Heimilistíminn - 07.03.1974, Síða 46

*****-fc*-K-K**-K-fc-K+-K-*-K-K-*-*-*++*>f>f***>M-+***>f*>f)f>f***>f>f*******>«-****
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
*
★
★
★
HBIMEblS
Umsjón: Snjólaug
útlitsteikníng
og
Bragadóttir
forsiöumynd:
Hallgrímur Tryggvason
★ *-te-k-k-k-k-k-íc-)c-k4c-tc-k-k-k-)c-*c-k-*c-k-*c4)f)f)f)f)f)f)f)f)f)f>f)ff)f)f)f)f)f)f)f)f)f)f)f)f)f)f)f)f)f)f)f)f)f)f*
© Fæðingin
— Viltu vera hér.na hjá okkur einhvern
Íma, Anna Gréta? hélt Katrin áfram. Ég
cal hugsa um þig, og þú munt hafa gott
af loftinu hér. Þú og sonur þinn.
Unga stúlkan horfði undrandi á
Katrinu. eins og hún væri ekki viss um, að
hún meinti þetta, og hikaði við að svara.
Hún hafði enn ekki svarað, þegar
Jörgensen kom að rúminu.
— Á' eg aö segja þér frá þvi, þegar ég
sá rádýrið fæða i skóginum? spuröi hann
og brosti litið eitt. Ég sá, að sú saga hafði
góð áhrif á þig.
Iiún leit upp. — Já þakka þcr fyrir. í
hvert sinn sem ég gleymi að gleðjast yfir
barninu minu.
Hann kinkaði kolli alvarlegur á svip.
Annars kann ég betri sögu núna, hélt
hann áfram lágum rómi. Ég held, að hún
sé enn fallegri. Vonandi fæ ég að segja
litlum dreng frá þvi, þegar ung, óham-
ingjusöm stúlka varö vitni að lifsundrinu i
skóginum minum.
Læknirinn ræskti sig. — Það verður þá
svo. Engin innlagning, sagði hann þurr-
lega. Ég sendi hjúkrunarkonu yfir um á
morgun. þvi þú þarft liklega faglega
aðstoð, Katrin?
En enginn svaraði honum. Litil mann-
vera, sem sló um sig með handleggjunum
i ósjálfráðri leit að einhverju til að halda
sér i(átti óskipta athygli allra.
Endir.
© 24 ára bið
blóðgjafi væri fundinn. Clas var i Götting-
en og reiðubúinn undir uppskurð. Það var
bara blóðið, sem vantaði. En i staðinn
fyrir blóðið kom bara ein fréttin enn um
það, að blóðið hefði ekki reynzt vera það
sama og i Clas.
En Clas missti ekki vonina. Til þessarar
lifsnauðsynlegu aðgerðar þurfti þrjá litra
af blóði. Aðgerðin sjálf var einföld og
hafði heppnazt á sjúklingum i þúsunda-
tali.
Faðir Clas lézt fyrir tveim árum, og
eftir það lifði fjölskyldan við þröngan
fjárhag. Ekkjustyrkurinn, og það litla,
sem Clas gat unnið sér inn, þegar hann
treysti sér til, nægði til að framfleyta
þeim.
Læknarnir héldu áfram að telja kjark i
frú Arndt. Þeir voru sannfærðir um, að
um siðir myndi finnast blóðgjafi handa
Clas. Þeir voru þeirrar skoðunar, að i
Indlandi væri eitthvert fólk af sama blóð-
flokki og hann. Það þyrfti bara að finna
þetta fólk, sem byggi langt frá siðmenn-
ingunni. Það var leitað til heilbrigðisyfir-
valda i Bombay, og á ný vaknaði von hjá
Clas og fjölskyldu hans. Clas var stórvið-
burður á sviði læknavfsinda, og hann gat
lesið um sig og blóðflokk sinn i fræðibók-
um um læknisfræði.
Sjálfur var hann bjartsýnn og sagði:
— Ég er að aura saman til að reyna
sjálfur að finna blóðgjafa. Læknarnir
segja, að það sé möguleiki i Indlandi. Ég
ætla að fara þangað i ársbyrjun 1974.
Af þessu férðalagi varð ekkert. Blátt á-
fram af þvi að þess gerðist ekki þörf.
12 ára gamalt blóð
bjargaði honum
Á siðastliðnu hausti fengu læknarnir
veður af þvi að möguleikar kynnu að vera
á þvi, að blóðið fyndist i Amdsterdam.
Það var þá tekið að leita að þvi að nýju, og
brátt gátu læknarnir gengið úr skugga
um, að vissulega var blóðið til i Amster-
dam, en enginn vissi hvar.
Það var ekki fyrr en eftir mikið og
timafrekt erfjði, að mönnum tókst að hafa
upp á þvi. Það reyndist vera komið frá
indverskri konu, er hafði látizt árið 1961,
en læknarnir voru þeirrar skoðunar, að
blóðið væri ennþá nothæft.
1 október höfðu læknarnir samband við
Clas og hann var lagður inn á sjúkrahús.
Og i þetta skiptið var uppskurðurinn
framkvæmdur. Móðir hans sat við rúmið
hans, þegar hann kom til meðvitundar.
— Clas tók um hönd mina og sagði:
„Þreifaðu á fótunum á mér. I fyrsta skiptí
á ævinni eru þeir heitir! Nú er ég loksins
orðinn heilbrígður!” sagði frú Arndt.
1 augum Hedwig Arndt er þetta eins
konar kraftaverk. I 24 ár hefur hún lifað i
óvissu um, hversu lengi Clas fái að lifa.
Nú þorir hún loks að vona, að hann geti
lifað eðlilegu lifi.
© Tennur barna
talsvert á sig að leggja til að halda tönn-
um barnanha heilbrigðum. Munið þó það
er hægt.
Nýlega gerði Inger Bay könnun á
tönnum 7 ára barna. Hún tók tvo hópa,
börn með miklar tannskemmdir og börn
með engar skemmdir. 1 ljós kom svo ekki
varð um villzt, að meðal barnanna með
engar skemmdir voru það foreldrarnir,
sem höfðu áhuga á tönnum barnanna, en
meðal hinna, skiptu forelcfrar sér ekkert
af málinu og létu skeika að sköpuðu. Þar
með virðist ljóst, að það er undir foreldr-
unum komið, hvort tennur barnanna eru
góðar eða slæmar.
46