Eintak - 07.07.1994, Side 18

Gunnarsson „ Við förum líka

Veðrið hefur verið svo gott í Reykjavík undanfarna daga að
Tómas Guðmundsson nagar sig eflaust í handarbökin yfir
því að vera ekki uppi núna. Hafi gamlir símastaurar einhvern
tímann haft ástæðu til að syngja og verða grænir aftur er það
nefnilega nákvæmlega núna. Þótt það byrji ef til vill fljótlega að
rigna og úrhellið eigi kannski eftir að streyma stanslaust þangað
til það fer að snjóa verður þessa sumars ætíð minnst sem
verulega góðs sumars bara vegna undanfarinna hlýindadaga.
Gerður Kristný og Bonni Ijósmyndari fóru um Reykjavík
til að kanna hvað fólk hefði fyrir stafni í góðviðrinu
sem geisaði í borginni.
Sumar í Reykjavtk
Nauthólsvík er tilvalinn staður til
að rekast á útivistarunnendur. Á
steinbryggju situr Einar Már Þóris-
son „alveg að verða þriggja“ flötum
beinum. Hann heldur á veiðistöng
með mynd af Mikka mús á. Á lín-
unni er hnýtt blá gúmmí-sökka.
Einar Már er niðursokkinn við að
kasta út sökkunni og draga hana inn
aftur.
„Svo lengi sem hann heldur að
fiskur bíti á er þetta skemmtilegt,“
segir Margrét Einarsdóttir, móðir
Einars Más.
„Þarna kemur fiskur,“ hrópar
drengurinn þegar hann dregur inn
línuna. Við sem nærstödd erum sjá-
um greinilega ekki það sama og
hann og ekki ljóst við að manni
finnist maður vera að missa af ein-
hverju mikilvægu.
Skammt frá er fjölskylda að gera
sandkastala eins og þá sem fólk gerir
á útlenskum ströndum. Margrét
Þorsteinsdóttir og Snorri Braga-
son heita hjónin og synirnir
= eru tveir, Daníel fimm ára og
Snorri þriggja ára.
„Við erum að hleypa vatninu
út í sjóinn,“ segir Snorri og
bendir á kastalasýkið.
Snorri eldri hefúr komið í
Nauthólsvíkina síðan hann var
smástrákur. Nú kemur hann
‘Þ með fjölskylduna þangað af og
til að vinnu lokinni. Stundum
fara þau heldur upp í öskjuhlíð
eða Elliðaárdalinn.
„Það er um að gera að nota
þau útivistarsvæði sem bjóð-
ast,“ segir Snorri.
o
-Q
Je
ifc
o
>o
s
i
g>
•§
O)
o
c/5
.c
q3
a
fO
s
I
framhaldsnámskeiði,“ segir Ágúst
H. Rúnarsson n ára broddaklippt-
ur strákur. Hann ætlar að vinna á
togara þegar hann verður stór.
„Ég hef aldrei dottið í sjóinn,“ seg-
ir hann. „En Stulli bróðir minn hef-
ur dottið út í. Hann er 9 ára.“
I Öskjuhlíðinni hvílir fjögurra
manna flokkur úr unglingavinnunni
lúin bein. Honum er illa við ásókn
fjölmiðla því honum er ætlað að
vinna stanslaust allan daginn án þess
að hvíla lúnu beinin.
„Við erum almennt mjög dugleg
en starfið er dálítið lýjandi í svona
Kristófer Snæbjörnsson, Lói
segir Guðrún Ólafs-
Aldrei dottið
í sjóinn
Krakkarnir á siglinganám-
skeiði Iþrótta- og tómstunda-
ráðs bíða spennt í appelsínu-
gulu björgunarvestunum eftir
því að vera hjálpað af stað í litl-
um seglskútum.
„Ég er búínn með tvö byrj-
endanámskeið og nú er ég á
„Þar er stærri fiskur, segir Guð-
mundur.
í smábátahöfninni eru þeir Þórir
Bent og Bjami Njálsson. Bjarni er
fjarskalega líkur Sean Connery.
Kannski er það hárið, kannski eru
það vöðvarnir eða bara augun. En
Bjarni þvertekur fýrir skyldleikann
en segir þetta ekki vera í fýrsta sinn
sem imprað sé á þessu við hann.
Þórir á bát sem hann hefúr verið
að dytta að.
„Það er mun skemmtilegra að eiga
það
ms
hlýindum,'
dóttir.
Flokkurinn starfar aðallega á opn-
um svæðum á við leikvelli þar sem
hann slær grasið og sinnir öðrum
garðyrkjustörfum.
„Þetta er fin vinna og það er gott
að fá að vinna úti,“ segir Hulda Hlín
Magnúsdóttir.
í Elliðaánum fiska menn ekki
meira en Einar Már.
„Það er tregt í dag vegna sólarinn-
ar og svo er áin vatnslítil," segir
Guðmundur Jóhannesson sem
stendur í vöðlum út í ánni og sveiflar
stönginni.
Stefán Bjömsson situr á steini
rétt hjá og tekur undir orð Guð-
mundar.
„Það er of bjart fyrir fiskinn og
hann hreyfir sig minna í svona hita.
Svo er líka meira ónæði í kringum
ána þegar vel viðrar,“ segir Stefán.
Eftir eilitla þögn bætir hann kankvís
við: „Aftur á móti er allt í lagi að fá
ekkert í svona góðu veðri.“
Þeir Guðmundur og Stefán eru í
Stangaveiðifélagi Reykjavíkur svo
þeir fá úthlutaðan hálfan dag í ánni á
hverjusumn Ekki finnst |NQUNN EYJÓLFSDÓTTIR OG ANNA KOLBRÚN JENSDÓTTIR
þeim það nog en ielag-

