Eintak - 07.07.1994, Side 14

/
A Landsmóti hestamanna á Hellu átti sviplegur atburður sér stað. Gýmir, hestur hjónanna Hulda
Gústafsdóttur og Hinriks Bragasonar brotnaði á vinstri framfæti með þeim afleiðingum að
fella þurfti hestinn. Hinrik reið Gými, sem hafði verið efstur í forkeppninn á Landsmótinu og benti fátt
til annars en að hann myndi sigra í A-flokki gæðinga. Gauti Bergþóruson Eggertsson tók Hinrik tali.
Konungur gæðinganna
brotnaoí á siðasta degi
og hann vissi nákvæmlega hvernig
ég hagaði mér á baki. Við þekktum
hverja hreyfmgu hvor hjá öðrum.
Svona samband er það, sem er mest
gefandi við hestamennskuna. Það
er líka á þeim, sem árangur byggist.
Það er þess vegna hrikalegt þegar
þau slitna svona skyndilega og upp
úr þurru.
Það var eins og að missa fjöl-
skylduvin að þurfa að láta fella
Gými. Þegar þessu var aflokið fór
ég bara heim og vakti fram eftir.
Svo reyndi ég að sofna. Þetta var
svo óbugnalegt og ótrúlegt áfall.
Við vorum bunir að stefna að þessu
svo lengi. Ég hafði þjálfað Gými í
heilt ár fýrir þetta mót. Stanslausar
æfíngar. Og núna virtist þetta allt
vera að ganga upp. Hann var hæst-
ur í forkeppninni á landsmótinu.
Hann virtist því ætla að sigra í A-
flokki gæðinga þar sem að jafnaði
er harðasta keppnin. Það benti fátt
til þess annar en þetta væri að tak-
ast. Að við værum að ná marki, sem
við vorum svo lengi búnir að stefna
að. Svo allt í einu á síðasta degi þá
fótbrotnar hesturinn. Og örstuttu
síðar þarf ég að láta fella hann.
Þetta er ólýsanlegt áfall. Það tekur
langan tíma að jafna sig eftir
svona.“
Cæðingur gæðinga
Gýmir kom í heiminn árið 1984
að Vindheimum í Skagafirði undan
Sval frá Glæsibæ og Skjónu frá
Vindheimum. Það kom snemma í
ljós að hér var óvenjuefnilegur
bestur á ferðinni. „Þetta er einn
mesti gæðingur, sem uppi hefur
verið. Hann var í rauninni búinn
að sigra alla keppni, sem hann hafði
farið í. Það voru bara örfá mót, sem
hann fór verðlaunalaus frá,“ segir
Hinrik. Það eru orð að sönnu.
hræðilegu afleiðingum. „Það komu
upp meiðsli fyrir tæpum hálfum
mánuði. Þá var hestinum gefin
fúkalyf og bólgueyðandi lyf. Þetta
náði hins vegar að jafna sig fyrir
mótið.“ Þetta staðfesti Helgi Sig-
urðsson dýralæknir í Morgunblab-
inu. I gær krafðist Félag tamninga-
manna opinberrar rannsóknar á
málinu vegna gruns um að Gýmir
hafi verið staðdeyfður skömmu fyr-
ir keppni vegna meiðsla. Nokkur
gremja ríkir hjá Hinrik vegna fram-
gangs félagsins. Og Hulda Gúst-
afsdóttir kona hans er heldur ekki
mild á manninn í samtali við EiN-
TAK. Hún situr í stjórn félagsins en
segist samt sem áður ekkert hafa
frétt af þessum aðgerðum fýrr en í
fjölmiðlum. „Hér virðast bara vera
nokkrir einstaklingar innan félags-
ins á ferðinni,“ segir hún. Og
Hulda er ekki par hrifm af þessum
Gróusögum eins og gefur að skilja.
„Þetta er bara bull og vitleysa,“ seg-
ir hún. „Svo eru það samstarfs-
menn okkar, sem dettur í hug að
bera þetta á borð.“
Hinrik telur að það sé líklega best
að rannsókn fari fram. „Það kemur
sterkast út fyrst svona sögur eru á
kreiki á annað borð“ segir hann.
Hulda tekur það skýrt fram að strax
eftir slysið hafi þau beðið um rann-
sókn á hvað hafi gerst og látið setja
hestinn í krufningu. Þessi áskorun
Félags tamningamanna var því til
algerrar óþurftar og fullkomlega
tilefnislaus að þeirra mati.
