NT - 25.10.1984, Blaðsíða 9

Vettvangur
Afmæliskveðja til Vilhjálms
Hjálmarssonar á Brekku
■ Ég ætti ekki aö vera
hissa þó nú sé að því
komið að Vilhjálmur á
Brekku er sjötugur, því
að nálega hálf öld er nú
síðan að við urðum fyrsta
leiðarspottann sam-
ferða, en það var á
bjartri vornótt um Mjóa-
fjarðarheiði eystra, sem
nú er orðin æði mörgum
kunn eins og svo margt
annað sem tengist lífi og
starfi Vilhjálms.
Þetta ferðalag okkar
var pólitískt, og þótti
mikið við liggja og því
viðeigandi upphaf að
áratuga langri samleið
okkar á vegum stjórn-
málanna, og um torleiði
að sækja líkt og stundum
verður á þeim slóðum.
Með Vilhjálmi fannst
mér þetta létt eins og oft
síðan í öllu okkar bjástri.
Hér komu að sjálfsögðu
strax til hæfileikar
Vilhjálms, sem til þess
hafa leitt að menn hafa
sókst eftir að verða hon-
um samferða og að fela
honum trúnaðarstörf og
forustu. Þetta er nú þjóð-
kunnugt fyrir löngu.
Vilhjálmur hefur alla
tíð átt heima í afskekktri
byggð, sem lengi vel og
raunar enn er með fá-
dæmum einangruð frá
alfaraleið, en slíkt er at-
gervi hans og ósérhlífni
að hann hefur samt sem
áður fundið leiðir til þess
að verða við kalli manna
um að fara í fararbroddi
þar sem þýðingarmesta
félagsvinnan fór fram,
sú sem mestu skipti, og á
það jafnt við um málefni
fjórðungsins, bænda-
stéttarinnar og landsins
alls.
Petta á ekki að vera
afmælisgrein, því síður
æfiágrip, bara afmælis-
kveðja, og því verður
ekki hér gerð grein fyrir
þeim aragrúa trúnaðar-
starfa, sem Vilhjálmur
hefur gegnt. Þó get ég
ekki stillt mig um að geta
þess, að þegar
Framsóknarflokkurinn
hafði tök á því að velja
menntamálaráðherra
1971, þótti Mjóafjarðar-
bóndinn og kennarinn
Vilhjálmur á Brekku
manna best fallinn til að
taka starfið að sér. Held
ég það hvorki ýkjur né
skrum, að sú ráðstöfun
hafi reynst með ágætum
og hlotið almenna viður-
kenningu. Raunarsvo að
óvenjulegt má telja.
Mest munu þeir þó hafa
metið samstarfið við
Vilhjálm, sem það höfðu
nánast og fór það að
venju.
Samskiptin við Vil-
hjálm hafa verið mér og
minni fjölskyldu mikils
virði og notum við nú
tækifærið til að þakka
þau af heilum hug og
honum og Margréti konu
hans og öllu þeirra
skylduliði sendum við
innilegar afmælis- og
árnaðaróskir.
20. september 1984
Eysteinn Jónsson
■ Háspennustöð á Selfossi
kV línur, frá Búrfelli að Flúðum,
frá Ljósafossi að Selfossi og frá
Ljósafossi að Hveragerði. Sam-
tals eru þessar línur 61 km að
lengd. Þá hefur verið lagður nýr
12,8 km 33 kV sæstrengur til
Vestmannaeyja og spenna á
línunni frá Hvolsvelli að Vík
verið hækkuð í 33 kV og við
hana reistar aðveitustöðvar.
í Hveragerði, í Vík í Mýrdal
og á Flúðum hafa verið byggð-
ar nýjar aðveitustöðvar. A
Selfossi, Hellu og Hvolsvelli
hefur verið byggt við aðveitust-
öðvarnar og skipt um spenna í
þeim. Þannig eru aflspennar
nú samtals 86,6 MVA á móti
11,6 MVA árið 1970.
Enda þótt uppbygging á
þessum árum hafi verið hröð
er þó þörf á töluverðum fram-
kvæmdum á næstu árum.
Þar ber fyrst að nefna teng-
ingu Vestur-Skaftfellssýslu við
Suðurlínu með aðveitustöð við
Prestbakka á Síðu, sem
Rafmagnsveiturnar áætla að
ráðast í á næsta ári.
0
Einnig er hægt að nefna 66
kV línu frá Hveragerði til Þor-
lákshafnar og endurnýjun á
línunum Selfoss - Hella og
Hella - Hvolsvöllur.
Rafmagnsveitur ríkisins
vilja að lokum undirstrika
nauðsyn þess, að fjallað sé á
málefnalegan hátt og af ná-
kvæmni um jafn brýnt hags-
munamál fólks og raforkumál
eru. Þess vegna harmar RARIK
þá ónákvæmni, sem fram hefur
komið í umfjöllun um rafork-
umál á Suðurlandi og vitnað er
til í upphafi og hlýtur að byggj-
ast á misskilningi.
