Morgunblaðið - 28.12.2005, Blaðsíða 31

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 28. DESEMBER 2005 31
MINNINGAR
✝ Hulda Thor-arensen fæddist
í Hróarsholti í Vill-
ingaholtshreppi í
Árnessýslu hinn 11.
desember 1922. Hún
lést á Landakots-
spítala 16. desem-
ber. Foreldrar
hennar voru hjónin
Bogi Pétur Thor-
arensen, f. 9. maí
1900 í Eystri-
Kirkjubæ, d. 22.
mars 1978. Kvæntist
17. febr. 1922 Stein-
unni Thorarensen, f. 17. ágúst
1899 í Hróarslæk, Villinga-
holtshr., Árn., d. 19. okt. 1986.
Systkini Huldu voru sex, þau eru:
Grímur, Ásta, Skúli og Ragnheið-
ur sem eru látin, tvö þeirra eru á
lífi, Hörður og Jónína.
Eiginmaður Huldu var Stein-
grímur Elíasson, f. 7. maí 1920, d.
5. maí 1996. For-
eldrar hans voru
hjónin, Elías Steins-
son frá Oddhól á
Rangárvöllum, f. 3.
feb. 1884 í Oddhól,
d. 16. jan. 1957, og
Sveinbjörg Bjarna-
dóttir , f. 18. okt.
1897 á Stokkseyri,
d. 21. febr. 1984.
Börn Huldu og
Steingríms eru Guð-
laug, f. 5. apríl 1945,
Steingrímur, f. 13.
okt. 1946, Svein-
björg, f. 15. júní 1949, Hrafnhild-
ur, f. 15. feb. 1951, Elísa, f. 11.
apríl 1955, Auður, f. 19. sept.
1956.
Barnabörnin eru 20 talsins og
barnabarnabörnin 20.
Útför Huldu var gerð fimmtu-
daginn 22. desember og fór fram í
kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Á tímamótum staldrar maður við
og fer yfir liðna tíma. Hulda tengda-
móðir mín er látin eftir tiltölulega
stutt og erfið veikindi. Það er mér í
fersku minni Hulda mín þegar ég
hitti þig í fyrsta skipti. Ég knúði
dyra á þínu litla og síðar vinalega
húsi í Selásnum og spurði eftir dótt-
ur þinni, þá ungur að árum. Þú
komst til dyra með bros á vör og
spjallaðir við mig eins og þú hefðir
hitt gamlan vin. Allt frá þeirri
stundu urðum við bestu mátar sem
entist þér að minnsta kosti lífið en
ég sit eftir með söknuð í hjarta.
Kerti þitt brann til enda sem er eðli-
legt og ásættanlegt. Það var ávallt
mikill gestagangur á þínu heimili
enda vel tekið á móti fólki og var
það miðstöð fjölskyldunnar. Aldrei
kom ég svo á heimili þitt öll þessi ár
að ekki væri heimabakað á borðum.
Nýliðin aðfangadagur er sá fyrsti í
þrjátíu og fimm ár sem ég kem ekki
í heimsókn til þín og eru það við-
brigði fyrir mig. Líf þitt einkenndist
af bjartsýni, glaðværð, dugnaði og
heiðarleika sem þú innprentaðir
börnunum þínum og öðrum sem
voru í nálægð við þig. Þú lagðir mik-
ið á þig við hænsnabú ykkar Steina,
baksturinn fyrir kaffisöluna og forn-
söluna sem þið rákuð. Elsku Hulda
mín, ég kveð þig glaður og þakk-
látur fyrir allar okkar samveru-
stundir og þakka þér fyrir hlýjuna
sem þú hefur sýnt mér og fjölskyldu
minni í gegnum árin sem vissulega
eru mörg. Þín verður örugglega
lengi minnst af fjölskyldu þinni og
vinum fyrir ýmis dugnaðarverk og
ósérhlífni. Vonandi líður þér vel á
nýjum stað. Börnum þínum sem eru
mér svo kær og fjölskyldum þeirra
votta ég mína dýpstu samúð. Megir
þú, Hulda mín, hvíla í friði.
Kveðja
Guðni Guðjónsson.
Elsku amma. Þú duglega, klára,
snögga, káta og skemmtilega amma.
Mikið eigum við eftir að sakna þín
sárt.
Einhvern veginn finnst mér að
enginn hafi átt ömmu eins og við,
sem söng Malakoff á ljóshraða, bak-
aði heimsins bestu skonsur, var
fljótust að svíða kindahausa, var
fljótust að lesa bækur og alltaf svo
klár og snögg að átta sig á samhengi
hlutanna. Aldrei kom ég að tómum
kofunum, hvort heldur við ræddum
líðandi stund eða Íslendingasögurn-
ar. Hver á líka ömmu sem getur les-
ið, hlustað á útvarp, horft á sjón-
varp, allt í sömu andránni? Já,
amma, þú ferð ekki langt frá okkur í
huganum og átt eftir að lifa lengi í
sögum hjá börnum mínum, jafn ein-
stök og dugleg og þú ávallt varst.
