Heimilistíminn - 16.05.1974, Blaðsíða 30

Því stærri
sem lygi er,
þeim mun betur
er henni trúað.
Louis de
Rougemont
notfærði sér
þessa staðreynd
út í yztu æsar. ,
Mesti lygalaupur
heimsins
HEIMSHLUTAR sem fram til þess höfðu
verið ókunnir, opnuðust áhugasömum
lsendum dag nokkurn árið 1898, þegar
Louis de Rougemont kom með frásagnir
af stórkostlegum ævintýrum sinum i
Ástraliu til ritstjóra timaritsins ,,Wide
World” i London.
Ritstjórinn varð hrifinn af frásögnunum
og ákvað að birta þær i tiu næstu blöðum.
Lesendur urðu enn hrifnari, sala blaðsins
raukuppá viö, og þegar sögurnar voru
siðar gefnar út i bókarforrni, voru þær
fljótlega þýddar á aðrar tungur.
,Ég hefði ekki lifað það að segja
sögurnar,” segir de Rougemont, ,,ef ekki
hefði verið hundurinn af perluveiðaran-
um, sem ég var á. Skipiðsökk og ég synti,
þar til ég var að þrotum kominn. Þá synti
30
hundurinn til min, beit i hár mitt og dró
mig. En þrek þessa trygga dýrs þraut
brátt og til að launa honum, greip ég skott
hans milli tannanna og dró hanna, þvi nú
var ég orðinn hvildur. Við komumst heilu
og höldnu til eyjar nokkurrar.
Lífið á eynni
Þar byggði De Rougemont kofa úr
persluskeljum og lifði á fuglum og fiski.
,,Til að drepa timann,” sagði hann, ,,óð ég
gjarnan út i sjóinn, þar til ég fann stora
skjaldböku, sem ég fór á bak og gat stýrt
eins og hesti. Þegar ég vildi láta hana
beygja, rak ég bara fótinn i annað hvort
auga hennar og til að nema staðar, setti
ég báða bætur fyrir augu hennar.”
En það var leiðinlegt á eynni til lengdar
og De Rougemont eyddi mánuðum i að
smiða sér bát.,,Dag nokkumkomu fjórir
frumbyggjar til eyjarinnar. Ég læröi
tungumál þeirra, þeir hjálpuðu mér með
bátinn, og ég sigldi brott.”
Hann kom að landi i Norður-Astraliu,
var kosinn kóngur og vann sér það til
virðingar undirsáta sinna, að ráðast á
risakrókódil með exi. En öxin stóð svo föst
i húð krókódilsins, að engin leið var að ná
henni út. ,,Þá var það, að Yamba kom inn
i lif mitt”, sagði hann lesendum sinum.
„Þessi hugaða, innfædda stúlka rak árina
inn i gin skepnunnar og gaf mér tima til
að ná skeiðahnifnum minum og ganga frá
krókódilnum.”
Eftir noltkur ór hjá þessum þjóðflokki