Morgunblaðið - 25.11.2005, Blaðsíða 59

hjónin komu og dönsuðu við okkur
krakkana og svo var kvöldkaffi.
Þetta voru líka menningarleg kvöld,
lesin ljóð og fleira í þeim dúr. Þetta
var mjög skemmtilegt. Pabbi og
mamma voru mjög dugleg að virkja
okkur krakkana, við urðum að hjálpa
til að þrífa áður en hátíðin hófst. Við
höfðum okkar skyldur snemma.
Fyrir jólin fóru auðvitað allir á
heimilinu í bað. Það var nú ekki ein-
falt. Það var olíufýring heima hjá
okkur og því takmarkað heitt vatn.
Við vorum svo mörg að það þurftu
þrír að fara saman í bað. Litlu börnin
fóru fyrst, þá fór mamma, amma og
afi þvoðu sér upp úr vaskafati, ég fór
á eftir mömmu og pabbi endaði í ís-
köldu vatni. Mér fannst baðvatnið
mitt nógu kalt og kvartaði við ömmu
en hún sagði: „Þú kaust þetta sjálf.“
Já, ég viðurkenndi það en sagðist
samt vera leið yfir þessu. Þá sagði
amma: „Vertu alveg róleg, Braga
mín, allt það góða sem þú gerir um
ævina það muntu fá vel borgað á
himni.“
Pabbi var mjög duglegur að búa til
vinnu fyrir okkur fyrir jólin. Í mörg
ár seldum við jólatré í bílskúrnum.
Þegar salan var uppgerð fengu stóru
stelpurnar meira, þær sáu um söl-
una, en við hin yngri fengum fólk til
að koma og kaupa hjá okkur jólatré.
Þetta varð til þess að þegar búið var
að deila út jólapeningunum áttum við
fyrir jólagjöfum handa öllum án þess
að fá peninga hjá foreldrum okkar.
Fremri hluti af bílskúrnum var
jólatrésala allan desember, þar seld-
um við líka skreytingar.
Hvað ungur nemur gamall temur
Pabbi var duglegur að ala okkur
upp við það að til þess að eignast pen-
inga yrði maður að vinna fyrir þeim,
það met ég við hann í dag. Maður
lærði líka að láta hluti ekki kosta of
mikið. Auðvitað bý ég við meira ríki-
dæmi en ég gerði þegar ég var ung
en það einfalda sem fólki er kennt í
æsku lifir með því til æviloka. Það á
dýpstu ræturnar í manni og gerir
mann hamingjusamastan.
Hamingjan mín fyrir jólin er ekki
síst bundin því sem ég bý til. Ég gef
mér mikinn tíma til að skrifa jólakort
og ég skammast mín ekkert fyrir að
segja að ég skrifa stundum jólakort
til foreldra minna þó þau séu dáin
fyrir tíu árum, þar segi ég þeim það
sem ég hef verið að gera og hugsa og
hvað er í undirbúningi hjá okkur,
hvað sé búið að föndra og baka. Ég á
þessi kort og geymi, kannski birti ég
þau einhvern tíma sem bréf til for-
eldra minna í einhvers konar bók-
arformi. Ég hef haft þessa þörf, að
senda þeim jólakveðju.
Foreldrar mínir fóru alltof
snemma, rétt rúmlega sextug. Þau
dóu með hálfs árs millibili, það var
mikill missir.“
Hangikjöt á aðfangadagskvöld
Talið berst nú að jólahátíðinni
sjálfri og jólamatnum.
„Frá pabba kom sá siður að hafa
jólahangikjötið á aðfangadagskvöld,“
segir Braga.
„Með hangikjötinu var kartöflur
og uppstúf og laufabrauðið heilaga. Í
eftirrétt var yndislegur möndlu-
grautur sem mamma bjó til, hún
hafði ýmist í honum rúsínur eða döðl-
ur. Mér fannst döðlugrauturinn alltaf
betri. Svolítinn rjóma setti hún í
grautinn þegar hann var að verða
fullsoðinn, yfir þetta var stráð kanel
og svo var skammtað í fimmtán
diska. Móðurbróðir minn var oftast
hjá okkur á jólunum. Eftir þetta var
borið fram marsipansælgæti sem við
bjuggum sjálf til. Ég kann ekki þá
uppskrift. Mamma hnoðaði saman
maukuðum kartöflum og flórsykri og
setti í þetta möndludropa og mat-
arlit. Svo var þetta flatt út og úr
þessu bjuggum við til grísi, jóla-
sveina, jólatré og fleira og máttum
svo borða þetta um jólin. Þá vissi fólk
ekki að matarliturinn væri svona
baneitraður eins og nú er haldið. Ég
hef stundum sagt við börnin mín þrjú
að ég þyrfti einhvern tíma að búa
þetta til svo ég kæmist að því hvort
þetta væri eins gott og mig minnti.
Eftir matinn upphófst jólagjafa-
standið. Auðvitað voru ekki stórar
jólagjafir en þær veittu fullnægju.
Allir fengu eitthvað sem þeir óskuðu
sér. Mamma bjó til mikið af þessum
jólagjöfum. Eftirminnilegasta jóla-
gjöfin mín var forláta silfurhringur
með stórum steini. Þá voru Bítlarnir
komnir til sögunnar og ég var mikill
aðdáandi Ringo Starr. Ég veit að
pabbi og mamma hafa þurft að leggja
mikinn pening í þennan hring, hann
gladdi mig mikið og ég puntaði mig
oft með honum. Þegar ég fékk hring-
inn átti ég engan skartgrip fyrir.
Jólaskrif í gestabókinni
Peningar voru ekki miklir og ef
ekki var úr miklu að moða þá létu
foreldrar mínir gjarnan fylgja gjöf-
um ljóð sem pabbi orti.“
Nú grípur Braga svarta gestabók
og flettir henni.
„Í þessa bók skrifaði mamma alltaf
eitthvað um jólin. Hér stendur t.d.:
Eftirfarandi vísa varð til þegar við
hjónin og börnin vorum að ganga frá
pakka til Áslaugar Úlfarsdóttur:
„Er úti kveður kaldur snær
og krummi hættir góli
þá sefur Ásla álfamær
vært í sínu bóli.
Þetta var uppbót á einhverju litlu.“
Braga heldur áfram að fletta í
gestabókinni sem skreytt er fal-
legum teikningum og litmyndum Aðventuhringurinn hennar Gunnvarar Brögu er fallega skreyttur.
Jólablað Morgunblaðsins 2005 59
Kringlunni 8-12 • Sími 553 4100
Verð 12.990 kr.
Verð 8.990 kr.
Verð 7.990 kr.
Verð 11.990 kr.
Skeifunni 3j
Sími 553 8282
www.heilsudrekinn.isGJAFABRÉF GJAFAVÖRUR JAFNVÆGI FYRIR LÍKAMA OG SÁL