Fréttablaðið - 24.06.2004, Síða 33

25
FIMMTUDAGUR 24. júní 2004
AF NETINU
Það var ekki fyrr en
aðrir fjölmiðlar
spurðust fyrir sem við
ákváðum að vísa spurning-
um áfram á Þjóðdansafélag-
ið, enda eðlilegt að það sitji
fyrir svörum. Þegar þeir svo
lýstu yfir áhyggjum af því að
framtíðin væri gul virtist af-
staða þeirra nokkuð skýr.
VALUR GUNNARSSON
RITSTJÓRI REYKJAVÍK GRAPEVINE
UMRÆÐAN
FORDÓMAR
,,
Ha, ekki með kvótasetningu?
Það eru mikil og afdrifarík mistök að
setja trillurnar í kvóta. Þessi floti verður
aldrei nein ógn við lífríkið í hafinu. Hann
stundar mannvænar og vistvænar veiðar,
og er burðarás fyrir sjávarbyggðir þessa
lands sem sífellt eru að veikjast undir
núverandi fiskveiðistjórnunarkerfi. Veið-
um alls smábátaflotans ætti að stýra eft-
ir dagakerfi þar sem hver bátur hefði
ákveðinn fjölda daga til að nota til róðra.
Skýrar reglur ættu að vera um hvernig
bátarnir væru útbúnir með tilliti til veið-
arfæra. Til dæmis hve margar handfær-
arúllur hver bátur hefði um borð, hve
mikið af línu eða hve mikið af netum.
Magnús Þór Hafsteinsson á xf.is.
Óþekkir borgarar
Borgaraleg óhlýðni hefur reynst friðar-
hreyfingum af ýmsu tagi öflugt tæki og
ófá dæmi eru um að friðarsinnum hafi
með henni náð að hindra eða tefja
vopnabrölt valdsmanna um víða veröld.
Friðarsinnar hafa til að mynda eyðilagt
vopnasendingar frá Vesturlöndum til
harðstjórna í þriðja heiminum og í öðr-
um tilvikum truflað hernaðaraðgerðir
herja NATO-ríkja. Hérlendis hefur það
einkum komið í hlut friðarsinna að trufla
heræfingar sem haldnar hafa verið hér
flest sumur.
Stefán Pálsson á vg.is/postur
Flest en ekki öll
Flest okkar sem trúum sköpunarsögunni
í 1. Mósebók tökum henni sem skáld-
legri sýn á veruleikann. Hún er ljóð um
lífið og niðurstaða skáldsins, sem setur
listaverk sitt í sjö daga ramma, er sú að
að baki tilverunni sé hugsandi máttur.
Sr. Örn Bárður Jónsson á gudfra-
edi.is/annall/ornbardur/.
Trú eða vísindi
Vísindi eru því ekki trú og þaðan af síður
óhagganlegir bókstafir, heldur sífelld leit
að sannleika studdum mælanlegum nið-
urstöðum. En Örn Bárður virðist ekki
skilja þetta og veður áfram í blindni til
verja sköpunarsögu biblíunnar. Hann
gerir það eins og sönnum græn-
sápuguðfræðing sæmir að moka ryki í
augu lærisveina sinna.
Frelsarinn á vantru.net.
Nýr frambjóðandi
Ég tel mig og mannkosti mína henta
embætti þessu afar vel. Í fyrsta lagi má
nefna að mér þykir afskaplega gaman að
ferðast - að ég tali nú ekki um þegar það
er á kostnað annarra. Í annan stað er ég
mikil félagsvera og læt góð kokteilboð
og önnur samsæti sjaldan framhjá mér
fara, auk þess að vera ávallt hrókur alls
fagnaðar. Í þriðja lagi hafa margir dáðst
af tungumálahæfni minni. Ég tala ís-
lensku (eins og gefur að skilja),
reiprennandi skandinavísku, ensku eins
og innfæddur, og síðast en alls ekki síst,
þá hefur mér alltaf þótt þýskan ægifögur
í flutningi mínum. Í fjórða lagi verð ég
svo að víkja að einum af miklum hæfi-
leikum mínum - ég myndast vel (kostur
sem aðrir frambjóðendur geta því miður
ekki státað sig af).
