Tíminn - 17.08.1975, Síða 18
18
TÍMINN
Sunnudagur 17. ágúst 1975
Höfundur: David Morrell
Blóðugur
hildarleikur
96
þess í stað hafnaði hann á þyrnum og lauf lausum grein-
um. Stór völlur alvaxinn brómberjarunnum. Hér hafði
hann komið fyrr. Hann mundi ekki hvenær, en hann
hafði verið hér áður. Nei. Þetta var rangt. Hann hafði
aldrei verið hér fyrr. Teasle hafði verið hér áður. Nema
þá voru þeir uppi í f jöllunum. Þá slapp Teasle með því að
f lýja inn í þykkni af brómberjarunnum. Einmitt. Teasle
skreiddist inn á milli þeirra. Nú snerist dæmið við. Þyrn-
arnir stungust í hann. Honum fannst það dásamleg til-
f inning, því sársaukinn dró heldur úr þjáningum hans og
kvölum i brjóstinu. Svona hafði Teasle sloppið. í gegn-
um og inn á milli brómberjarunna eins og þessara. Því
skyldi HANN ekki gera það sama?
NITJÁNDI KAFLI.
Teasle lá á bakinu á steinsteyptri gangstéttinni. Hann
tók ekki eftir logunum, en starði heillaður upp í gulleitt
götuljósið. Ef nú væri sumar, hugsaði hann með sér — þa
væru moskítóflugur og önnur skorkvikindi á sveimi i
kringum kúpulinn. Svo velti hann því fyrir sér hvers
vegna hann fór að hugsa um þetta. Honum förlaóist
sjónin og hélt báðum höndum um kúlugatið á maga sér.
Hann f urðaði sig á því, að utan svolítils kláða í iðrunum
fann hann ekkert til. Hann vissi að kúlugat var einnig á
bakinu, og engu minna en hitt. Samt sem áður fann hann
ekkert nema kláðann. Svona miklar skemmdir og svo lít-
ill sársauki, hugsaði hann með sér. Það var eins og lík-
ami hans heyrði honum ekki lengur til.
Hann hlustaði á sírenurnar. Fyrst voru þær fáar, en
svo runnu þær saman í voldugu væli, einhvers staðar að
baki eldsúlunnar. Stundum virtust þær í óraf jarlægð og
stundum virtust þær við næsta götuhorn. — Rétt við göt-
una, sagði hann til að heyra óm eigin raddar. Og rödd
hansvar svof jarlæg, aðhugurhans hlaut að vera skilinn
frá líkamanum. Hann hreyfði annan fótinn og svo hinn.
Svo lyfti hann upp höf ði og sveigði bakið. Kúlan hafði að
minnsta kosti farið gegnum það, en ekki stundrað mæn-
unni og brotið bakið.
Aðalatriðið er, að þú ert að drepast, sagði hann við
sjálfan sig. Svona stórt sár og ekki meiri sársauki. Það
er öruggt að þú ert að f jara út. Það kom honum á óvart
hversu rólega hann hugsaði um þetta. Teasle leit í átt að
brennandi dómhúsinu. Nú skíðlogaði í þakinu. Þá leit
hann að lögreglustöðinni. Þar logaði út um hvern glugga.
Og ég var nýbúinn að láta mála allt að innan, hugsaði
hann.
Einhver kraup við hlið hans. Það var kona. Gömul
kona. — Get ég gert eitthvað, spurði hún of ur þýðri rödd.
Þú lætur ekki allt á þig fá, kona góð, hugsaði Teasle
með sér. Þrátt f yrir þetta blóðstreymi færðu það af þér
að koma til mín. — Nei. Þakka þér fyrir. Þú getur víst
ekkertgert. Og þó. Hæfði ég hann? Veiztu það? Er hann
dauður? Rödd hans var f jarlæg, eins og hún heyrði til
einhverjum öðrum.
Ég held hann haf i fallið til jarðar. Ég er úr næsta húsi
við lögreglustöðina. Ég veit þetta ekki nákvæmlega.
— Jæja, sagði hann.
— Það er að kveikna í húsinu mínu. Það varð einhver
fyrir skoti úr þessu húsi. Á ég að sækja þér ábreiðu?
Vatn? Varirnar á þér eru skraufþurrar.
— Er það? Nei, þakka þér fyrir samt.
Þetta var sannarlega einkennilegt. Rödd hans hljóm-
aði úr órafjarlægð, en rödd hennar var bæði skýr og
greinileg. Ómur sírenuvælsins þrengdi sér miskunnar-
iaust inn i höfuð hans. Allt hafði snúizt við. Sjálfur var
hann kominn út úr sjálf um sér, en allt umhverf ið fór inn
i hann. Furðulegt. Hann varð að segja konunni þetta.
