Tíminn - 19.01.1975, Blaðsíða 5

Sunnudagur 19. janúar 1975.
TIMINN
5
Fyriratbeina Se og Hör komumst viö isamband viö Aksel Jensen.segja þau Jörgen og Jakobina Helgadóttir
RlIllOlmffl 1
I
7
Itffli

Hann
gaf mér
nýtt líf
— segir Jakobína
Helgadóttir
Jakobina Helgadóttir, 51 árs
gömul islenzk kona, hefur
öölazt nýjan lifsþrótt. Hún
leiö miklar þjáningar af
völdum höfuöverkjar
(migrene), sem heföi getaö
haft hörmulegar afleiöingar.
t 13 ár hefur hún barizt gegn
sjúkdómnum. Fimm til sex
tima dag hvern hefur hún
oröið aö liggja fyrir meö
hitapoka á höföinu og boröa
kynstur af pillum til þess aö
minnka sársaukann ofurlft-
iö. Hún hefur leitaö aöstoöar
sérfræöinga og veriö lögö inn
á sjúkrahús. Alls staöar var
svarið hið sama: Höfuö-
verkurinn sem þjáir þig er
ólæknandi.
— Við borð lá að ég gæfist
upp, segir Jakobfna. Sárs-
aukinn var svo mikill, aö á
stundum flögraði að mér,
hvort ekki væri bezt að binda
endi á allt saman.
Jörgen maður hennar seg-
ir: — Það var hærðilegt að
sjá, hvernig hún þjáðist. Hún
var algjörlega örmagna á
hverjum einasta degi, og
mér veittist örðugt aö skilja,
að ekki væri til neitt meðal
við sjúkdómnum. Loks kom
þar að ég las um náttúru-
lækninn Aksel Jensen i
Óðinsvéum I Se og Hör. Nú
höfum við reynt allt á milli
himins og jarðar, sagði ég
við konuna mina. Hvers
vegna ekki að hringja til
Aksels Jensens?
Hann féllst á að taka hana
til meðferðar, og daginn eftir
sendum við nokkra blóð-
dropa frá íslandi til Óðins-
véa. Ekki var nema vika lið-
in, þegar konan fór að hafa
orð á þvi, að sér liði betur.
Þegar liðnar voru þrjár vik-
Eftir meöhöndlunina leikur hún á alls oddi.
ur, var höfuöverkurinn horf-
inn. Það var mikill dýrðar-
dagur hjá okkur. Þann dag
dansaði Jakobina um stof-
una af g'?ði.
— Siðan hef ég ekki fundið
fyrir höfuðverknum, segir
Jakobfna. Er það ekki
undursamlegt, að maður
þurfi ekki að gera annaö til
þess að öðlast bata en að
senda dropa af blóði til Dan-
merkur? Ég skil það ekki, en
það er undursamlegt.
Fyrir nokkrum dögum
hitti Jakobína i fyrsta skipti
manninn, sem gaf henni nýtt
lif. Faðmlögin voru ekki
spöruð þegar Aksel Jensen
náttúrulæknir kom til ís-
lands i fyrsta skipti, ásamt
konu sinni.
Tugur Islendinga, sem
haldnir voru ýmsum sjúk-
dómum, höfðu önglað saman
mörg þúsund krónum
(dönskum) og sent Aksel
Jensen tvo flugmiða til Is-
lands.
— Að sjálfsögðu get ég
læknað fólk, ef ég fæ. dropa
af blóði, eins og ég læknaði
frú Helgadóttur, segir Aksel
Jensen, en hins vegar varður
árangurinn beztur, ef ég hitti
fólkið sjálft. Með fingrunum
finn ég, hvers eðlis sjúk-
dómurinn er, og stundum get
ég læknað fólk þegar i stað.
Arum saman þurfti Jakobina aö liggja meö hitapoka á höföinu
marga klukkutfma dag hvern og gleypa firn af verkjatöflum.
Móöir Braga, Sigrföur Guömundsdóttir, þjáöist af illkynjuöum
höfuöverk, eftir aö hafa lent i slysi. Aksel Jensen læknaöi hana
þegar i staö, aö sögn Se og Hör.
LÆKNAÐI
MÓÐURC
hálfsjötug, og hún notaði
tækifærið til þess að biðja
Jensen að skoða sig. Hún
haföi fyrir skömmu orðið
fyrir slysi og skaddað aðra
öxlina. Læknarnir á sjúkra-
húsinu gerðu að öxlinni, en
eftir slysið hafði hún þjáðzt
af illkynjuðum höfuðverk og
fengið sprautur á hverjum
degi til þess að lina
þjáningarnar. Aksel Jensen
leit á hana, tók báðum hönd-
um um gagnaugun á henni,
— einbeitti sér og þrýsti að.
Konan reis á fætur, himin-
lifandi glöð—sársaukinn var
horfinn, hún hafði fengið bót
meina sinna á staðnum!
Bragi Jafetsson, sem er 39
ára, haföi þjáözt af floga-
veiki frá þriggja ára aldri.
Göngulag hans var þannig,
aö þvi var likast sem hann
væri sífellt ölvaöur. Af
þessum sökum vildi hann
sem minnst hafa saman viö
fólk aö sælda.
Fyrir hálfu ári sendi móðir
hans dropa af blóði til Aksels
Jensens, og nú er Bragi heill
heilsu.
Bragi hitti náttúrulækninn,
þegar hann kom til Islands,
til þess að þakka honum
hjálpina, og láta hann skoða
sig. I fylgd með honum var
móðir hans, Sigriöur
Guðmundsdóttir, sem er
Bragi haföi þjáöst af flogaveiki frá þriggja ára aldri, og þess
vegna forðast annað fólk.