Fréttablaðið - 21.10.2004, Blaðsíða 45

29FIMMTUDAGUR 21. október 2004
Jákvæðar afleiðingar sýndarverkfalla
Ragnhildur I. Guðmundsdóttir
fer mikinn í grein sinni í Morg-
unblaðinu þann 13. október sl.
„Sýndarverkfall – Hvað eru
menn í alvöru að læra í við-
skiptafræðinni?“ Þar er vísað til
greinar sem birtist í Fréttablað-
inu 29. september. Gott hefði
verið ef Ragnhildur hefði lesið
greinina með opnum augum og
jákvæðni, því það kemur ber-
lega í ljós að hún sér hvorki né
skilur nema það sem hún vill.
Hún er blind af heift og sér eng-
ar lausnir. Ég vona að það sé
ekki algilt um þá kennara sem í
verkfalli eru.
Sýndarverkfall er ekki nýtt
af nálinni eins og ég get um í
fyrri grein minni um sama efni
(Fréttablaðið 2. feb. 2004). Sýnd-
arverkföll hafa verið reynd
bæði á Ítalíu og Bandaríkjunum
með afar jákvæðri niðurstöðu,
þvert á það sem þessi úrilli
kennari gefur sér. Ef kennarar
og samninganefnd sveitarfélaga
hefðu samið um það áður en
kom til verkfalls að fara í sýnd-
arverkfall hefði verkfallið ekki
staðið í meira en sólarhring því
báðir aðilar hefðu séð hag sínum
best borgið með því að semja
strax. Börnin okkar hefðu ekki
orðið saklaus fórnarlömb deilu
sem þau skilja lítið í. Því verð ég
að biðja Ragnhildi að lesa grein-
ina aftur þar sem hún hefur ekki
skilið kjarna málsins. Hún veit
það vonandi, sem BA í félags-
fræði og kennari, að undirstaða
alls náms er endurtekning.
Svo ég svari spurningunni
sem hún setur fram í fyrirsögn-
inni sinni þá lærum við meðal
annars í Viðskiptadeild Háskóla
Íslands að breytingar eru nauð-
synlegar og í raun eini vottur
lífs. Við þurfum vöxt til að örva
fólk til dáða svo að fyrirtæki
skili hagnaði og tryggi stöðug-
leika. Stöðugleikinn verður ekki
stöðugur án breytinga, nýjunga
og frjórrar hugsunar. Við verð-
um að fagna og taka á móti
breytingum á jákvæðan hátt.
Aðrar spurningar sem Ragnhild-
ur setur fram í grein sinn eru
ekki svara verðar. Þær lýsa gam-
aldags viðhorfum og kreddum.
Ég vona að Ragnhildur sé
mér sammála að verkfallsvopn-
ið er úrelt fyrirbrigði. Þeir sem
tapa mestu á kennaraverkfalli
eru börnin okkar. Kennarar og
sveitarfélögin „hagnast“ á verk-
fallinu.
Þetta verkfall er búið að
kosta börnin okkar of mikið og
eftir síðustu fréttum að dæma á
það eftir að kosta enn meira.
Þolinmæði foreldra og barna er
að bresta.
Vitleysan heldur áfram þar
sem samningsaðilar tala ekki
saman. Við foreldrar hljótum að
spyrja hvort réttir aðilar séu við
borðið hjá þessum aðilum? Hvað
vita þeir í dag sem þeir vissu
ekki fyrir fjórum vikum? ■
BRÉF TIL BLAÐSINS
UMRÆÐAN
KRISTINN ÞÓR JAKOBSSON
VIÐSKIPTAFRÆÐINGUR OG FAÐIR
SKRIFAR UM KENNARADEILUNA
Ef kennarar og
samninganefnd
sveitarfélaga hefðu samið
um það áður en kom til
verkfalls að fara í sýndar-
verkfall hefði verkfallið ekki
staðið í meira en sólarhring
því báðir aðilar hefðu séð
hag sínum best borgið með
því að semja strax.
