Fréttablaðið - 14.12.2004, Blaðsíða 31

Með aðskilnaði ríkis
og kirkju nálgumst
við jafnrétti það, sem allir
vegsama í orði, en flest
kristin guðmenni óttast -
því miður.
Trúleysingjar fagna skrifum um trúmál
Hinn snjalli pistlahöfundur, Þrá-
inn Bertelsson, sem Fréttablaðið
á ómældar vinsældir og áhrif að
þakka, hleypti nýverið af stokk-
unum fjörugri trúmálaumræðu.
Hann reiddi þar svo hátt til höggs,
að ekki var þörf annarra svara en
þeirra að vekja athygli lesanda á
nokkrum æpandi fjarstæðum og
gífuryrðum, sem sérhver heiðar-
legur, heilvita maður áttar sig á,
að eru bara skaplæti Þráins, og
segja ekkert um trúleysingja. Ég
kaus því að svara honum þannig,
en það gerði ég þó sumpart vegna
þess að fyrir liggja gömul endem-
isskrif af sama toga frá biskupi
íslensku ríkiskirkjunnar, sem ég
veit ekki til að hafi hlotið
verðskuldaða athygli. Þannig
taldi ég mig eiga tvöfalt erindi
með svargrein þessari. Grein mín
getur varla talist innihalda önnur
gífuryrði en þau, sem sótt eru
beint í umrædd skrif.
Þess í stað hvatti ég bara þá,
sem því nenna, að lesa með at-
hygli allt, sem guðmennin rita um
trúleysingja. Slíkt svar nægir!.
Spaugilegt er það, að Þráinn
skuli þ. 6. des. við pistil sinn,
„Friður“, hnýta afsökunarbeiðni
vegna „hugarangurs“, sem hann
segist óttast, að skrif hans um
„trúarofstæki trúleysingja“ hafi
valdið saklausu fólki. En hverjir
eru þetta „saklausa fólk“, sem
Þráinn vill biðja afsökunar.
Varla eru það SAMTarar (þ.e.
trúleysingjar). Þeir fagna öllum
skrifum um trúmál, þar sem þau
fyrst og síðast kveikja trúleysi
með ungu fólki. Sakleysingjarnir,
sem hann nefnir, hljóta því að
vera þeir fáu, sem ekki kveðja
kirkjuna við fermingu, enda snú-
ast áhyggjur Þráins um smæð
þess hóps.
SAMTarar treysta því að sér-
hver umræða um trúmál stuðli að
aðskilnaði ríkis og kirkju og
senda Þráni þakkir fyrir frum-
kvæði hans.
Með aðskilnaði ríkis og kirkju
nálgumst við jafnrétti það, sem
allir vegsama í orði, en flest krist-
in guðmenni óttast – því miður.
Höfundur er SAMTari og fyrrver-
andi menntaskólakennari í
stærðfræði.
19ÞRIÐJUDAGUR 14. desember 2004
Flóttamenn
Ég er þeirrar skoðunar, að vinna beri að
því að stemma stigu við straumi flótta-
manna með því að leggja hið besta af
mörkum til að bæta ástandið í löndum
þeirra, það er stuðla þar að friði, bætt-
um lífskjörum og almennri menntun.
Dugi slíkar ráðstafanir ekki verða stjórn-
völd í hverju ríki fyrir sig að taka á mál-
efnum hælisleitenda í samræmi við
landslög og alþjóðasamninga. Það er
gert hér á landi og á vegum Útlendinga-
stofnunar er unnið að þessu viðkvæma
verkefni af þeirri alúð, sem ber, þegar
hagur og réttindi einstaklinga eiga í
hlut.
Björn Bjarnason á bjorn.is
Einkareknir skólar sveltir
R-listinn er að svelta einkareknu grunn-
skólana og heyrst hefur að þeir ætli sér
jafnvel að taka yfir rekstur einhverra
þeirra. Undanfarin ár hefur þróun í
greiðslum til skóla verið með þeim
hætti að fjármunir fylgja í auknum mæli
hverjum nemanda. Slíkt greiðslufyrir-
komulag auðveldar áætlanagerð og get-
ur komið á samkeppni. Því ber að fagna.
