búa og flugu oft af hans
munni skemmtileg svör og fyndin,
sem seint gleymast þeim, er til
heyrðu. Hann bjó yfir miklu jafn-
aðargeði, tók við verkefnum, erfið
um sem öðrum, með bros á vör.
Og Halldóri þurfti ekki að segja
nema einu sinni fyrir hverju verki,
hann sá það út um leið og fram-
kvæmdi eins og það lá fyrir hverju
sinni. Að slíkum mönnum er ávallt
söknuður og þeirra er minnzt eft-
ir að þeir eru horfnir sjónum.
Halldór ók nú á seinni árum ein
um af stærstu vöruflutningabílum
landsins, sem er í eigu Pósts og
síma og flutti hann símaefni út um
allt land. Hann hefur að sjálfsögðu
oft lent í ýmsu misjöfnu, bæði
veðri og færð, en alltaf skilaði
hann sér heilum í höfn.
Eftir að talstöðvar komu í lang-
ferðabíla, eignaðist Halldór marga
vini í loftinu. Fannst mörgum
þeirra hressilegt að beyra í honum,
jafnvel þótt í fjarska væri, en rödd
hans og málfar hljómaði mjög vel
á vængjum ljósvakans og var hann
oft á þeirra máli nefndur ,,kóng-
ur loftsins". Að sjálfsögðu eignað-
ist Halldór marga aðra vini á ferða
lögum sínum og þeir eru margir,
sem nutu hans ljúfmennsku,
greiðasemi og ráðlegginga og
munu þeir nú minnast hans með
söknuði.
Halldór kvæntist 1. marz 1947
eftirlifandi konu sinni, Svövu Sig-
urðardóttur og eignuðust þau fjög
ur börn: Einar, sem er elztur, toll-
þjónn í Reykjavík, kvæntur Dag-
björtu Jónsdóttur, Gúðfinn, sölu-
mann í Reykjavík, Þóri Rafn, 15
ára og Kristínu 12 ára. Kona Hall-
dórs er ein af þeim sterku stoð-
um, sem sjaldan bresta, og stóð
hún með manni sínum í blíðu og
4
ISLENDINGAÞÆTTIR