Hún átti skilið að vita það. En þegar hann ieit í átt til
hennar var hún horfin. Það var eins og vofa hefði verið
við hlið hans. Hvað skyldi það tákna, að hann varð þess
ekki var; er hún fór? Sírenurnar. Ómur þeirra var of
hávær. Væl þeirra nísti inn í höf uð hans og hvass hnífs-
oddur. Hann lyfti höfði og leit milli brennandi húsanna
að bæjartorginu. Hann sá lögreglubíla koma þjótandi
upp götuna í átt að sér með fullum Ijósum. Teasle taldi
sex bíla. Aldrei fyrr hafði hann séð nokkurn hlut jafn
átakanlega skýrt. Sérhvert smáatriði var kristalskýrt,
einkum litir Ijósanna, rautt og gult. í bjarma eldsins sá
hann mennina, sem sátu í bílunum. Þessi sýn ofreyndi
skynfæri hans. Skvndileaa tnk aatan að snarsnúast fyrir
augum hans. Teasle varð að loka augunum til að kenna
ekki flökurleika. Það gæti riðið honum að fullu. Þá
myndi magi hans rifna og slitna enn meir. Kannski
myndi hann deyja þarna á staðnum án þess nokkru sinni
að fá að vita endalokin. Það var mikil mildi að hann
skyldi enn ekki kenna neins flökurleika. Að því hlaut að
fara að koma. Hann varð að treina í sér líftóruna og
forðast allt sem ylli velgju. Annað gat hann ekki gert.
Teasle var viss um að hann myndi deyja. En hann varð
aðtreina í sér lífið þar til þetta tæki enda.
Hann heyrði vælið í bíldekkjunum. Þegar hann opnaði
aftur augun höfðu bílarnir numið staðar fyrir framan
D
R
E
K
I
K
U
B
B
U
R
Sunnudagur
17. ágúst
8.00 Morgunandakt Herra
Sigurbjörn Einarsson
biskup flytur ritningarorð
og bæn.
8.10Fréttir og veðurfregnir.
8.15 Létt morgunlög
9.00 Fréttir. Útdráttur úr
forystugreinum dagblað-
anna.
9.15 Morguntónleikar. (10.10
Veðurfregnir). a. Diverti-
mento fyrir hljómsveit eftir
Haydn. Tonkunstler-
hljómsveitin leikur: Kurt
List stjórnar. b. Pianókon-
sert nr. 1 i C-dúr op. 15. eftir
Beethoven. Vladimir
Ashkenazy leikur með Sin-
fóniuhljómsveitinni I
Chicago, Georg Solti stjórn-
ar. c. Sinfónia nr. 2 i B-dúr
eftir Franz Schubert. Fil-
harmoniusveitin I Vínar-
borg leikur: Istvan Kertesz
stjórnar.
11.00 Messa i Hallgrímskirkju
Prestur: Séra Ragnar
Fjalar Lárusson. Organ-
leikari: Páll Halldórsson.
12.15 Dagskráin. Tónleikar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar. Tónleikar.
13.20 Hreppsnefndarmaður I
kaupstaðarferð Björn Bjar-
man rithöfundur segir frá.
13.40 Harmonikulög Arnt
Haugen leikur.
14.00 Staldrað við á Patreks-
firði —'annar þáttur Jónas
Jónasson litast um og
spjallar við fólk.
15.00 Miðdegistónleikar: Frá
Tónlistarhátiðinni i Vin i
júni s.l. Filharmoniusveitin
I Vin leikur. Karl Böhn
stjórnar. a. Sinfónia I C-dúr
(K551) „Júpiter” — sin-
fónian, eftir Mozart. b. Verk
eftir Johann Strauss: For-
leikur að Leðurblökunni,
Suðrænar rósir, Ann-
en-polki, Pizzicato-polki,
Perpetuum mobile, Dónár-
valsinn og Keisaravalsinn.
16.15 Veðurfregnir. Fréttir.
16.25 Alltaf á sunnudögum.
Svavar Gests kynnir lög af
hljómplötum.
17.15 Barnatimi: Ágústa
Björnsdóttir stjórnarSitt af
hverju frá Norðurlandi.
18.00 Stundarkorn með
Giuseppe di Stefano Til-
kynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.25 Til umræðu: Vandamál
íslenzkrar dagblaðaútgáfu
Stjórnandi: Baldur
Kristjánsson. Þátttak-
endur: ritstjórarnir Kjartan
Ölafsson, Sighvatur Björg-
vinsson og Styrmir Gunn-
arsson.
20.00 Kam mertónlist a.
Adagio fyrir klarinettu og
strengjakvintett eftir
Wagner. Alfred Boskovsky
og félagar úr Vinaroktettin-
um leika. b. Pianósónata nr.
1 eftir Hallgrim Helgason.
Jórunn Viðar leikur. c. Trió
fyrir óbó, klarinettu og horn
eftir Jón Nordal. Kristján Þ.
Stephensen, Sigurður I.
Snorrason og Stefán Þ.
Stephensen leika.
20.30 Klettafjallaskáldið Brot
úr ævi Stephans G.
Stephanssonar. — Annar
þáttur Gils Guðmundsson
tók saman. Flytjendur auk
hans: Dr. Broddi Jóhannes-
son, Öskar Halldórsson og
Sveinn Skorri Höskuldsson.
21.15 islandsmótið i
knattspyrnu, — fyrsta deild
Jón Asgeirsson lýsir siðari
hálfleik Fram og 1A á Laug-
ardalsvelli:
21.45 Lög eftir Carl Jonas
Almquist Sven Bertil
Taube, Lilian Sjöstrand og
Ulv Björling flytja ásamt
félögum úr Filharmoniu-
sveit Stokkhólms.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir Danslög
Hulda Björnsdóttir dans-
kennari velur lögin.
23.25 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.