Hestamennskan
Hinrik er 26 ára gamall og á eins
og hálfs árs dóttur með Huldu.
Hann byrjaði snemma að áhuga að
hestamennskunni. „Ég hef verið í
hestamennsku frá því ég man eftir
mér,“ segir hann og bætir við að
hann hafi byrjað að hafa atvinnu af
hestum strax sextán ára gamall. Nú
er hann kominn með eigin tamn-
ingastöð í Víðidal. „Ég veit ekki
hvað það er sem heldur manni í
þessu. Ætii það sé ekki sambandið
við hestana. Það gefur manni lík-
lega mest. Svo er líka hægt að hafa
ágætis tekjur úr þessu. En auðvitað
er þetta harður bissness eins og allt
annað núna. Maður verður að vera
útsjónasamur og duglegur.“
Hinrik er ekki aðeins í tamning-
um. Hann stundar einnig stórfelld-
an útflutning á hrossum. f fýrra
sendu hann og Hulda til dæmis 650
hesta til útlanda. „Það koma hérna
oft útlendingar og kaupa eins og 20
hesta. Við sjáum um að koma þeim
í bæinn, senda þá í læknisskoðun
og loks koma þeim í skip eða flug-
vél.“
„Það er mikil eftirsókn eftir ís-
lenskum hestum ytra. Markaður-
inn hefur verið stærstur í Þýska-
landi. Við höfum líka verið að flytja
töluvert út til Svíþjóðar. Núna er-
um við hins vegar að gera okkur
vonir um að markaðurinn sé að
stækka í Bandaríkjunum. Við fór-
um með dálítinn hóp þangað í júní
og ég er raunar á leiðinni þangað
núna til að fylgja því eftir og verð í
viku. Ég er að fylgja stóði, sem við
sendunt þangað ég og kunningi
minn, og á að fara rétt utan við
New York-borg á búgarð, sem hef-
ur verið með töluvert af íslenskum
hestum. Þar verða þeir settir á sölu-
sýningu.“ Um framtíðina segir
Hinrik:
„Maður reynir bara að standa sig
í því, sem maður er að gera. Fyrst
þarf ég að komast yfir þessa hluti og
jafna mig aðeins á þeim. En auðvit-
að þýðir ekkert að hætta.“©
Hinrik Bragason eigandi og knapi Gýmis.
„Hann datt niður og ég heyrði íhonum eitthvað kvalahljóð. Ég fann
að það var eitthvað meira en lítið að. Og þetta gerðist svo snöggt.
Eg hugsaði auðvitað fyrst og fremst um að stöðva hestinn og
reyna að koma mér afbaki til að sjá hvað væri á seyði. Þegar ég
var kominn afbaki og sá að löppin dinglaði þarna fékk ég ólýsan-
legt sjokk. Ég vissi hvorki iþennan heim né annan. “
Gróusögur
Það er ekki laust við að Hinriki
og Huldu konu hans sárni sögurn-
ar, sem fóru af stað þegar eftir slys-
ið. Gengu þær flestar út á að Gýmir
hafi verið meiddur fyrir keppni, en
deyfður skömmu áður með þessum
„Hann datt niður og ég heyrði í
honum eitthvað kvalahljóð. Ég
fann að það var eitthvað meira en
lítið að. Og þetta gerðist svo snöggt.
Ég hugsaði auðvitað fýrst og fremst
um að stöðva hestinn og reyna að
koma mér af baki til að sjá hvað
væri á seyði. Þegar ég var kominn af
baki og sá að löppin dinglaði þarna
fékk ég ólýsanlegt sjokk. Ég vissi
hvorki í þennan heim né annan,“
segir Hinrik Bragason hestamað-
ur.
Hann varð fyrir því áfalli að hest-
ur hans, Gýmir frá Vindheimum,
fótbrotnaði á Landsmóti hesta-
manna á sunnudag í þá mund er
keppni var að ljúka. Brotið var svo
slæmt að fella varð hestinn. Fram
að þessu virtist einsýnt að Gýmir
færi með sigur af hólmi J A-flokki
gæðinga.