Hulda, Jón Gauti og börn.
Elsku amma mín, nú er komið að
kveðjustund. Aldrei hefur mér þótt
auðvelt að kveðja og þá síst þig, sem
ert mér svo kær. Það eru margar
góðar stundir sem koma upp í hug-
ann þegar ég hugsa til baka. Allar
stundirnar sem við áttum saman í
eldhúsinu á Öldugötunni þar sem
við töluðum um allt og ekkert og
hlógum að öllu saman. Allar sög-
urnar sem þú sagðir manni af inn-
lifun svo að maður hlustaði spenntur
og alltaf einhver glettni í þeim.
Amma, þú hefur alltaf verið mér svo
góð, alltaf jákvæð í minn garð,
gagnrýndir mig aldrei né settir út á
mig.
Mín fyrsta minning um þig,
amma, var þegar ég kom austur í
hjólhýsið til þín og afa og fékk að
fara á hestbak, ég man hvað ég var
stoltur. Þú hefur alltaf verið hörku-
tól í mínum augum, þú skrönglaðist
um á rússajeppa (Huldubrandi) með
fullan bíl af eggjum, reyktir pípu og
fórst létt með það, hér í gamla daga.
Svo ekki sé talað um gula kadilakk-
inn (drekann) sem þú ferðaðist um á
á gamals aldri og alltaf leit svo út að
enginn væri í bílnum, svo djúp voru
sætin og þú svo smávaxin. Mér hef-
ur alltaf liðið svo vel í kringum þig,
elsku amma mín, og verið svo stolt-
ur af þér. Ég mun alltaf minnast þín
með bros á vör og gleði í hjarta, því
þú ert einstök, amma mín. Mér þyk-
ir svo vænt um þig.
Þinn
Rúnar.
Ég hitti ömmu síðast á afmælinu
hennar 11. desember. Hún bar sig
ekkert alltof vel þá enda mikið af
henni dregið eftir langa sjúkdóms-
legu sem einkennst hafði af ýmsum
skakkaföllum. Það liðu ekki nema
nokkrir dagar þangað til hún missti
meðvitund sem hún náði ekki aftur.
Það lifði alltaf veik von í brjósti mér
að hún myndi ná sér og úrskrifast af
spítalanum. Þrátt fyrir mikla bar-
áttu hennar átti það hins vegar ekki
að verða.
Eftir að ég kom heim frá Kaup-
mannahöfn sumarið 2000 bauð hún
mér að leigja hjá sér kjallarann sem
ég og gerði. Það leið ekki á löngu
þangað til ég var farinn að venja
komur mínar til hennar einu sinni í
viku. Þar biðu mín alltaf margróm-
aðar skonsur hennar sem hún hafði
þá nýbakað fyrir mig.
Það var oftast nær tilhlökkun í
mér fyrir þessum fundum því það
var alltaf svo gaman að tala við
hana. Maður fann líka hvað hún var
alltaf þakklát fyrir það að maður
skyldi gefa sér tíma til að hitta
hana. Mér leið yfirleitt eins og ég
hefði gert góðverk eftir að ég
kvaddi hana í hvert skipti.
Amma hafði mjög gaman af spil-
um og spiluðum við oft rússa þegar
ég kom til hennar. Ég segi stoltur
frá því að oft stóð ég upp frá borð-
um sem sigurvegari. Það er ekki svo
lítið enda hafði hún ófáan spila-
manninn lagt í valinn á sínum ævi-
ferli. Um leið og við byrjuðum að
spila hafði amma hamskipti enda
var keppnisskap hennar með ein-
dæmum mikið. Hún var hins vegar
aftur orðin ljúf sem lamb um leið og
spilamennskan var búin.
Amma var sennilega einn almesti
karakter sem ég hef hitt um ævina
og hef ég hitt þá nokkra. Hún hafði
gríðarlega mikla athyglisgáfu og
kunni ekki að láta sér leiðast. Ein af
hennar íþróttum var að horfa út um
gluggann á Öldugötunni og fylgjast
með nágrönnum sínum. Jafnvel þótt
hún þekkti þá ekki neitt vissi hún
ótrúlega mikið um þá bara með því
að fylgjast með þeim. Stundum sá
hún einhvern út um gluggann hjá
sér og byrjaði þá að segja manni að
viðkomandi væri sennilega nýkom-
inn úr fríi eftir að hafa skilið við
konuna sína! Hún fylgdist mjög vel
með öllum íþróttum og kappleikjum
og kom maður aldrei að tómum kof-
unum hjá henni ef maður þurfti að
vita hin og þessi úrslit. Hún var
mikill lestrarhestur og las allt sem
hönd á festi. Ég kom oft með Við-
skiptablaðið til hennar og las hún
það upp til agna. Síðan spurði hún
mig út í hitt og þetta sem stóð í
greinunum. Mér leið stundum eins
og kennara með nemanda sem vildi
vita allt um hvað málið snerist. Hún
hafði mjög gaman af því þegar ég
var að útskýra eitthvað fyrir henni
og fannst það alltaf mjög spennandi.
