Tíminn - 10.03.1973, Blaðsíða 8
Við Fifuhvammsveg
ofarlega, örskammt frá
garðlöndum Kópavogs-
búa, stendur vinalegt
einbýlishús. Það heitir
Bakki. Meðal íbúa þessa
húss eru ung hjón, Jón
Búi Guðlaugsson og
Jóna Kristbjörnsdóttir.
Það voru þau, sem höfðu
heppnina meðsér, siðast
þegar dregið var um
brúðhjón mánaðarins
hjá Tímanum, og verða
u f 1 ■ Á
1 $ '
Ungu hjónin halda á útvarpstækinu, sem þau völdu sér.
Tímamyndir Róbert.
en þó er langt frá þvi, að ég sé
einn um það. Nokkrir góðkunn-
ingjar minir, sem eru á likum
aldri og ég, eru kvæntir. Þó er það
ekki hár hundraðshluti nemenda,
sem gengið hefur i hjónaband.
— Hefur þú ráðið það við þig,
hvað þú ætlar að leggja stund á,
þegar þú verður búinn með
menntaskólann?
— Nei, ég hef ekki ákveðið neitt
um það, enda tel ég það ekki
timabært, þar sem ég á enn eitt ár
eftir i menntaskólanum.
— Hefur þú, Jóna, lika verið i
menntaskólanum, — eða hvernig
fóruð þið að þvi að kynnast?
— Nei, i menntaskólanum hef
ég aldrei verið, én aftur á móti
Okkur datt ekki slík
vorum við bæði i gagnfræðaskóla,
og kynntumst þar.
— Eruð þið búin að þekkjast
lengi?
— Það er eitthvað nálægt fjór-
um árum.
— En það er kannski ekki svo
langt sfðan þið voruð ákveðin i
þessu, að ganga i hjónaband?
— Nei, nei, langt i frá. Það er
komið dálitið á annað ár siðan við
opinberuðum trúlofun okkar, og
það var upp úr þvi, sem við hófum
búskap við Laugaveginn, eins og
ég var að segja áðan.
— En hvað um þetta hús hér?
Ekki búið þið i eigin húsnæði?
— NeL Við búum hjá föður min-
um. — Það er Jón, sem þetta seg-
ir.
Valið er ákveðið
— Nú ætlar Timinn að gefa ykk-
ur brúðargjöf . Hvað hafið þið i
hyggju að velja ykkur?
— Við ætlum að velja okkur
hillur i ibúðina, svokallað
pira-sett. Það er þannig gert, að
hægt er að bæta við það eftir vild,
og þar að auki má hafa það hvar i
ibúðinni sem vera skal. Það er
ekki nauðsynlegt, að það standi
upp við vegg, og þar sem búast
má við þvi, að við þurfum að
skipta nokkuð oft um bústað, áður
en við getum keypt okkur ibúð, þá
er nauðsynlegt, að húsgögnin séu
þannig úr garði gerð, að ekki
þurfi að negla þau i veggi.
— Þetta á auðvitað að fara und-
ir bækur?
— Já, bæði bækur og ýmislegt
annað. Til dæmis langar okkur að
hafa eina stóra hillu fyrir sjón-
þau nú leidd hér fram
fyrir lesendur.
Ekkert einsdæmi
Það var milt veður með hægri
vetrarrigningu, þegar ljósmynd-
ari og blaðamaður sóttu ungu
hjónin heim fyrir fáum dögum, og
islenzk gestrisni ljómaði á andlit-
um þeirra, þegar þau buðu okkur
i bæinn. Af eðlilegum ástæðum
var fyrst spurt um þann atburð,
sem var tilefni heimsóknarinnar:
— Hvenær genguð þið i hjóna-
bandið?
— Það var 30. desember siðast
liðinn. Við vorum gefin saman i
Laugarnesskirkju, og það var
séra Garðar Svavarsson, sem
framkvæmdi athöfnina.
— Voruð þið búin að búa saman,
áður en þið giftust?
— Já. Við byrjuðum búskap við
Laugaveginn fyrir rúmu ári.
— Hvaða vinnu stundar þú,
Jón?
— Ég er menntaskólanemi.
— En frúin?
— Ég vinn hjá Sölumiðstöð
hraðfrystihúsanna.
— Hvað gerirðu þar?
— Ég vinn i vélabókhaldinu.
— Er það gaman?
— Já, það er ágætt.
— Er þetta algengt, Jón, að
menntaskólanemar á þinum aldri
gangi i hjónaband?
— Nei, algengt er það nú ekki,
Settur upp hringurinn frá Halldóri.