Tíminn - 25.01.1976, Blaðsíða 1

Leiguf lug—Neyöarf lua
HVERTSEM ER
HVENÆR SEM ER
FLUGSTÖÐIN HF
Sinar 27122-11422 .
IBH
20. tbl. — Sunnudagur 25. janúar 1976 — 60. árgangur
’ÆNGIRf
Aætlunarstaöir:
Blönduós — Sigluf jörður
Búðardalur — Reykhólar
Flateyri — Bíldudalur
Gjögur — Hólmavík
Hvammstangi — Stykkis-
hólmur—Rif Súgandáfj.
Sjúkra- og leiguflug um
allt land
Símar:
2-60-60 &
2-60-66
eiguflug um
0
tsland með tillögur
um hugsanlega
aðild að Hdskóla
Sameinuðu
þjóðanna
— Sjd baksíðu
GARNAVEIKI FINNST
NÚ STÖÐUGT VÍÐAR
Mó-Reykjavík. — Sifellt virðist
garnaveikin breiðast út um land-
ið, þrátt fyrir miklar varúðarráð-
stafanir og fyrirbyggjandi að-
gerðir. Á hverju hausti er tekinn
garnabútur úr öllu fullorðnu fé,
og nautgripum, sem slátrað er á
garnaveikisvæðunum og i grennd
þeirra og rannsakaður. Ekki er
enn búiðað rannsaka öll sýnin frá
liðnu hausti, en samt sem áður
hefur veikin fundizt á 24 nýjum
bæjum. Er þvi allt útlit fyrir, að
svipað mörg ný tilfelli komi i ljós
að þessu sinni og árið 1974. Þá
fannst garnaveiki á 44 nýjum
bæjum, en alls fannst garnaveiki
þá á 121 bæ.
Auk þess finnast á hverju ári
nokkur garnaveikitilfelli i naut-
gripum. Mestberá þvi iEyjafirði
og virðist garnaveiki i kúm færast
i aukana þar.
I fé ergarnaveikin útbreiddust i
Mýrasýslu. Þar finnast árlega
garnaveikitilfelli á um 20 bæjum.
Um hádegi i gær voru
loðnubátarnir að byrja að
týnast út frá Seyðisfirði, eftir
þriggja daga vonzkuveður á
miðunum, sem komið hefur i
veg fyrir hvers konar at-
hafnasemi á miðunum. En
útlitið var eitthvað skárra,
og vonandi hafa þeir fengið
góðan afla fyrir austan, allir
52 loðnubátarnir, sem
þangað eru komnir i þeirri
von að hreppa eitthvað af
þessum ákjósanlega feng.
Myndin er frá siðustu ioðnu-
vertíð, og sýnir hlaðna
loðnubáta biða löndunar i
Reykjavikurhöfn. -Tima-
mynd: Gunnar.
Ekki hefur þar orðið vart garna-
veiki i kúm fyrr en á liðnu hausti,
að garnaveiki fannst i tveimur
kúm á einum bæ, Mörg dæmi eru
fyrir þvi, að þar sem garnaveiki
hefur verið mjög skæð i sauðfé
beristhún fyrr eða siðar i kýrnar.
Sifellt er garnaveiki að finnast
á svæðum, sem hennar hefur ekki
orðið vart áður. Þannig fannst
garnaveiki i kindum i Svina-
vatnshr. i A-Hún. og Hrútafirði i
fyrravetur, og i sumar fundust
nokkur tilfelli i fé i Rangárvalla-
sýslu. t Landeyjum fannst einnig
garnaveiki i kú.
Bólusetning er árangursrikasta
vörnin gegn garnaveiki. Nú er fé
bólusett á öllu landinu nema á
Vestfjörðum, i V-Skaftafells-
sýslu, Oræfum, Grimsey og Vest-
mannaeyjum. Á þessum stöðum
hefur garnaveiki aldrei orðið
vart.
