Morgunblaðið - 15.03.2005, Síða 48

48 ÞRIÐJUDAGUR 15. MARS 2005 MORGUNBLAÐIÐ
Besta mynd ársins
Besti Leikstjóri - Clint Eastwood
Besta Leikkona - Hillary Swank
Besti Leikari í aukahlutverki - Morgan Freeman
Kvikmyndir.isDV
H.J. Mbl.
Tilnefnd til 3
Óskarsverðlauna
Óperudraugurinn
Heimsins stærsti
söngleikur birtist
nú á hvíta tjaldinu
í fyrsta sinn!
Mynd eftir Joel
Schumacher.Byggt á söngleik
Andrew Lloyd Webber.
Með Íslandsvininum, Gerard Butler
(Bjólfskviða), Emmy Rossum (Mystic River) ,
Miranda Richardson og Minnie Driver
Með tónlist eftir Sigur Rós!
Bráðfyndin gamanmynd frá Wes
Anderson, framleiðenda Royal
Tenenbaums með Bill Murray, Owen
Wilson, Cate Blanchett og Anjelicu
Huston í aðalhlutverkum.
i
, l i l
ill ,
il , l j li
í l l .
LIFE AQUATIC KL. 5.30-8-10.30. B.I. 12
PHANTHOM OF THE OPERA KL. 6-9. B.I. 10.
LES CHORISTES (KÓRINN) KL. 6-8.
MILLION DOLLAR BABY (4 Óskarsv.) KL. 5.30-8-10.30. B.I. 14.
THE AVIATOR (5 Óskarsv.) KL. 10. B.I. 12
RAY (2 Óskarsv.) KL. 6-9. B.I. 12
Bráðfyndin gamanmynd frá Wes Anderson, framleiðenda Royal
Tenenbaums með Bill Murray, Owen Wilson, Cate Blanchett og
Anjelicu Huston í aðalhlutverkum.
r fy i y fr r , fr l i y l
il rr y, il , t l tt
j li t í l l tv r .
Með tónlist eftir Sigur Rós!
Flott
(HOPE
með D
Byggð
hinum
Sa
l tt
(