... ■
’ ■' ■■
m að Draumstöðum en það köllum við púttvöllinn á Miklatúni. “
Fyrir framan Fjölskyldugarðinn er
hægt að rekast á afskaplega fjörmik-
ið fólk sem lætur sér fátt fýrir bijósti
brenna þegar kemur að líkamsrækt.
Atli Vagnsson skokkar þar um í
hitanum. Hann lætur veðrið ekki
hafa áhrif á það hvaða íþróttir hann
stundar og skellir sér jöíúum hönd-
um í eróbikk, golf, hjólreiðar og
Sigurður Róbertsson, Guðmundur Hárlaugsson, Asgeir Hrafni
mmm
sem ekki má.“
Óskar ætlar að taka sér sumarfr í ef
veðrið heldur áfram að vera svona
gott.
Litast um í
Laugardalnum
í Laugardalnum er múgur og
margmenni enda ekki aðeins í laug-
ina og grasagarðinn sem fólk sækir,
heldur hefur Fjölskyldugarðurinn
sund svo eitthvað sé nefnt. Svo er
hann þotinn.
Þau Sigurður Kjartansson og
Jenný Jónsdóttir búa í Gnoðar-
voginum og finnst fátt eins notalegt
og að hjóla ofan í Laugardal.
„Við stundum líka skokk og er-
óbikk,“ segir Sigurður. Svo eru þau
líka þotin.
Sigríður Pétursdóttir, af-
greiðsludama í Fjölskyldugarðinum,
er ánægð með aðsóknina sem blíð-
viðrið hefur átt sinn þátt í.
„Gestimir eru aðallega á aldrinum
og Húsdýragarðurinn bæst við.
,Það er bara verst að allir verða að vera orðnir 140 cm til að fá að fara í torfærubílana.
arnir eru of margir til að hægt sé að
breyta því. Til að bæta upp skortinn
sækja þeir í Sognið.
bát heldur en til dæmis sumarbústað
eða hest. Ef maður á sumarbústað
þarf að reyta arfa og ef maður á hest
getur maður dottið ofan af honum,“
segir Þórir.
Hann hefur siglt á bátnum til fsa-
fjarðar en Bjami hefur aftur á móti
siglt um öll heimsins höf á fraktskip-
um. Hann er með húðflúr á hægri
upphandlegg þar sem gefur á að líta
orðin Sailor’s Grave.
„Ég lét gera þetta í Antwerpen.
Þetta var vinsælt í kringum 1960,“
segir bróðir Sean. Hann vinnur nú í
landi en fór með skútu til Noregs
fyrir tveimur ámm.
f Reykjavíkurhöfn skammt frá
Kaffivagninum dyttar Óskar Guð-
mundsson að báti sínum sem ber
nafnið Gunni. Óskar sigfir Gunna á
við annan mann.
„Ég var á sjó í gær og fer aftur á
morgun. Ég nýti bara þennan dag til
að dytta að bátnum,“ segir Óskar.
„Nú er það kolinn sem verið er að
veiða en að-
allega veiðist BlRGIR VlGNISSON, ÞORSTEINN GUÐMUNDSSON OG ÞORSTEINN AOALSTEINSSON

,Það er skemmtilegast að komast ístraumvatn.
18
FIMMTUDAGUR 7. JÚU 1994 "j“l