Heimilistíminn - 14.06.1979, Blaðsíða 15
Dökkburkni
eða
fuglshreiðursburkni
Asplenium nidus — fugls-
hreiðursburkni eða dökk-
burkni — er ólíkur flestum
öðrum burknategundum að því
leyti, að blöð hans eru stór,
breið og óskipt. Þau eru
fallega gljáandi, og virðast
veraviðkvæm, en þegar betur
er að gáð likjast þau engu
fremur en leðri.
Burkni þessi vex upp af
stórum og sverum rótarstofni,
og mitt á milli blaðanna er hol-
rúm, sem líkist trekt, og
minnir gjarnan á fuglshreið-
ur, en af því hefur burkninn
hlotið nafnið f uglshreiðurs-
burkninn. Upp úr þessari
trekt vaxa nýju blöðin.
Þessi burkni má ekki fá á sig
of sterkt sólskin og ekki má
hann heldur standa í trekk,
vegna þess að þá geta blöðin
sviðnað og orðið brúnbiettótt.
Burkninn þarf ekki mikið vatn
að vetrarlagi, en hins vegar
þolir hann mjög illa að þórna,
og kann bezt við sig í röku
lofti. Að vetrarlagi kann
burkninn vel að meta heldur
svalara loft en á sumrin, en þó
má það helzt ekki fara niður
fyrir 15 stig.
Aspleninum nidus er upp-
runninn í hitabeltislöndum
gamla heimsins. Sagt er að
honum hætti til að fá í sig
vírus, sem getur orðið til þess
að blöðin vaxi ekki og dafni
eðlilega, og séu með óvenju-
legu lagi. Ef fuglshreiðurs-
burkninn nær sinni mestu
stærð geta blöð hans verið
þetta f rá 60 til 120 cm á lengd,
en slík stærð er víst heldur
óvenjuleg hér í heimahúsum.
fb
Blómin okkar
15