Mikilvægt er að vanda bólu-
setninguna. Sé hún framkvæmd
af mikilli vandvirkni og snemma
hausts, er mestan árangur að
vænta. All-nokkuð virðist vera
um, að veikin komi upp i kindum,
sem búið er að bólusetja. Ástæð-
una fyrir þessu telur Sigurður
Sigurðsson dýralæknir á Keldum
vera þá, að bólusetning mistakist
á nokkrum kindum ár hvert.
Sigurður taldi, að full ástæða
væri að slfkt yrði gert viðar um
land, enda er bólusetning sú að-
ferð sem dugar bezt gegn garna-
veikinni. Sigurður benti á, að nú
væri góður timi til að kanna ár-
angur bólusetningarinnar frá þvi
i haust, og sagði hann, að gott
væri að sem flestir létu aðgæta
bólusetningu á sinu fé.
Sigurður benti á, að garna-
veikisýkillinn gæti lifað a.m.k. ár
utan kindarinnar. Gæti hann þvi
hæglega borizt milli bæja með
mönnum, t.d. á skófatnaði. Sýk-
illinn berst einnig auðveldlega
milli kinda innan hvers bús, sé
ekki fyllsta aðgæzla höfð. Þá eru
dæmi um, að sýkillinn hafi borizt
með hey langan veg. Væri þvi
sérstök ástæða til að benda bænd-
um á að hafa fulla gát á, þegar
þeir kaupa hey. T.d. væri alltaf
fyrir hendi að veikin bærist með
heyjum til Vestfjarða eða ann-
ar”-> staða þar sem veikin hefur
ekki erið áður. Einnig gæti
sýkillinn borizt með óhreinum
ullarpokum þvi stundum væru
ullarpokar sendir óþvegnir frá
ullarþvottastöðvunum. Dæmi
væru um, að pokar af
garnaveikisvæðum væru sendir á
svæði þar sem engin garnaveiki
væri. Slikt ætti ekki að koma
fyrir.
Að lokum er rétt aö geta þess,
að kýreru hvergi bólusettar gegn
garnaveiki. Það er bæöi vegna
þess að útbreiðsla veikinnar i
kúm er ekki mjög mikil og einnig
og ekki siöur vegna þess að séu
bólusettar kýr berklaprufaðar
svara þær eins og þær séu með
berkla og væri þá ekki hægt að
fylgjast með hugsanlegri út-
breiðslu berklaveiki.
ABERANDI MEST AUKNING
í FJÁRSVIKAMÁLUNUM
Gsal—Reykjavik — Fjársvika-
málum hefur fjölgað jafnt og þétt
á siðustu árum, og aukningin er
áberandi mest f þeim málaflokki,
sagði Magnús Eggertsson, yfir-
lögregluþjónn hjá rannsóknarlög-
reglunni i Reykjavik i viðtali við
Timann. Magnús nefndi, til
marks um aukningu fjársvika-
mála, að á árinu 1973 hefði heild-
ar fjárhæð innstæðulausra ávis-
ana, sem Seðlabankinn hefði kært
út af, numið 15-16 milljónum kr.,
en á árinu 1974 hefði þessi upphæð
verið komin I 53 milljónir kr.
Magnús kvað tölur ekki liggja
fyrir um heildarfjárhæð inn-
stæðulausra ávisana, sem Seðla-
bankinn hefði kært út af á siðasta
ári, en sagði, að fjársvikamál
hefðu tvimælalaust aldrei verið
fleiri en þá.
— Langmestur hluti þessara
fjársvikamála er vegna útgáfu
innstæðulausra ávisana, og
reyndar lika falsanir á ávisunum.
Aberandi meirihluti fjársvika-
mála eraf þessum toga spunninn,
og aukningin er langmest i þess-
um málum, einkum þó hvað inn-
stæðulausar ávisanir snertir.
Magnús sagði, að þjófnaðarmál
væru alltaf fleiri en fjársvikamál-
in, en aukningin i siðarnefnda
málaflokknum væri þó miklu
meiri, og upphæðirnar væru orðn-
ar hærri en áður. Það hefði sér-
staklega verið áberandi á s.l. ári.
— Hve margir vinna eingöngu
að fjársvikamálum hjá rannsókn-
arlögreglunni i Reykjavik?