Ég er viss um að hún hefði rúllað
upp flestu því námi sem boðið er
upp á í háskólum þessa lands.
Amma hafði gríðarlega gaman af
því að vinna sér inn peninga og hún
sagði mér alltaf að ef hún ætti
sjoppu eins og Guðlaug dóttir sín
færi hún aldrei úr henni. Einu sinni
fékk ég þá flugu í höfuðið að kaupa
mér sjoppu. Ég man alltaf eftir því
að hafa sagt við ömmu að hefði hún
verið aðeins yngri og heilsuhraust-
ari hefði ég ráðið hana sem yfirum-
sjónarmann umfram alla aðra. Hún
hafði gaman af að heyra þetta.
Sjálfsbjargarviðleitni hennar var
alveg einstök og ótrúleg fyrir mann-
eskju á hennar aldri. Ég man eftir
að hafa hitt ömmu nokkrum sinnum
niðri í bæ um helgar þegar ég var að
skemmta mér. Þá var amma að tína
dósir til þess að selja endurvinnsl-
unni.
Ég á eftir að sakna ömmu og þess
að koma við hjá henni, fá skonsu og
ræða við hana um heima og geima
eða spila rússa. Ég sá það að veik-
indin voru henni erfið og sársauka-
full og vona ég að hún hafi það betra
þar sem hún er núna.
Gústaf Steingrímsson.
HULDA
THORARENSEN
Hjartkær eiginkona, móðir, tengdamóðir og
amma,
MARGRÉT HALLGRÍMSDÓTTIR,
Laugarvegi 24,
Siglufirði,
andaðist á Heilbrigðisstofnun Siglufjarðar að
kvöldi miðvikudagsins 21. desember.
Útförin verður föstudaginn 30. desember kl. 14.00
í Siglufjarðarkirkju.
Skarphéðinn Guðmundsson,
Guðmundur Þór Skarphéðinsson, Kristín (Júlla) Kristjánsdóttir,
Árni Gunnar Skarphéðinsson, Gíslína Anna Salmannsdóttir,
Hallgrímur Smári Skarphéðinsson, Sædís Harpa Albertsdóttir
og barnabörn.
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
SIGURPÁLL ÍSFJÖRÐ AÐALSTEINSSON,
áður til heimilis á
Kópavogsbraut 1a,
verður jarðsunginn frá Kópavogskirkju fimmtu-
daginn 29. desember kl. 11.00.
Ólafur Sigurpálsson, Arndís Þorsteinsdóttir,
Aðalsteinn Ísfjörð, Unnur Sigfúsdóttir,
Gylfi Þ. Sigurpálsson, Fríða Björk Pálsdóttir,
Árni Arnar Sigurpálsson, Aðalheiður Inga Mikaelsdóttir,
Hólmfríður Sigurpálsdóttir, Styrmir Gíslason,
Símon Sigurpálsson, Karitas Pétursdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi,
langafi og langalangafi,
DAVÍÐ STEFÁNSSON
bóndi á Fossum í Landbroti,
verður jarðsunginn frá Prestbakkakirkju á Síðu
föstudaginn 30. desember kl. 14.00.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir. Þeim
sem vildu minnast hans, látið Prestbakkakirkju
njóta þess.
Karítas Pétursdóttir.
Pétur Davíðsson, Þórdís Marta Böðvarsdóttir,
Ólafía Davíðsdóttir, Páll Helgason,
Hörður Davíðsson, Salóme Ragnarsdóttir,
Agnar Davíðsson, Ragnhildur Andrésdóttir,
Steinar Davíðsson, Berglind Magnúsdóttir,
Guðni Davíðsson, Brit Johnsen,
María Davíðsdóttir, Björgúlfur Þorsteinsson,
Sólveig Davíðsdóttir, Kristján Böðvarsson,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir
og afi,
GUÐMUNDUR STEFÁN BJÖRNSSON,
Krosseyrarvegi 8,
Hafnarfirði,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Sólvangi sunnu-
daginn 25. desember sl.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Fyrir hönd ættingja,
Bergþóra Jónsdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
Hjartkær eiginkona mín,
KRISTRÚN SIGFRÍÐUR GUÐFINNSDÓTTIR,
Gerðavöllum 1,
Grindavík,
verður jarðsungin frá Hólskirkju í Bolungarvík
föstudaginn 30. desember kl. 14.00.
Minningarathöfn fer fram í Grindavíkurkirkju
fimmtudaginn 29. desember kl. 13.00.
Guðmundur Agnarsson.
 Fleiri minningargreinar
um Huldu Thorarensen bíða birt-
ingar og munu birtast í blaðinu
næstu daga. Höfundar eru: Sig-
urjón, Ebba Særún, Andrea Marý
og Elísa Lana, Eggert Þór Að-
alsteinsson, Steingrímur Að-
alsteinsson, Guðrún G. Bergman,
Ólafur Kr. Jónsson og fjölskylda og
Rúnar.