Morgunblaðið - 16.12.2005, Síða 32

DAGLEGT LÍF
32 FÖSTUDAGUR 16. DESEMBER 2005 MORGUNBLAÐIÐ
Munið að slökkva
á kertunum
Slökkvilið
Höfuðborgarsvæðisins
Eftir að kertalogi hefur verið slökktur
getur ennþá leynst glóð í kveiknum. Góð
regla er að væta kertakveikinn með vatni
þegar slökkt er á kertinu
Ég hafði keypt fullt af jóla-pappír af einhverjuíþróttafélagi í Kópavogiog vissi svo sem ekkert
hvað ég átti að gera við allan
þennan pappír,“ segir Ragn-
heiður Björk Guðmundsdóttir,
starfsmannastjóri Olís, sem
hefur fyrir sið að pakka inn
hurð fyrir jólin. „Þetta var
fyrir ein jólin þegar ég
var bara ein hérna
fyrir sunnan, komst
ekki til foreldra
minna.“ Með þess-
um orðum út-
skýrir Ragnheið-
ur aðdraganda
þess að pakka
einni hurð-
inni á heim-
ilinu inn í
jólapapp-
ír. „Í
fréttum
sá ég
frásögn
af listamanni sem dundaði sér við að
pakka inn heilu byggingunum. Þá
kom þessi hugmynd, ein hurðin í
íbúðinni var frekar ljót og ég ákvað
að pakka henni inn. Þannig byrjaði sá
siður.“
Það er margt nýstárlegt í skreyt-
ingunum hjá Ragnheiði. „Ég hef allt-
af verið jólabarn og skreytt mikið,“
segir hún. „Eftir að ég eignaðist litla
stjúpdóttur hef ég skreytt jólatréð
fyrsta sunnudag í aðventu til að hún
njóti stemningarinnar með okkur því
að hún er ekki hjá okkur allan desem-
bermánuð. Hún fékk að skreyta tréð
núna.“
Jólakortin fá líka sérstaka með-
höndlun hjá Ragnheiði. „Mjög margir
skrifa hlýjar og góðar kveðjur í jóla-
kortin. Oftast eru þau bara opnuð og
svo er gengið frá þeim. Mér fannst
svo mikil synd að nærast ekki meira á
þeim þannig að mér datt í hug að
ganga svona frá þeim.“ Jólakortin
setur hún undir glært plast á
borðstofuborðinu og þar er
hægt að lesa þau og skoða.
Lognuð svið
Þegar Ragnheiður er beðin
að rifja upp eitthvað
sérstakt um jólin í
æsku nefnir hún logn-
uð svið.
„Heima á Súg-
andafirði tíðkaðist
það að vera með svið í
matinn á aðfangadag. Flestir
voru með það sem kallað er
lognuð svið. Þegar búið var að
slátra á haustin var farið með
hausana út á hjall, sárið látið
snúa upp og saltað í það. Svo
var þetta látið bíða úti, mis-
lengi eftir því hvað var heitt.
Markmiðið var að ná ákveðnu
bragði eða lykt, þetta var látið
brjóta sig vel. Svo
var þetta bara sett
í frysti fram að jól-
um. Pabbi var
með búð á Súg-
andafirði og á Þor-
láksmessu komu allir með
sviðin sín í búðina og létu saga þetta.
Þá lá náttúrulega ýldulyktin yfir búð-
inni alla Þorláksmessuna. Það var
þvílíkur fnykur af þessu.“ Fjöl-
skyldan fær þessar kræsingar enn
um jólin en sviðin eru borðuð á jóla-
dag núorðið og núna er þetta eldað á
hellu úti. „Ég var svo heppin að hitta
mann sem kann að meta þetta,“ segir
Ragnheiður og hlær.
Innkaupastjóri sjómannanna
Hún rifjar líka upp að hún hafi ver-
ið sjómönnunum í plássinu innan
handar með jólagjafir handa eig-
inkonunum, þegar hún var smá-
stelpa. „Ég var bara tíu
ára þegar ég eignaðist
búðarslopp. Fyrir jólin
var pabbi búinn að viða að
sér miklu úrvali af gjafa-
vöru, en á Þorláksmessu
þegar mennirnir komu í
land var svo mikið búið.
Mér fannst þetta ekki
nógu gott og tók það upp
að fylgjast með hvað kon-
urnar voru að skoða. Svo
stakk ég því til hliðar og
merkti það viðkomandi
eiginmanni. Nokkrir voru
komnir á fastan samning
og komu til mín og spurðu
mig hvort ég væri með
eitthvað. Yfirleitt urðu
konurnar mjög glaðar því
að þær höfðu óbeint valið
gjöfina sjálfar.“
 JÓLAHEFÐ | Skreytir jólatréð fyrsta sunnudag í aðventu
Fjölskyldan
samankomin
við skreytt
jólatréð.
Ragnheiður
Björk Guð-
mundsdóttir,
Kolka Hvönn
Ágústsdóttir
og Ágúst
Ágústsson.
Morgunblaðið/Þorkell
Innpökkuð hurð að hætti Ragnheiðar. Kolka Hvönn stendur fyrir framan.
Hurðin í jólapappír
Litlu jólin eru haldin
síðasta laugardag fyr-
ir jól. Allir gestir sem
koma þá eiga sína eig-
in köku sem merkt er
með nafni og hengd
upp í ljósakrónuna.
Jólasveina-
kertastjak-
ana málaði
Ragnheiður
sjálf.
Morgunblaðið/Þorkell
Kirkjan var í eigu ömmu og
afa Ragnheiðar og er 60–
70 ára gömul.
Eftir Sigrúnu Ásmundar
sia@mbl.is