Heiðrún Lind Marteinsdóttir á tikin.is
Í grein sem Guðmundur Andri
Thorsson skrifaði í Fréttablaðið
þann 21. júní segir hann rasisma
vera einhverja bjálfalegustu skoðun
sem hægt er að hafa. Um það held ég
að flestir, en því miður ekki allir, geti
verið sammála. Guðmundur hefur
hinsvegar einnig áhyggjur af því að
menn séu of gjarnir á að reyna að
sýna fram á eigin frómleika með því
að benda á fordóma annara. Ég verð
að segja að ég hef persónulega lítinn
áhuga á opinberri umræðu um fróm-
leika minn, meintan eða ekki. Það
sem skiptir meira máli er að aðbún-
aður innflytjenda á Íslandi er ekki
alltaf eins og best verður á kosið. Ný-
lega voru sett lög sem takmörkuðu
mannréttindi innflytjenda talsvert.
Meðal annars má framkvæma hús-
leit hjá innflytjanda vegna mun
minni gruns en þarf að vera þegar ís-
lenskur ríkisborgari á í hlut. Sumir
mótmæltu þessum lögum, en al-
mennt féllu þau í skuggann af mál-
um sem Íslendingar virðast telja að
komi sér við á beinni hátt. Við skrif-
uðum grein um málið í fyrsta tölu-
blað Grapevine í sumar, en hún vakti
litla eftirtekt.
Við vonuðumst að sjálfsögðu til
að forsíða annars tölublaðs myndi
vekja athygli, eins og góðar forsíður
eiga að gera. Því ákváðum við að
fara óhefðbundna leið en áttum ekki
von á neinu upphlaupi. En eins og all-
ir sem skrifa komast að fyrr eða síð-
ar segir mynd meira en þúsund orð.
Þjóðdansafélagið minntumst við
hins vegar hvergi á í blaðinu, heldur
sagði ég einungis frá því í leiðara
hversu erfitt okkur hefði reynst að
fá búning. Það var ekki fyrr en aðrir
fjölmiðlar spurðust fyrir sem við
ákváðum að vísa spurningum áfram
á Þjóðdansafélagið, enda eðlilegt að
það sitji fyrir svörum. Þegar þeir
svo lýstu yfir áhyggjum af því að
framtíðin væri gul virtist afstaða
þeirra nokkuð skýr.
Guðmund grunar að okkur hafi
fundist mynd af konu með brúna húð
í fjallkonubúningi „geysilega ögran-
di og sláandi“. Ef nánar er að gáð er
konan á myndinni þó hvorki að bera
á sér brjóstin né gefa þjóðinni fokk-
merki. Ég á því erfitt með að sjá
hvað við þessa mynd á að vera svona
ögrandi. Er það húðlitur hennar einn
sem gerir hana ögrandi?
Löngu er tímabært að fólk skuli
loks vera farið að tala í alvöru um
stöðu innflytjenda hér á landi. Við
erum jú að upplifa í fyrsta sinn síðan
á landnámsöld að fólk flytjist hingað
í einhverju magni. Þá erum við tals-
vert á eftir öðrum Vestur-Evrópu-
þjóðum hvað varðar innflytjendur
og umræðu um þá og í sumum tilfell-
um í viðhorfum til þeirra einnig.
Reyndar er áberandi að enginn hef-
ur spurt innflytjendur sjálfa neinna
spurninga í umræðunni undanfarna
daga. Hvort aðferð okkar var besta
hugsanlega leiðin til að taka þátt í
þeirri umræðu má deila um, en þeg-
ar biskup er farinn að messa yfir al-
þingismönnum um málefni innflytj-
enda eru hlutirnir að komast í betri
farveg. ■
Er brúnn húðlitur ögrandi?