„Ég var að ríða á brokki. Þá
klöppuðu áhorfendur og við það
fældist Gýmir og fór á tölt. Við vor-
um á það mikilli ferð að hann réði
ekki við töltið og fór því yfir á
skeið. Á skeiði er alitaf hætta á því
að hestar slái saman fram og aftur-
fótum. Það virðist hafa gerst
þarna."
„Ég er búinn að skoða þetta á
myndbandi aftur og aftur. Mér
virðist sem hann hafi gripið á sig og
slegið hægri afturfæti í kjúkulið
vinstri framfótar. f fýrsta skrefinu
sér maður að það gerist eitthvað. í
öðru skrefi virðist hann grípa á sig
aftur og löppin gefur sig. I þriðja
skiptið, sem hann fer fram með
vinstri framfótinn fram, virðist
hann vera kominn alveg í sundur,“
segir Hinrik. Eftir þetta hökti hest-
urinn í þrjátíu til fjörtíu metra á
berum beinenda vinstri framfótar.
Þá tókst Hinrik loks að stöðva
hann.
„Það var greinilegt að hann fann
til í upphafi. Það virtist samt dofna
á skammri stundu. Það auðvitað
eins með hestinn og manninn. Þeg-
ar maður til dæmis missir fingurna
í vélsög tekur hann stundum ekki
eftir því. Líkaminn deyfir þetta svo
snögglega upp. Sársaukinn kemur
ekki fyrr en seinna. Varnarkerfi
hestsins og mannsins er svipað að
þessu leyti.“
„Það komu strax íjórir dýralækn-
ar mér til aðstoðar. Hesturinn var
umsvifalaust deyfður. Síðan var
farið með hann rakleiðis á dýraspít-
alann á Hellu til Grétars Harðar-
sonar dýralæknis. Þar var reynt að
Röntgenmynda fótinn, sem hafði
Gýmir átti einstæðan feril. Hann
tók fyrst þátt í keppni fimm vetra
gamall og náði góðum árangri.
Þegar hann var aðeins sex vetra
gamall náði hann hins vegar ár-
angri, sem eftir var tekið. Á Lands-
mótinu á Vindheimamelum varð
hann í þriðja sæti í forkeppninni en
í úrlitunum náði hann sér upp í
annað sætið. Næsta skref á frama-
brautinni var á íjórðungsmótinu á
Gaddastaðaflötum ári seinna. Þar
sigraði Gýmir í A-flokki gæðinga.
Fyrr um vorið hafði hann hlotið
9,39 í einkunn, sem er hæsta ein-
kunn, sem gefin hefur verið á þeim
vettvangi. Margt annað mætti tína
til.
Það var því enginn venjulegur
hestur, sem fótbrotnaði með svo
eftirminnilegum hætti á landsmót-
inu á sunnudaginn. Skaði Hinriks
og konu hans Huldu Gústafsdótt-
ur er því ekki aðeins tilfmningar-
legur heldur einnig fjárhagslegur.
Gýmir hefur verið metinn á allt að
fjórar milljónir. „Fjórar milljónir
eru mjög há tala,“ segir Hinrik.
„Annars er mér illa við að vera að
nefna einhverjar tölur í þessu sam-
bandi." Að sögn Hinriks er hann þó
með einhverjar tryggingar, en þær
munu þó aldrei bæta fjárhagslegt
tap hans að fullu. I bígerð var að
selja Gými til Skándinavíu. „Hann
hefði líklega aðallega verið notaður
til útreiða. Ef til vill eitthvað í
keppni líka,“ segir Hinrik.
Gýmir á blússandi skeiði.
verið vafinn strax og þetta gerðist.
Þegar farið var að opna umbúðirn-
ar kom hins vegar ljós að það var
ekkert til þess að mynda. Fóturinn
hafði farið alveg í sundur. Þetta var
skelfilegt að sjá. Beinið stóð bara út
úr. Það var ekkert annað að gera í
stöðunni en að fella hestinn."
Gífurlegt áfall
„Það hafa náttúrulega allir hestar
karakter. En þessi hestur var mjög
sérstakur. Hann var öðruvísi en all-
ir þeir sem ég hef átt við. Milli mín
og hans mynduðust mjög sterk
tengsl. Hann var einfaldlega félagi
minn. Við vorum farnir að þekkja
hvorn annan mjög vel. Ég vissi ná-
kvæmlega hvernig hann hreyfði sig
og brást við tilteknum aðstæðum
14
FIMMTUDAGUR 7. JÚLÍ 1994 4