Morgunblaðið - 16.11.2005, Side 13

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 16. NÓVEMBER 2005 13
FRÉTTIR
F
undarröð borgarstjóra
með íbúum hinna fjöl-
mörgu hverfa Reykja-
víkurborgar, undir yf-
irskriftinni
„Borgarstjóri hlustar“ hefur staðið
yfir undanfarnar vikur. Á mánudag
fundaði Steinunn Valdís Óskarsdóttir
með íbúum miðborgarinnar í Tjarn-
arsal Ráðhúss Reykjavíkur, kynnti
fyrir þeim ýmis mál og hlustaði því
næst að það sem þeir höfðu fram að
færa og svaraði spurningum.
„Markmiðið með þessum fundum
eru milliliðalaus samskipti borg-
arstjóra og íbúa. Á undanförnum ár-
um höfum við verið að breyta Reykja-
víkurborg úr valdastofnun í
þjónustufyrirtæki. Grundvallaratriði
í því að veita góða þjónustu í þessu
þjónustufyrirtæki sem Reykjavík-
urborg er, er að vera í góðu sambandi
við þá sem nota þjónustuna, sem eru
borgarbúar allir,“ sagði Steinunn Val-
dís.
Lítill vandi á leikskólum
Miðborgin er að mörgu leyti
óvenjulegt hverfi þar sem þjónustan
er með öðru sniði en í úthverfunum.
Benti Steinunn Valdís á að borgin
ræki aðeins einn grunnskóla á svæð-
inu, Austurbæjarskóla, og hann nyti
auk þess sérstöðu þar sem um fjórð-
ungur nemenda sé af erlendu bergi
brotinn og því sérstaklega hugsaður
sem fjölmenningarlegur skóli.
Leikskólamál eru í góðu horfi í
miðborginni, þar sem tvö börn bíða
eftir plássi á leikskóla, en foreldrar
þeirra hafa hafnað plássi á leikskóla
öðrum en þeim tveimur sem eru í
hverfinu. „Að öðru leyti er ekki um
biðlista að ræða, og ég held að það sé
hægt að fullyrða að staðan hér sé
mun betri en sums staðar annars
staðar í borginni,“ sagði Steinunn
Valdís.
Mikil uppbygging er í gangi í mið-
borginni, auk þess sem fyrirhugaðar
eru ýmsar framkvæmdir, t.d. upp-
bygging í tengslum við tónlistar- og
ráðstefnuhöll við höfnina. „End-
ursköpun miðborgarinnar stendur
fyrir dyrum með byggingu hins lang-
þráða tónlistar- og ráðstefnuhúss,
sem menn vildu einu sinni byggja í
Laugardalnum, og sumir vildu
byggja í Öskjuhlíðinni,“ sagði Stein-
unn Valdís.
Hröð uppbygging
í nágrenni tónlistarhúss
Tónlistarhúsi tengjast verulegir
uppbyggingarmöguleikar í miðborg-
inni. „Það er ánægjulegt að finna
þennan mikla áhuga sem er á þessu
verkefni, og þennan mikla hug sem er
í fjárfestunum sem ætla að byggja
þetta upp. Það hefur nýlega komið í
ljós, þeir hafa nýlega átt fundi þar
sem þeir hafa tjáð mér að ekki ein-
ungis ætli þeir sér í tónlistar- og ráð-
stefnuhúsið, heldur ætla þeir sér í
hótelið, þeir ætla hugsanlega í
listaháskóla – sem er mögulegt að
byggja upp þarna á svæðinu, og þeir
ætla í uppbyggingu á öllu versl-
unarhúsinu,“ sagði Steinunn Valdís.
