Heimilistíminn - 19.03.1978, Blaðsíða 7

Bezti vinur mannsins
Munkarnir lifa enn á sömu slóöum.
Hundarnir hafa hins vegar dreifzt um all-
an heim. Þeir hafa meira aö segja vanizt
á aö lifa niðri á sléttlendinu. Enn lifir þó
litil „fjölskylda” ca 20 hundar i hundakof-
anum sem ris upp við vegg klaustursins.
Hundarnir þrifast bezt i veðurfari þar
sem hitinn er þetta frá 30 stiga frosti á
veturna i 19 stiga hita á sumrin.
Áöur fyrr fór einn af hundunum og einn
munkanna daglega niður aö þeim staö,
sem langferðamenn væntu þess aö fá að-
stoð þeirra. Hundurinn bar mat og drykk.
Þaö var bezt að bera drykkinn i tunnu um
hálsinn. Munkurinn rétti við merkistikur,
sem fallið höfðu um koll i rokinu. Ef eng-
inn ferðamaður var kominn skildu þeir
matinn og drykkjarföngin eftir. Næsta
dag var aftur lagt upp i sömu feröina.
Enginn veit með nokkurri vissu, hvaðan
St. Bernards-hundruinn kemur, eöa
hverjir eru forfeður hans. Vera kann að
hann sé sambland af Danois og Bolabit,
eða bolabit og Nýfundalandshundi. Eitt
vita menn þó, og það er að munkarnir
voru með slika hunda sér til aðstoðar árið
1708. Það var af hreinni tilviljun, að þeir
komust að þvi hverstu ótrúlega þefnæmir
hundarnir eru, og hve hæfir þeir eru til
þess að vara fólk viö snjóskriðum.
Er hundarnir verða varir við snjóskrið
ur neita þeir að halda lengra. Þannig
var það árið 1812, að hópur munka varð að
nema staðar vegna þess aö hundurinn,
sem með var i ferðinni neitaði algjörlega
að halda áfram. Nokkrum min. siðar
kom skriðan og fór framhjá aðeins nokkr-
um metrum fyrir framan hópinn. Fyrir
hefur þó komið, að hundinum hefur ekki
tekizt að vara menn við i tima. Þannig var
það til dæmis árið 1951, þegar einn munk-
anna lenti i snjóflóði.
Þekktastur hundanna i skarðinu er
Barry. Eftir að hann hafði þjónað mönn-
unum i 12 ár i skaröinu var farið með hann
niður i höfuðstöðvar munkanna við
fjallsræturnar. Þegar hann svo dó var
hann fluttur á þjóðminjasafniö i Bern.
Menn geta velt þvi fyrir sér, hvers
vegna ferðamennirnir gera þessa lykkju á
leið sina þarna upp i fjöllin, þegar hægt er
aðfara göngin i gegn um Alpana. Þau eru
bæði þægilegri og fljótfarnari leið milli
Sviss og Italiu. Vera kann að þáö sé
vegna þess að við i okkar velferðarþjóðfé-
lögum höfum verið eyðilögð með þægind-
unum, og óskum þess vegna eftir þvi aö fá
að sjá, hvernig enn er hægt að lifa i friði
viönáttúruna. Manni dettur þó i hug, þeg-
ar litið er á klastrið, sem staöiö hefur
þarna i árhundruð, að enn er bezt að
byggja á traustum grunni.
Þfb
Mér er sama hvað þú segir, en
ég get ekki betur séð, en þetta sé
sami fuglinn og við fengum i
fyrra.
DENNI
ÐÆMALAUSI
Hún er hæfilega mikið klædd til
þess að halda honum heitum.
Og svo verðiö þér að hætta öllu
kvennastússi, vindrykkju og
kaffidrykkju, reykingum og.... já,
er það nokkuð annaö, sem þér
hafið ánægju af?
7