Fimmtudagur 25. okt. 1984 9
Málsvari frjálslyndis,
samvinnu og félagshyggju
Útgefandi: Nútíminn h.f.
Framkvæmdastjóri: Sigurður Skagfjörð
Sigurðsson
Markaðsstjóri: Haukur Haraldsson
Ftitstjóri: Magnús Ólafsson (ábm).
Fréttastjóri: Kristinn Haltarímsson
Innblaðsstjóri: Oddur Ólafsson
Tæknistjóri: Gunnar Trausti
Guðbjörnsson
Skrifstofur: Síðumúli 15, Reykjavík.
Sími: 686300
Auglýsingasími: 18300
Kvöldsimar: 686387 og 686306
Verð í lausasölu 25 kr. og 30 kr. um
helgar.
Áskrift 275 kr.
Setning og umbrot: Tæknideild NT. Prentun:
Blaðaprent h.f.
Kjaramál og
frjálshyggja
■ í leiðara NT í gær var gefið til kynna, að lausn á
yfirstandandi kjaradeilu yrði að felast í vali á einum
af eftirfarandi þremur möguleikum: Kjaraskerðing-
arleið fjármálaráðherra Sjálfstæðisflokksins, skatta-
lækkunarleið forsætisráðherra eða verðbólguleið
borgarstjóra sjálfstæðismanna í Reykjavík. Engum
dylst, að skattalækkunarleiðin er eina skynsemisleið-
in, enda væri ekki öðru vísi hægt að tryggja
launþegum raunverulega kjarabót. Þeir myndu aldrei
þola áframhaldandi kjaraskerðingar, eins og fjár-
málaráðherrann vill, eða aðra verðbólguárás sem er
í raun ekkert nema árás á lífskjörin, eins og
borgarstjórinn vill.
í NT leiðaranum var hins vegar einnig tekið fram,
að stuðningur við skynsemisleiðina væri því miður
takmarkaður, því svo mikil harka væri hlaupin í
kjaradeilurnar, að aðilar vinnumarkaðarins ættu í
vandræðum með að ræða saman á raunhæfum
grundvelli. í því sambandi skipti óbilgirni fjármála-
ráðherra mestu máli.
í allan gærdag og í gærkvöldi áttu sér stað líflegar
umræður um skattalækkunarleiðina meðal hinna
ýmsu aðila vinnumarkaðarins, eins og lesa má um
annars staðar í blaðinu í dag. Þetta voru vissulega
gleðifréttir, því sennilega skilja flestir um hversu
þjóðhagslega mikilvægt mál er verið að ræða.
Niðurstöður þessarar umræðu eru hins vegar ekki
jafn gleðilegar, því svo virðist sem hugmyndin hafi
endanlega verið grafin. ASÍ, sem hefur sýnt mjög
ábyrga afstöðu hingað til, virðist nú fara fram á í
staðinn fyrir hóflegar kauphækkanir ekki aðeins
skattalækkanir heldur einnig einhvers konar verð-
eða gengistryggingu.
Það hefur vakið nokkra athygli hversu langan tíma
það hefur tekið ríkisstjórnina að koma fram með
formlegar tillögur um skattalækkanir í staðinn fyrir
hóflegar kauphækkanir, því nú eru tvær vikur
liðnar frá því forsætisráðherra kynnti fyrst þessar
hugmyndir sínar á Alþingi.
Engum ætti að dyljast hin raunverulega ástæða
þessa, því það er ljóst, að einhverra hluta vegna hafa
sjálfstæðismenn leynt og ljóst reynt að draga athygli
frá hugmyndinni og jafnvel tefja umræður um hana.
Það er t.d. ekkert leyndarmál, aðáríkisstjórnarfund-
inum í gær þurftu sjálfstæðismenn í ríkisstjórninni að
fá fundarhlé til að ræða málin í þingflokknum.
Ástæðan er auðvitað einföld: Þeir vilja í raun ekki
skattalækkunarleiðina, en eiga erfitt með að hafna
skynseminni.
Menn hljóta að leita að ástæðum þessa. Og þær
eru auðfundnar: Sjálfstæðisflokkurinn hefur boðað
frelsi, markaðshyggju og frumskógarlögmál alls
staðar í hagkerfinu og þar með talið á launamarkað-
inum. Því geta þeir í raun ekki fallist á opinberar
aðgerðir til að leysa deilumál á vinnumarkaðinum.
Yfirstandandi deilur sýna best af öllu, hversu gjör-
samlegt skipbrot frumskógarmennskan hefur beðið
á íslandi. Eina skynsemisleiðin hefur verið kæfð og
það með ógnvekjandi afleiðingum verðbólgu og
gengisfellinga. Og til að hámarka tvískinnunginn
ávítar aðalmálgagn markaðshyggjunnar, DV, ríkis-
stjórnina í leiðara í gær fyrir að hafa ekki gripið inn
í markaðslögmálin fyrr í haust. Og ef það er ekki
sönnun fyrir skipbroti markaðshyggjunnar á íslandi,
hvað er það þá?