„Þeir ætla sem sagt í uppbyggingu
alveg frá Faxaskála eins og við þekkj-
um hann í dag, og alveg að Lækj-
artorgi. Menn eru með hugmyndir
um að rífa Hafnarstræti 20, sem er
húsið þar sem Strætó bs. er í dag, og
tengja þannig Lækjartorg og Kvos-
ina við þetta nýja svæði. Þessir aðilar
segjast ætla að vera búnir að þessu
árið 2009. Þeir vilja fara í þetta allt í
einu, og þetta verður einhver um-
fangsmesta framkvæmd sem hefur
verið staðið fyrir í miðborginni frá
upphafi.“
Tvískinnungur
í umferðarmálum
Steinunn Valdís sagði umferðarmál
gjarnan brenna á íbúum, en þar gætti
stundum ákveðins tvískinnungs. Ann-
ars vegar vildi fólk hraðahindranir og
lækkaðan hámarkshraða í sína götu,
en hins vegar vildi það engar umferð-
artafir og komast hratt leiðar sinnar
annars staðar í borginni. „Þetta er
kannski eins og með þéttingu byggð-
ar, það vilja allir þétta byggð, bara
ekki í bakgarðinum hjá sér. Það er
eins með umferðarmálin, það vilja all-
ir greiða fyrir því að fólk komist frá A
til B, bara ekki í hverfinu sínu.“
Borgarstjóri benti á að bílaeign
borgarbúa hefði aukist um 14% frá
árslokum 2002 til ársloka 2004, en á
sama tíma hefði slysum á fólki í um-
ferðinni fækkað um 18%. Þessa fækk-
un slysa þakkaði hún einkum þeirri
stefnu borgaryfirvalda að setja 30 km
hámarkshraða í íbúðarhverfum, og
aðgerðum sem ráðist hafi verið í til að
draga úr hraða. „Það sem er ánægju-
legt við þetta, og það er árangur sem
ég er stolt af, er að við erum hætt að
sjá banaslys á börnum inni í íbúðar-
hverfum. Það er árangur sem ég held
að við getum öll verið ánægð með.“
Gjaldfrjáls leikskóli
mannréttindamál
Steinunn Valdís fór að lokum í
helstu áherslur Reykjavíkurborgar á
næsta ári, en fyrr um daginn hafði
hún kynnt fjárhagsáætlun borg-
arinnar fyrir árið 2006. Hún sagði að
Reykjavíkurlistinn hafi sett málefni
fjölskyldna og barna í forgrunn. Öll
börn frá 18 mánaða aldri fái leik-
skólapláss, og nú sé rökrétt framhald
að stefna á að gera leikskólann gjald-
frjálsan. Í dag fá fimm ára börn 3
klukkustundir á dag gjaldfrjálsar, og
á árinu 2006 munu öll börn fá 2
klukkustundir. Þá verði því fimm ára
börn komin með samtals 5 klukku-
stundir gjaldfrjálsar.
„Auðvitað hef ég verið spurð að því
hvort ég telji að þetta sé rétt stefna, í
ljósi þess að í dag er mannekla á þess-
um stofnunum, og hvort ekki væri
rétt að nota þessa fjármuni í að
greiða þessu fólki hærri laun. Ég segi
jú, vissulega má færa rök fyrir því, en
það verður að skoða þetta í samhengi.
Ég segi að gjaldfrjáls leikskóli sé
mannréttindamál fyrir börnin, og það
skýtur skökku við að það sé dýrara að
vera með barn í leikskóla heldur en í
grunnskóla, framhaldsskóla eða há-
skóla,“ sagði Steinunn Valdís.
Milliliðalaus samskipti við íbúana
Morgunblaðið/Golli
Steinunn Valdís Óskarsdóttir borgarstjóri hefur fundað með borgarbúum undanfarnar vikur.
Morgunblaðið/Golli
Um 50 íbúar miðborgarinnar komu á fund borgarstjóra á mánudag.
Fyrirhugað er að rífa húsnæði sem nú stendur við Hverfisgötu 103 og
byggja nýtt. Þar eru í dag verslanir og fyrirtæki, en reisa á 5 hæða hús
með 23 íbúðum á reitnum.
Borgarstjóri fundaði með íbúum miðborgarinnar á ferð sinni um hverfi borgarinnar
Steinunn Valdís Ósk-
arsdóttir hlustaði á
íbúa miðborgarinnar á
borgarafundi á mánu-
dag. Brjánn Jónasson
lagði við eyru þar sem
rætt var um tónlistar-
hús við höfnina,
barbabrellur í skipu-
lagsmálum og hættu-
legasta stað á landinu.
brjann@mbl.is
ÍBÚUM miðborgarinnar lá ýmislegt á hjarta
á fundinum með borgarstjóra og þegar orðið
var gefið laust spurðu þeir um skipulagsmál,
frágang lóða og hættulegasta stað á landinu,
svo örfá dæmi séu nefnd.
