Heimilistíminn - 18.11.1976, Blaðsíða 32

Framhaldssagan:
IRNIR C
Meðan amasóninn þýtur út úr Karlstad austur á
bóginn í átt til Alster tautar Bodil fyrir munni sér
með mismunandi tónfalli sama orðið:
— Byn.
— Byn!
— Byn?
Og alltef endar hún í spurnartón. Fyrst Ingalill og
nú i dag vinkona hennar Súsanna. Er það aðeins til-
viljun, eða eiga báðar þessar ferðir sameiginlega
skýringu, samnefnara. Og heitir þessi samnefnari
Gert Berger, sem er cand. phil. og bersýnlega hef ur
i hyggju að Ijúka magistersgráðu í bókmennta-
sögu?
Vermaland er sá hluti Svíþjóðar, sem auðugastur
er að bókmenntahefð, og þar hefur fjölmennum
'ferðamannahópum verið lagt allt upp í hendurnar.
Vilji þeir heimsækja Selmu Lagerlög, fara þeir til
Marbakka og kannski til Rottneros, Eikarbæjar úr
Gösta Berlins sögu, þar sem þeir geta látið sig
dreyma frammi fyrir gulu jungkæraálmunni. Hafi
þeiráhugaá Esaiasi Tegnér eða Erik Gustaf Eijer,
kynna þeir sér vegakortið og stef na í átt til Ramen
eða Ransater. Alls staðar verða fyrir þeim skilti,
alls staðar geta þeir ekið í rólegheitum á áfanga-
stað og hætta ekki á að eyðileggja bíla sína á slæm-
um vegum eða skó sína og fótvöðvana með því að
ganga, en það er eitur í beinum flestra ferða-
manna.
En Gustaf Fröding, hinn mikli samtíðarmaður
Selmu Lagerlöf, ekki sagnaskáld eing og hún heldur
Ijóðskáld af guðs náð, ekki heimsfrægur eins og
hún, en elskaður í Svíþjóð og meira en flest önnur
skáld, dáður vegna kímnigáf u sinnar og dapurlegra
örlaga, taktbundna snilld sína, vísur sínar og játn-
ingar— er hann ekki þess virði að heimsækja hann,
hefur ekki verið gert neitt tilstand með hann fyrir
þá, sem vilja vita hvernig hann bjó og hvar hann
fékk innblástur að Ijóðum sínum frá æskuslóðum.
Jú. Hann stendur föstum fótum á grasf lötinni við
herragarðinn i Alster, rétt við Evrópuveginn núver-
andi — úr bronsi, með skegg og lonníettur. ( birki-
lundi í nágrenninu hafa Vermlendingar af elsku
sinni og skilningi reist Fröding minnisvarða með
trölli, prinsessu og börnum að leik, alveg eins og
unnendur Ijóða hans hefðu gert sér í hugarlund.
Mjög fáir ferðamenn vita, að skáldið var ekki
nema eins árs þegar fjölskyldan neyddist til að
flytja frá Alster til Byn. Og hvernig sem á því
stendur er krókóttur vegurinn að lundinum þar sem
„Kong Liljekonval" óx ekki við hæfi bílalesta. Og
þar sem enginn vegvísir bendir ferðamönnum hvar
hann er hafa íbúar staðarins fengið þá ósk sína
uppfyllta að losna við að óviðkomandi fótumtroði
akra þeirra, og ferðamenn fá það sem þeim ber í
Alster.
Það eru aðeins þeir, sem eru verulega vel að sér i
bókmenntum, sem fara til Byn.
Sem sagt Gert Berger?
Bodil hef ur ekið út af E-18 og silast eftir vegi sem
bryddaður er logagylltum haustlauf um. Hún vonast
2