Íslendingaþættir Tímans - 09.03.1972, Blaðsíða 27

Sigríður Sveinsdóttir
fyrrverandi húsfryja, Flögu
brautryðjandastarf að skógræktar-
niálum í Fljótsdal.
Upp eftir Jökulsá gengur tals-
vert af silungi úr Lagarfijóti. !Fyrr-
um, þegar byrjað var að leggja
silungsnet frá Hrafnkelsstöðum í
■ána, þar sem hún rennur meðfram
túninu, kastaði straumurinn því
flötu upp að landi og veiddist því
lítið þannig. Tcik þá Metúsalem og
Páll bróðir hans það til bragðs að
'bera grjót í ána og gera þannig
grjótgarð út í hana. Kastaðist nú
straumröstin frá landi. en lygna
myndaðist í bléi við garðana.
Voru silunganetin síðan lcgð í
þessa lygnu og tók nú að veiðast
vel. Þegar séð varð að bægja mátti
ánni frá austurbakkanum á þenn-
an hátt, tóku þeir bræður til
óspilltra málanna við að fjölga
þessum grjótgörðum, breikka þá
og lengja, og var það geysilegt
magn af grjóti sem borið var og
ekið í ána, en upp komu sandleir-
ur á milli garðanna, og sáði Metú-
salem fræi í suma þeirra. Ekki
munu þó hafa orðið verulegar bús-
nvtiar af þessum framkvæmdum.
Árið 1914 til 1917 bvggði 'Metú-
salem íbúðarhús úr steinsteypu á
Hrafnkelsstöðum. Efni það er
kaupa þurfti. flutti hann á hesta-
kerru frá Reyðarfirði upp yfir
Fagradal niður að Lagarfljóti. en
síðan á ísi upp eftir fljótinu. þeg-
ar hann var til staðar. eða á báti
upp að Brekku. Nú stendur þetta
luís autt og yfirgefið. er hefur hlúð
að tveimur kynslóðum, og hafði
að geyma innan sinna veggia slíka
mildi og mannkærleika. Slík eru
örlcg þess er ekki samrýmist nú-
tíma kröfum um þægindi og að-
búnað. Ekki lagðist þó gamla jörð-
in í eyði, þar sem Hiörtur Eiríks-
son Kjerúlf, sonarsonur Metúsal-
ems, var búinn að kaupa hana áður
en afi hans lézt. Var það gamla
manninum mikið gleðiefni að vita
það að jörðin yrði áfram í eigu
fjölskyldunnar. Svo mjög unni
hann jörð sinni og hinni fcgru
sveit, Fljótsdal. þar sem hann vildi
framar öllu lifa og starfa í blíðu
og stríðu og hold hans hvílir nú
undir fagurri hlíð Valþjófsstaða-
fjalls. Hjörtur býr nú ásamt íjöl-
skyldu sinni í húsi því er Jón M.
Kjerúlf, föðurbróðir hans, byggði
rétt hjá gamla bænum, og bjó í
Fædd 2. okt. 1879
Dáin 2. jan. 1972
Hér hvílir væn og göfug grein
af gömlum, sterkum hlyni,
hún lokaði augum hugarhrein
með hvarm mót sólarsíkini.
Hún vildi vel
í vinskap ætt og kynning,
hún bar það hlýja hugarþel,
sem hverfur ekki úr minning.
(Einar Ben.)
Áfram geisar aldarstraumur, óð-
fluga og óstöðvandi ber hann okk-
ur öll áfram í skaut hins eilífa og
ékunna. Aldrei erum við áþreifan-
legar á þetta minnt, en er við
kveðjum einhvern samferðamann-
inn í hinzta sinn. Á slíkri kveðju-
stund rifjast upp í hugann margar
ásamt konu sinni, Láru Ólafsdótt-
ur Kjerúlf og börnum þeirra. en
hann lézt 29. sept. 1970. Kona Jóns
heitins og börn þeirra, sem öll eru
uppkomin og hafa stofnað eigin
helmili, eru flutt í Egilsstaði og á
Reyðarfjörð. Annað nýbýli, Vall-
holt. var byggt i landi Hrafnkels-
staða og býr þar sonur Metúsal-
ems. Eiríkur M. Kjerúlf. ásamt
konu sinni, Droplaugu J. Kjerúlf
og börnum þeirra.
Ég vil taka mér í munn orð
..Klettafjallaskáldsins“, þar sem
hann segir m.a. í einu kvæða sinna.
..Bognar aldrei. brotnar i bylnum
stóra seinast". Þannig var Metú-
salem, ætíð sterkur og hraustur
unz hann að síðustu féli fyrir Elli
kerlingu. sem alla sigrar að lok-
um.
Mig langar að láta fylgja hér
með lítil ljóð eftir Metúsalem. er
lýsa ást hans á því hreina og
fagra í tilverunni og eru þau
prentuð hér nákvæmlega eins og
hann hefur skrifað þau i sina
kvæðabóík:
djúpstæðar minningar liðinna ára,
minningar sem vekja hugann til
umhugsunar um manngildi og kær
leika, hjálpsemi, fórnfýsi og dreng
skap.
Þessi merka kona skildi eftir sig
þau djúpstæðu spor i liugum
þeirra, sem henni kynntust, og að-
dáun og virðingu, að aldrei gleym-
ist. Minningarorð um slíka konu
sem Sigríður var er meiri vandi að
flytja en ég er fær til, enda þótt
ég engan veginn vilji hiá mér leiða
að minnast hennar noklkrum orð-
um. þó af vanmætti sé.
Sigríður fæddist 2. október að
Sandfelli í Öræfum árið 1879, dótt-
ir presthjónanna síra Sveins Ei-
ríkssonar frá Hlíð i Skaftártungu
og maddömu Guðríðar Pálsdóttur
prófasts í Hörgsdal á Síðu. Með
Braglistin.
Kveður rómi kærum sniöllum
kvæðadís með töfrum öllum,
höfuðstaf og stuðlaföllum,
streymir þá um mína sál
minning forn og móðurmál.
Tlcfum gát á helgum dómi
hefð s?m var og er vor sómi
eins og kveði lag með lióði
lindin tær og fossinn góði.
Fyrsta vísan úr kvæði er heitir
Grasaferðin.
Þegar sól fagnar sumri
sækir vorið í dalinn.
Þá yrkir lóan mín ljúfa
Ijóð um bláfjallasalinn.
Þessi sólskríkjusæla
að syngja og njóta er gaman •
og eiga allan þann unað.
sem ást og vor leggja saman.
Þannig eru flest kvæða hans,
ort í anda vors og blóma. Það var
vor i lífi hans og sumar í sál hans.
Drottinn blessi minningu hins
mæta manns.
Bragl BJörgvinsson.
27
islendingaþættir