Heimilistíminn - 07.05.1975, Blaðsíða 11
Föndurhornið
Fuglahúsið
í garðinum
OFT er hægt að fá skógarþresti og máriu-
erlur til þess að verpa i hreiðurkassa.
Bezt er, að fuglahúsið sé úr afklipptum
greinum af trjánum úr garðinum hjá ykk-
ur eða nágrannans. Margir láta klippa
trén sin á vorin og þvi viða hægt að fá
greinar. En byrjið samt á þvi að fá fjöl i
botninn, svona 20x15 cm og tommu á
þykktina.
Hornstoðir neglast við botnfjölina,
siðan bindið þið saman sperrur i þakið og
hafið mæniás, sem hægt er að negla i.
Einnig mætti nota bast til að binda saman
greinarnar eða þá seglgarn. En gætið
þess að hafa húsið nokkuð mikið opið i
allar áttir (sjá mynd). Fuglinn vill geta
séð vel i kringum sig. Gæta verður þess,
að hafa húsið það hátt uppi i trénu, að
öruggt sé að kötturinn komist ekki þangað
upp. Gjarnan má láta smá greinaenda
standa útúr húsinu niður við gólfið, svo að
fuglinn geti setzt á þær, áður en hann
skriður á eggin. Ekki skuluð þið mála
húsið i vor heldur i sumar, þegar ungarnir
eru flognir út. Fuglum er illa við málning-
arlykt. Gætið þess að binda húsið það vel,
að það fjúki ekki, þótt hvessi. Fuglinn sér
sjálfur um það að búa til hreiðurkörfuna.
Skógarþrösturinn, en það er sá fugl,
sem liklegastur er til þess að nota húsið,
liggur u.þ.b. 14 daga á eggjum sinum, áð-
ur en ungarnir koma úr þeim. — Byrjar
þá annatimi hjá þrastamömmu og ekki er
þvi að neita, að mörg börn munu vilja
verða henni hjálpleg við fæðuöflun til ung-
anna. — En farið varlega aö þvf. Ekki má
láta á hreiðurbarminn hvaða matsem er.
Ungarnir eru gráðugir og sjást ekki fyrir I
mataræði. Þó mætti benda á smábita af
harðsoðnu eggi, mjólkurskánir og litla
ánamaðka. En gætið þess, að offóðra þá
ekki. — Börn gætu lika verið hjálpleg
þrastamömmu við það að reka flækings-
ketti út úr garðinum þá daga, sem ung-
arnir byrja að hoppa úr hreiðrinu. Detti
ófleygir ungar niður úr hreiðrinu er rétt,
ef mögulegt er, að taka þá varlega upp og
setja þá i hreiðrið aftur. — Fyrsta vika
skógarþrastaunganna á jörðu niðri er sú
hættulegasta i lifi þeirra, einkum ef kött-
urinn er i nándinni.
— GH.
11