Heimilistíminn - 02.12.1976, Blaðsíða 5

r
Eg vil
nú hafa
mínar
konur
sjálfur
IÚr nýjum I
bókum I
Nábúar minir frá búskaparárunum
i Alfsnesi eru mér hver öörum minnis-
stæöari. Ekki sizt Þorgeir i Gufunesi.
Einu sinni, þegar ég kem niöur i Gufu-
nes, er gylta aö gjóta hjá honum. Þeir
voru tveir aö snúast kringum gyltuna,
Þorgeir og vinnumaöur hans. Meöan
Þorgeir er aö tala við mig, kallar
vinnumaöurinn, aö gyltan hafi étið
einn grisinn. En rétt i þvi gytur gyltan
einum gris i viðbót. Þá segir Geiri
ósköp rólega:
Þaö gerir ekkert til, þarna kemur
hann aftur.
Hann haföi gaman af aö segja svona
brandara, hann Geiri, og láta hlæja aö
sér.
„Hann ætti
að vera
orðinn jarl”
Þá má nefna þá góövini mina, Jónas
I Stardal og Ingólf Gislason, sem var
meö kaupfélagið, bróöur Vals leikara.
Reksturinn á kaupfélaginu gekk nú
„Ég vil nú hafa minar konur sjálfur" nefnast endurminningar
Ólafs Jónssonar bónda á Oddhóli á Rangárvöllum, sem margir
þekkja einnig undir naf ninu Ölaf ur í Alfsnesi (á Kjalarnesi), en
þar bjó hann áður. Dagur Þorleifsson blaðamaður hefur fært
endurminningarnar í letur og lætur Ólaf segja sjálfan frá í
fyrstu persónu.
— í æsku Ólafs var baðstofumenningin enn við lýði, og sem
ungur maður reri hann á tólfrónum báti f rá Grindavík, klæddur
lýsisborinni skinnbrók og á kúskinnsskóm, þegar enn var lesin
sjóferðabæn áður en róðurinn var tekinn út, segir Dagur í for-
mála. — Hann kynntist af eigin raun þeim takmarkalausa þræl-
dómi og niðurlægingu, sem íslenzkur verkalýður við sjávarsíð-
una bjó við á millistríðsárunum. Hann kynntist uppgripatíð
stríðsáranna, þegar þjóðin beinlínis ölvaðist af því að búa við
allsnægtir í fyrsta skipti í sögu sinni. Skyggnum, athugulum
augum þess, sem stendur náttúrunni nærri hefur hann gefið
auga þeim margvíslegum breytingum, sem á þjóðinni hafa orðið
á ævi hans, og þeim blendnu siðferðis- og menningaráhrifum,
sem yf ir hana hafa gengið á því tímabili, lagt á það hlutlægt og
raunsætt mat bóndans og hverju sinni reynt að gera það bezta
hugsanlega úr hlutunum, eins og þeir lágu fyrir...
í bók Ólaf s á Oddhól segir f rá lestarf erðum f yrir tíð bilaaldar,
sjómannslífi á þrælaöld, stritvinnu í kolum og salti á eyrinni í
Reykjavík, svaðilförum í byl og gaddi yfir f jallvegi, óteljandi
ævintýrum í kvennafans hérlendis sem erlendis, langferðum til
suðrænna sólarlanda, búskap og atvinnuf ramkvæmdum, f jölda-
morðum í f relsisstríði Katalóniumanna, gegndarlausri spillingu
hernámsáranna, margbreytilegum og stormasömum viður-
eignum við bankavöld. Ævi Ólafs hefur vissulega verið við-
burðarík, auk þess sem hann er gæddur þeim öf undsverða eigin-
leika aðsjá ævintýri i hverjum hlut — og gleðjast yf ir því eins og
barn.
Bókin er nýlega komin út hjá Erni og örlygi.