Hins vegar er það ekki þannig hjá R-list-
anum að sama fjárhæð fylgi hverjum
reykvískum nemanda né heldur að
tryggt sé að einkareknir skólar standi við
sama borð og opinberir.
Kristinn Már Ársælsson á
sus.is
Eldur sinnar kynslóðar
Á undanförnum árum hafa einstaka
frjálshyggjumenn gagnrýnt þjóðskáldið
Halldór Laxness vegna þess að á vissu
tímaskeiði ævi sinnar aðhylltist hann
einhvers konar útgáfu af kommún-
isma.[...] Málflutningur frjálshyggju-
manna er löngu farinn að hljóma sem
tómt bergmál innan í holri gröf efnis-
hyggjunnar. Það er kominn tími til þess
að spyrja spurningarinnar: Hver var
Halldór Laxness í raun og veru? Stað-
reyndin er sú að Halldór Laxness var
logandi eldur sinnar kynslóðar.
Ingibjörg E. Björnsdóttir á kistan.is
Axli ábyrgð
Lykillinn að velgengni við þær aðstæður
og hlutverkaskipan sem nú tíðkast er að
viðskiptalífið og stjórnmálin spili saman.
Framsóknarmenn hafa lagt mikið upp
úr stöðugleika og líta á hann sem grunn
vaxtar og þróunar í samfélaginu, bæði
hvað varðar rekstur fyrirtækja, heimila
og hins opinbera. Við þessar aðstæður
veltur framhaldið á, að viðskiptalífið axli
þá ábyrgð sem nýju og útvíkkuðu hlut-
verki þess fylgir. Nú mun reyna á virkni
hins frjálsa fjármagnsmarkaðar annars-
vegar og hagstjórnar- og eftirlitstæki
hins opinbera hinsvegar. Sameiginlegt
markmið allra hlýtur að vera að treysta
stöðugleikann og halda þróuninni
áfram.
Ragnar Þorgeirsson á timinn.is
Hvað er hið rétta?
Framtak Þjóðarhreyfingarinnar er verð-
ugt framtak enda löngu ljóst hversu illa
ráðamenn okkar fara með nafn Íslands
á alþjóðavettvangi. Þeim virðist líka ekki
lengur sjálfrátt. Síðastliðinn miðvikudag
fjallaði Múrinn um frammistöðu
Halldórs Ásgrímssonar í Kastljósi ríkis-
sjónvarpsins og hvernig hann reyndi að
skálda upp skýringar þegar honum
hentaði. Það þurfti síðan ekki að bíða
nema fram til föstudagsins eftir því að
forsætisráðherrann væri kominn með
nýja útleggingu á staðreyndum Íraks-
stríðsins. Í umræðum á Alþingi talaði
Halldór um að ríkisstjórnin hefði fjallað
um málið á fundi sínum 18. mars og
bandaríska sendiráðinu hefði þá þegar
verið tilkynnt um stuðninginn. Í Kast-
ljósinu sagði Halldór hins vegar að ríkis-
stjórnin hefði ekki gert neina formlega
samþykkt um málið. Hvað er hið rétta í
þessum efnum?
Huginn Freyr Þorsteinsson
á murinn.is
JÓN HAFSTEINN JÓNSSON
FYRRVERANDI MENNTASKÓLAKENNARI
UMRÆÐAN
TRÚ OG TRÚLEYSI
,,
SENDIÐ OKKUR LÍNU
Við hvetjum lesendur til að senda okk-
ur línu og leggja orð í belg um málefni
líðandi stundar. Greinar og bréf skulu
vera stutt og gagnorð. Eingöngu er tek-
ið á móti efni sem sent er frá Skoðana-
síðunni á visir.is. Þar eru nánari leið-
beiningar. Ritstjórn ákveður hvort efni
birtist í Fréttablaðinu eða Vísi eða í
báðum miðlunum að hluta eða í heild.
Áskilinn er réttur til leiðréttinga og til
að stytta efni.
AF NETINU