— Fram að þessu hefur einn
maður unnið eingöngu að málum,
sem varða innstæðulausar ávis-
anir, sem Seðlabankinn kærir út
af, — og hann hefur ekki nándar
nærri haft undan. Núna er annar
maður að byrja i þessum málum
— og ég hygg, að það muni samt
vart duga. 1 ávisanafölsunum eru
margir rannsóknarlögreglu-
menn, þvi þær blandast töluvert
mikið saman við önnur mál,
þjófnaði og annað.
— Er rannsóknarlögreglan ekki
nokkuð fáliðuð?
— Jú, það erum við svo sannar-
lega. Að visu létti nokkuð á okkur
núna, þvi að við losnuðum við
rannsóknir umferðarmála núna
um áramótin, en einn okkar
manna fylgdi þeim eftir og lét þvi
af störfum hér. Hins vegar unnu
að umferðarmálunum hér fimm
menn, að mestu og fjórir þeirra
koma nú til starfa i almennu
deildinni, — það er auðvitað tölu-
vert aukinn styrkur.
— Hve margir vinna núna hjá
rannsóknarlögreglunni-
— 31 lögreglumaður tilheyrir
henni núna.
— Hvað telur þú, Magnús, að
rannsóknarlögreglan þyrfti að
hafa marga lögreglumenn i
starfi, ef vel ætti að vera?
— Ég hef stundum verið að bera
þetta saman við fjölda rannsókn-
arlögreglumanna i nágranna-
löndunum. I Danmörku er t.d.
fimmti hver lögreglumaður i
rannsóknarlögreglunni, og væri
sama hlutfall hér'á landi, væru
rannsóknarlögreglumennirnir
milli 40 og 50. Þess ber einnig að
geta, að málaflokkarnir, sem við
höfum með höndum, eru einnig
nokkru fleiri en hjá rannsóknar-
lögreglunni i Danmörku. Spurn-
ingin erhins vegar alltafsú: Hve
miklu vill þjóðfélagið verja til
þessarar starfsemi? Vaxandi
fjöldi rannsóknarlögreglumanna
myndi einnig kalla á fleiri dóm-
ara, fleiri fangelsi o.s.frv., sagði
Magnús Eggertsson að lokum.
Brezku
togararn-
ir halda
hópinn
BH-Reykjavik. — Brezku
togararnirhéldu i gær áfram
veiðum hér við land. Sam-
kvæmt upplýsingum Land-
helgisgæzlunnar skömmu
fyrir hádegið i gær voru allir
togararnir, ásamt þrem
dráttarbátum og tveim
eftirlitsskipum, Miranda og
Othello, þá i einum hnapp
um 30 sjómilur norður af
Svinalækjartanga. Þá
upplýsti Landhelgisgæzlan.
að togararnir væru allir að
veiðum, ogað varðskip væru
á þessum slóðum. En um
„tiðindi var ekki að ræða.”
BRETAR:
13-1400 manns
í verndarliðinu
Gsal-Reykjavik — 1300-1400 manns höfðu að öllu jöfnu þann
starfa að hjálpa brezkum veiðiþjófum við veiðar innan Is-
lenzkrar fiskveiðilögsögu, og er þá miðað við að i „verndarflota”
Breta séu alls 10 skip, en svo var um langan tima I vetur, þ.e.a.s.
fjórar freigátur, þrir stórir dráttarbátar, 2 aðstoðarskip og eitt
stórt birgðaskip.
Frá þvi bráðabirgðasamningur rikisstjórna Islands pg Bret-
lands féll úr gildi 13. nóvember s.l. hafa brezk stjórnvöld sent 22
„verndarskip” á Islandsmið, en á þessum skipum eru alls 2913
menn. Til samanburðar má geta þess, að á islenzku varðskipun-
um, sem tekið hafa þátt I þessu þorskastriði, eru aðeins um 115
menn alls.
A freigátunni Andromedu eru flestir menn, 263 talsins, á
Gurkhu eru 253, á Naiad Leander og Bacchante 251 og á hinum
freigátunum, Leopard, Lowestoft, Brighton og Falmouth 235.