y
i
m

M.M. Kvikmyndir.com

Ó.H.T. RÁS 2
in a new comedy by
Wes ANDERSON
V
ið Hildur mæltum okk-
ur mót á kaffihúsi í
hjarta 101 Reykjavík
síðdegis á mánudegi.
Sem þýddi gnótt af
kjöltutölvum, sígarettureyk, síðu
hári og yfirskeggjum. Einhvern veg-
in náðum við þó að koma okkur þægi-
lega fyrir úti í horni og náðum að
skrafa og skeggræða óáreitt, nokkuð
sem á þó ábyggilega eftir að breytast
á næstum vikum ef að líkum lætur.
Íslenska stjörnuleitin fór í gang í
fyrsta skipti í fyrrahaust og sló um-
svifalaust í gegn. Í þeirri keppni fór
hinn „alíslenski“ sjóari Kalli Bjarni
með sigur af hólmi. Í þetta sinnið var
það hins vegar sjarmerandi og stór-
efnileg söngkona úr Vogunum sem
stóð ein eftir með hnossið.
Hildur segir blaðamanni að hún
hafi alið manninn á mölinni frá
blautu barnsbeini en býr engu að síð-
ur yfir ríkri ævintýraþrá, eins og
skráningin í umrædda keppni ber
vitni um.
Hildi fylgir áreynslulaus sjarmi.
Hún er létt í skapi en um leið er
greinilegt að hún er orkumikil. Hún
er auk þess almennt forvitin og
fyrstu mínútur spjallsins fara í dá-
ljúft spjall um allt og ekkert. Hildur
viðurkennir fljótlega að hún sé farin
að nýta hvert tækifæri sem gefst til
að tala ekki um Stjörnuleitina en líf
hennar hefur snúist um þetta vin-
sæla fyrirbæri í nærfellt hálft ár.
Hún rekur þannig augun í ljóðabók
sem blaðamaður er með uppi á borð-
um, nýleg bók eftir múmliðann Örvar
Þóreyjarson Smárason, undir nafn-
inu Örvar der Alte, og tekur þegar að
blaða í henni og spyrjast fyrir um
hana. Þeir sem fylgst hafa með
Stjörnuleitinni vita að Hildur hóf
nám í bókmenntafræði við Háskóla
Íslands síðasta haust, nám sem hún
hefur nú frestað vegna hins góða
gengis í Stjörnuleitinni. Hún rifjar
upp, þar sem hún flettir bókinni, að
síðasta sumar hafi hún starfað í Dan-
mörku og þá hafi hljómsveit Örvars,
múm, gjarnan verið í eyrunum þar
sem hún renndi sér á hjóli eftir
danska flatlendinu.
Fyrsta alvöru spurningin er þó
fljótlega látin dynja á Hildi. Og hvað
annað en: „Áttirðu von á því að
sigra?“
Rússíbani …
Hildur verður sposk á svip þegar
þetta er borið upp.
„Ja … ég náði ekki að hugsa
lengra en svo að annaðhvort myndi
ég vinna … eða ekki.“
Hildur segist í framhaldinu svona
rétt nýlent eftir öll lætin en næstu
skref hvað feril hennar varðar séu
þegar í undirbúningi. Hún treystir
sér hins vegar ekki til að tjá sig um
þau mál að svo stöddu, sú vinna sé á
algeru frumstigi.
„Ég er mjög spennt fyrir þeim
verkefnum. Þetta verður unnið í
samstarfi við Þorvald Bjarna, Einar
Bárðar og fleiri. Ég mun þó að sjálf-
sögðu taka virkan þátt í þessu … það
er nú ég sem er aðalatriðið (hlær
stríðnislega). En akkúrat núna er ég
bara að ná áttum, slaka aðeins á, lesa
blöðin og kynnast venjulega lífinu á
nýjan leik.“
Keppnin sjálf er næstum óraun-
veruleg í huga Hildar nú, svona
stuttu eftir að atinu er lokið.
„Mér finnst mjög skrýtið að ég
skuli vera búin að sigra í þessari
keppni, er alls ekki búin að ná því.
Umgjörð þáttarins og vinsældir hans
fá mann líka til að klóra sér í hausn-
um, þetta er á svo stórum skala,
finnst manni. Fyrir manneskju sem
hefur litla sem enga reynslu af því að
koma fram er það engu líkt að koma
fram á svona stóru sviði, fyrir framan
alla þessa áhorfendur og að maður
tali nú ekki um dómarana.“
Hildur segir keppnina hafa verið
ótrúlega skemmtilega.
„Ég vissi ekkert hvað ég var að
fara út í, hafði verið erlendis þegar
hin keppnin var í gangi. Fyrir utan
hvað það var rosalegt að fá að standa
uppi á sviði og syngja við undirleik
atvinnutónlistarmanna, þá var líka
frábært að fá að kynnast öllu fólkinu,
bæði þá keppendum og þeim sem
standa á bak við sjónvarpsþáttinn.
Þetta var algjör tilfinningaleg
rússíbanareið. Auðvitað varð maður
bæði þreyttur og stressaður en ég
hlakkaði samt alltaf jafnmikið til að
mæta í slaginn á nýjan leik. Þetta var
skemmtilega erfitt, mætti segja. Í
raun var maður í lokuðum heimi í sex
mánuði og það var dálítið undarlegt
að verða vitni að því þegar sviðið var
tekið niður í Smáralindinni. Þetta var
orðið hálfgert heimili.“
Hildur hlær við þegar hún er
spurð hvort að hún hafi fundið mun á
sér í síðasta þættinum, samanborið
við þann fyrsta.
„Munurinn var rosalegur. Þetta er
mikil reynsla sem maður sankar að
sér þarna. Ég var eiginlega orðin
heimavön undir restina.“
Gítarleikarinn
Hildur lýsir sjálfri sér sem ósköp
venjulegri stelpu. Hún gekk í Voga-
skóla en þaðan lá leiðin í Mennta-
skólann við Sund. Eftir MS fór hún
svo í lýðháskóla í Danmörku til að
upplifa eitthvað annað en Ísland.
„Ég hef aðeins verið í söngnámi og
svo tók ég þátt í starfi leiklistar-
félagsins í MS síðustu tvö árin mín
þar. Ég hef ekkert sungið með
hljómsveit, var aðallega að troða upp
á karókíkvöldum. Ég og vinkona mín
unnum reyndar söngvakeppni fé-
lagsmiðstöðva árið 1997 með laginu
„Sound of Silence“.“
Eftir smáeftirgrennslan kemur í
ljós að það er heilmikil tónlistartaug í
Hildi, þó hún flaggi henni lítt.
„Ég eignaðist gítar um næstsíð-
ustu jól og kann slatta af gripum,“
viðurkennir hún. „Ég ætla svo í
píanónám bráðum, en ég lærði smá-
vegis á píanó þegar ég var lítil. Ég
gæti vel hugsað mér að semja lög en
hingað til hef ég þó bara samið ein-
hverjar grínvísur fyrir vini og kunn-
ingja.“
Hildur er ekki viss um hvort hún
hefði reynt að hasla sér völl sem
söngvari ef það hefði ekki verið fyrir
Stjörnuleitina.
„Ég veit ekki hvort ég hefði lagt í
það. Þessi keppni er auðvitað ótrú-
legt tækifæri. Ég hefði þó líklega
haldið áfram söngnámi og tónlist-
arnámi en ég efast um að ég hefði
farið á fullt í það að ota mér eitthvað
áfram. Ætli ég hefði ekki bara verið
heima fyrir framan spegil með hár-
bursta (hlær).“
Hildur segist að lokum ekki hafa
neinar áhyggjur af framhaldinu,
hlakki meira til og maður trúir henni
fullkomlega, svo létt og örugg er hún
í fasi.
„Nú er maður kominn með plötu-
samning og ég ætla að notfæra mér
hann. Ég get nefnilega vel hugsað
mér að vinna áfram í söngnum. Þetta
er það sem ég hef mest gaman af …
þetta er ástríðan mín.“
Tónlist | Hildur Vala Einarsdóttir sigraði í Stjörnuleitinni sem staðið hefur síðasta hálfa árið
Morgunblaðið/Sverrir
Stjörnuleitinni íslensku lauk á föstudag eftir að hafa
staðið yfir í um hálft ár. Stjarnan sem fannst heitir
Hildur Vala Einarsdóttir og er 23 ára Reykjavíkurmær.
Arnar Eggert Thoroddsen ræddi við Hildi um
rennireiðina sem nú er loks afstaðin.
arnart@mbl.is
„Skemmtilega erfitt“