Heimilistíminn - 12.02.1978, Page 20

Truls er fjögurra og hálfs árs gamall, og
sannarlega fallegur köttur.
Norski skógarkötturinn er siöhæröur og
á margan hátt ólikur köttum eins og við
eigum þeim aö venjast. Hann er ekki til
nema i Noregi, þó aö þvi undanskildu aö
fáeinir slikir kettir munu vera i Skotlandi
og á austurströnd Bandarikjanna. Þeir
eru sagðir vera afkomendur norskra
skipskatta, sem þar hafa slæðzt I land.
Saga þessa norska kattastofns er mjög
gömul, og enginn veit meö vissu, hvenær
hans hefur fyrst orðiö vart þar i landi.
Hans mun þó einna fyrst vera getið I nor-
rænni goöafræði. 1 sögnunum um hinn
sterka Þór og ferð hans til Loka i Jötun-
heimum er getið um kött, sem var svo
digur og sterkur, aö jafnvel Þór treystist
ekki til að lyfta honum. Þá er þessgetiö aö
hin norræna frjósemis- og ástargyðja,
Freyja, ókum f vagni, sem kettir drógu.
Þetta bendir til þess aö kötturinn hafi
verið mikils metinn hjá norrænum
mönnum til forna, aida var hann sjald-
gæfur, eftir þvi, sem næst verður komizt.
Þegar fram liðu stundir fór köttunum
fjölgandi, bæði vegna góðra náttúruskil-
yröa og vegna innflutnings frá öðrum
Evrópulöndum.
Hvernig f ramhaldið var, vita menn ekki
með vissu, en allt bendir til þess að smátt
og smátt hafi kettirnir þróazt i að verða
stórir og fyrirferðarmiklir, háfættir og
með háralag skógarkattarins eins og við
þekkjum hann i dag. Pels kattanna er
mjög óvenjulegur Undirhárin eru einna
likust ull en yfir þeim eru yfirhárin, sem
eru gljáandi i fitu og hindra að vatn
komist i' gegn um þau. Norsk veðrátta á
trúlega stærstan þáttinn i þessari þróun.
A þeim timum, þegar kettirnir lifðu aðal-
lega úti undir beru lofti hafa kettlingar,
meðstutt hár, ekki lifað af veturinn vegna
kuldans, en kettir með siðara hár og
gisnara hefðu orðið gegnvotir, og einnig
hefðu þeir auðveldlega fest sig i greinum
trjánna i skógunum og átt erfitt með að
komast áfram. Það er lögmál náttúrunn-
ar, að þeirhæfustu lifa af. Þegar þeir tóku
svo að auka kyn sitt varð úr þessu sér-
stakur stofn. Það segir sig lika sjálft, aö
þessir kettir þurftu að vera harðir i horn
að taka, vitrir og duglegir i alla staði til
þess að halda lifi.
Annaö séreinkenni skógarkattarins eru
NORSKA
SKÓGARKETTINUM
BORGIÐ
20
hinar óvenjulegu sterku klær hans. Þær
eru meira að segja sagðar sterkari en
klær evrópska villikattarins, sem þó er
töluvert stærri. Astæðan getur verið sú,
að skógarkettirnir hafa mikið haldið sig i
skógivöxnu fjalllendi. Éf fylgzt er meö
*