Fyrsta fyrirspurnin kom frá Kristófer Má
Kristinssyni, íbúa við Barónsreitinn svokall-
aða. „Okkur finnst við hafa orðið fyrir pínu-
lítilli barbabrellu. Það er nefnilega þannig
að við héldum að það væri í gildi deiliskipu-
lag á svæðinu, sem hefði verið unnið upp úr
aðalskipulagi,“ sagði Kristófer. „Í deiliskipu-
laginu var gert ráð fyrir nýbyggingum á
Barónsreit sem áttu að vera tvær hæðir og
ris. Við erum svo núna lamin í hausinn með
því réttlæti að það sé búið að koma til móts
við óskir okkar og lækka þessi hús úr sjö
hæðum í fimm. Hvað varð um þessar tvær
hæðir og ris?“
Steinunn Valdís sagði að í gildi hefði verið
skipulag sem gerði ráð fyrir tveimur hæðum
og risi, en þegar svæðið í heild hefði verið
skoðað hefði niðurstaðan orðið sú að við-
unandi væri með tilliti til nágrennisins að
setja niður fimm hæða hús. Áhrif þess væru
ekki meiri en búast mætti við í svo þéttu
borgarumhverfi. Í millitíðinni hefði komið
upp hugmynd um sjö hæða hús, en eftir at-
hugasemdir nágranna hefðu húsin verið
lækkuð.
Strangari skilmálar um frágang lóða?
Egill Ólafsson ræddi frágang lóða í mið-
bænum. „Mér skilst á þeim sem þekkja best
til að það séu engar reglur að vinna eftir er
varða frágang lóða í þessu hverfi. Það vill
svo til við þá götu sem ég bý við, og er ef-
laust ekkert einsdæmi, að þar munu vera um
36 hús, þar af eru 15 með ófrágengnar lóðir.
Þess ber að geta að þessi hús eru öll reist
um eða eftir næstsíðustu aldamót. Þessar
lóðir hafa verið ófrágengnar í þrjá manns-
aldra.“ Egill sagðist hafa rætt þetta mál á
fundi með byggingarfulltrúa fyrir um ári og
spurði borgarstjóra hvort eitthvað hefði ver-
ið gert í þessu máli.
Steinunn Valdís sagðist mundu kalla eftir
svörum um þetta mál hjá byggingarfulltrúa.
Hún gæti verið sammála Agli um að það
væri vandamál að í sumum tilvikum væri
ekki gengið nægilega vel frá lóðum. „Því
miður skortir okkur heimildir, en kannski
ættum við að íhuga að setja strangari og
stífari skilmála um að gengið sé frá lóðum
innan tiltekins tíma og ganga eftir að það sé
gert.“
Guðrún Erla Geirsdóttir spurði hvort
Reykjavíkurborg ætlaði ekki að gera eitt-
hvað til þess að færa sendiráð Bandaríkj-
anna frá núverandi stað við Laufásveg, það
gerði götuna að hættulegasta stað landsins,
hættulegri með hverju árinu sem liði.
Borgarstjóri sagði þetta mál afar snúið.
Borgaryfirvöld hefðu margoft óskað eftir
því við sendiráðið að það leitaði sér að öðr-
um stað, en það fengi ekki fé til þess frá
bandarískum stjórnvöldum, og málið væri
því í pattstöðu.
Byggt ofan á Iðnskólann
Kári Sölmundarson ræddi húsnæðisvanda
Austurbæjarskóla, enda virðist nem-
endafjöldi þar síður en svo vera í rénun
þrátt fyrir spár um slíkt, og brýnt að leysa
úr þessum vanda. Hann sagði mikla upp-
byggingu og fjölgun íbúa í miðbænum fyr-
irhugaða, og því þyrfti að leysa strax úr
grunnskólamálum í hverfinu.
Steinunn Valdís svaraði því til að sam-
komulag lægi fyrir milli ríkis og Reykjavík-
urborgar um að strax yrði byggt ofan á Iðn-
skólann í Reykjavík, og borgin fengi
húsnæði Vörðuskóla, þar sem nú fer fram
kennsla í iðnskólanum, undir Austurbæj-
arskóla. Ljóst væri að ef mikil þétting kæmi
til í miðbænum þyrfti nýja skólabyggingu,
og þegar væri byrjað að skoða hvar og
hvernig mætti reisa nýjan skóla.
Spurt um hættulegasta stað á landinu