,,
Einkaskólar
Auðvitað væri það skynsamlegt hjá kenn-
urum að styðja það að einkaskólum á
grunnskólastigi fjölgaði. Þá þarf náttúrlega
að gæta þess að þeir sem reka skólana
séu alvörumenn sem hafi metnað og getu
til þess að reka skólana, en ekki einhverjir
sértrúarhópar eða svipuð jaðartilvik. Með
virkum einkarekstri væri kominn raunveru-
legur samanburður í launum við markað-
inn. Mér finnst ólíklegt að kennarar sam-
sinni þessu upp til hópa. Þeir vilja halda
áfram að vera opinberir starfsmenn. Þang-
að vill klárinn sem hann er kvaldastur.
Benedikt Jóhannesson á heimur.is
Lögfesting jafnréttis
Staðreyndirnar eru þær að hvað eftir annað
eru tækifæri til að ráða hæfar konur til
hárra stjórnunarstaða hjá hinu opinbera
látin ónotuð og alltaf þykjast menn hafa
einhverjar faglegar ástæður til að snið-
ganga konurnar. Á vinnustöðum ríkir oft
klíkuskapur þar sem strákarnir drekka sam-
an og klappa hver öðrum og inn í þær klík-
ur eiga konur ekki möguleika á að brjótast.
Auðvitað er ekki hægt að skipa litlu heild-
sölufyrirtæki að ráða konu sem fram-
kvæmdastjóra en hið opinbera verður að
sýna betra fordæmi. Þegnarnir þurfa að
þola ýmis valdboð og afskiptasemi hins op-
inbera og mér virðist að lögfastara jafnrétti
væri ekki meiri frelsisfórn en margt annað.
Ágúst Borgþór Sverrisson á agust-
borgthor.blogspot.com
Hreint loft og frjálshyggja
Varðhundar einstaklingsfrelsisins, frjáls-
hyggjumenn, vilja meina að það sé ekki
réttur einstaklingsins að geta andað að sér
hreinu lofti inni á þeim stöðum sem ætlað-
ir eru almenningi, s.s. kaffihúsum. Nýlega
skrifaði Hulda Sigrún Haraldsdóttir grein á
heimasíðu frjálshyggjufélagsins þar sem
hún ber saman sögu af innbrotsþjófi, sem
braust inn til fólks í Bandaríkjunum, við
brot á rétti veitingahúsaeigenda. Þannig fór
með þjófinn að eina nóttina skreið hann
inn um illfæran glugga á íbúð, fótbraut sig
og lögsótti húsráðanda fyrir slæmt aðgengi
að glugganum hans og vann málið.
Dagur Snær Sævarsson á murinn.is
Hvar voru friðarsinnarnir?
Og þá er það spurningin, hvar voru ís-
lenzkir friðarsinnar á meðan að á þessu
stóð? Hvers vegna mótmæltu þeir ekki
veru rússnesku herskipanna fyrir austan
landið? Þetta fólk er iðið við að andskot-
ast út í NATO og þá ekki sízt ef hingað
koma herskip frá því. En nú heyrðist ekk-
ert í því, ekki bofs! Hvernig væri að menn
hefðu nú verið aðeins sjálfum sér sam-
kvæmir og fjölmennt fyrir utan rússneska
sendiráðið og mótmælt? Þetta þýðir ein-
faldlega að maður mun taka enn minna
mark á þeim en áður næst þegar þeir
mótmæla komu herskipa á vegum NATO
til landsins. Svo mikið er víst.
Hjörtur J. Guðmundssoná ihald.is
Þarf ekki kjölfestufjárfesti
Það er stefna framsóknarmanna að ríkið
eigi ekki að eiga í fyrirtækjum sem eru í
samkeppnisrekstri og það er því einboð-
ið að selja Símann þar sem búið er að
tryggja, að mestu, samkeppni á síma-
markaði hérlendis.ÝEn það er eðlilegt að
skoða með hvaða hætti Síminn verður
seldur og hvort ekki sé rétt að selja hann
til einstaklinga og minni fjárfesta. Það er
ekkert í rekstri Símans í dag sem kallar á
sérstakan kjölfestufjárfesti og því alger-
lega ástæðulaust annað en að setja hluti
ríkisins í Símanum á almennan markað.
G. Valdimar Valdemarsson á timinn.is
28-45 (28-29) umræða 20.10.2004 16:36 Page 3