Tíminn - 11.04.1976, Qupperneq 33

Sunnudagur 11. april 1976.
valt á þvi, að dvergamir
vöknuðu ekki. Bálið var
slokknað, en aðeins
tórði i neistum hér og
þar. Þegar bálið lýsti
ekki lengur, hafði Berit
enga hugmynd um það,
sem gerðist. Árni lagði
mjúklega höndina á
munninn á Berit og
hvislaði i eyra henni:
,,Berit! Ég er frjáls. Vic
gróf moldina frá mér og
nagaði i sundur böndin
af höndum mér. í guðs
nafni farðu varlega.
Talaðu ekki. Hreyfðu
þig ekki. Dvergarnir
geta þá vaknað”. Svo
risti hann utan af henni
böndin, og þau voru bæði
frjáls. — í öskunni glytti
á stöku stað i neista. Það
var allt, sem eftir var
af bálinu. I kringum þau
var biksvört hitabeltis-
nóttin eins og múrvegg-
ur. Þau höfðu enga hug-
mynd um, i hvaða átt
þau skyldu halda, og þau
vissu ekki heldur neitt
hve framorðið var. Þau
óttuðust það mest, að
villast enn i skóginum,
og þá gætu dvergamir
fundið þau, þegar dag-
aði.
Þá fékk Berit ágæta
hugmynd.
,,Við skulum láta Vic
velja leiðina”, sagði
hún. „Úr þvi honum
tókst að frelsa okkur úr
fjötrunum, þá getur
hann ef til vill hjálpað
okkur lika til að rata
rétta leið. Við skulum að
minnsta kosti reyna það.
Við skulum taka bast-
taug og binda um háls-
inn á honum og halda
svo i bandið og láta hann
velja leiðina”.
Þau framkvæmdu
þetta strax og það var
eins og Vic skildi, hver
vandi honum var ifalinn.
Strax og þau höfðu
bundið bandið um háls-
inn á honum og kippt
örlitið i það, lagði hann
af stað, og vitanlega
alveg i öfuga átt við það,
sem þeim hafði dottið i
hug, en þau létu það af-
skiptalaust. Þau ákváðu
bæði, að láta Vic alveg
ráða. Það gæti að
minnsta kosti aldrei
spillt neinu, úr þvi sem
komið var.
1 rösklega hálftima
röltu þau þannig á eftir
Vic um niðdimman
skóginn og hrukku sam-
an i kuðung við hvert
minnsta hljóð, sem
heyrðist. Oft duttu þau
um trjárætur og grein-
ar, og þá beið Vic þolin-
móður, þar til þau kom-
ust á fætur aftur. Ekki
leið á löngu, þar til þau
sáu bregða fyrir ljós-
bjarma — langt i burtu.
Það var ekki bjarmi af
báli, heldur ljós, sem
virtist hreyfast. Syst-
kinunum létti fyrir
brjósti. Þegar þau
nálguðust ljósið, fór Vic
að gjamma og flaðra
upp um þau, eins og
hann væri að tryllast af
gleði. Hann togaði og
kippti i bandið og vildi
flýta sér. Þá heyrðu þau
köll úti i skóginum, og
hæst af öllu hljómaði
rödd Songos: „Meistari
Árni. Meistari Árni,
endurómaði i skóginum.
Songo gat næstum
grátið af gleði, er hann
sá systkinin aftur heil á
húfi. Endurfundirnir
urðu honum stórhátið.
Vic flaðraði upp um þau
öll þr jú á vixl, — hoppaði
og lét öllum illum látum.
Hann tók fullan þátt i
gleði hinna, og honum
var lika allt að þakka.
Ef til vill skildi Vic að
einhverju leyti, hvern
þátt hann átti i björgun-
inni. — Þau systkinin
sögðu Songo upp alla
söguna. Þau gripu hvort
fram i fyrir öðru og
vildu bæði segja frá öllu
þvi hræðilega, sem fyrir
þau hafði komið, eftir að
þau röltu út á stíginn,
sem lá inn i skóginn. En
bezt þótti þeim að segja
frá Vic og hvernig hann
bjargaði lifi þeirra á sið-
ustu stundu. Án hans
hans hefðu þau aldrei
sloppið lifandi.
Songo hafði orðið
ákaflega hræddur, er
hann varð þess var um
sólarlagið, að Árni og
Berit voru ekki komin
aftur. Hann vissi, hve
hættulegt það var fyrir
hvita aðkomumenn að
villast i frumskógum að
næturlagi. Hann hafði þó
enga hugmynd um þá
hættu, sem þau lentu i,
en þá hefði hann vist
sturlazt af hræðslu.
Nú sagði hann þeim
frá þvi, hvernig hann
hefði strax um kvöldið
fengið alla sina svörtu
félaga og mikinn hluta
skipshafnarinnar til að
leita þeirra i skóginum.
En i þessu niðsvarta
næturmyrkri var það
Skrifborðs-
sett
allar stærðir
Svefnbekkir
Toddy-
sófasettin
STlL-HÚSGÖGN
% AUDRREKKU 63 KQPAVCGI SiMi 4460Q
[yri/i i i.f
TÍMINN 33
likt og að leita að smá-
nál i stórum galta.
En nú skyggði ekkert
á gleðina.
Leiðin niður að skip-
inu, með blysið i farar-
broddi, var sannkölluð
sigurganga. Og vitan-
lega var Vic hetja dags-
ins eða öllu fremur hetja
næturinnar. Allir keppt-
ust við að kjassa hann
og sýna honum bliðu. Og
þegar þau loks komust
öll út I skipið, fékk Vic
svo mikið af kjötbeinum
og alls konar góðgæti, að
hann sofnaði loks á þil-’
farinu' með , glænýjan
kjötbita við trýnið.
Systkinin gátu ekki
heldur haldið sér lengi
vakandi. Þau voru svo
örmagna eftir allar
þjáningar næturinnar,
að þau fóru snemma i
rúmið og vöknuðu ekki
fyrr en undir hádegi
næsta dag.
Um kvöldið komu þau
til Stanleyville. Þá höfðu
þau lokið hinni löngu
ferð á fljótabát upp eftir
Kongofljóti.
y!i©a§
samlokurnar
dofna ekki
með aldrinum
Þokuljós og kastljós
Halogen-ljós
fyrir J-perur -
ótrúlega mikiö
I jósmagn
PERUR í ÚRVALI
NOílÐ
ÞAÐ BESTA
----IILOSSI?—<
Skipholti 35 • Simar:
8-13-50 verzlun • 8-13-51 verkstæði • 8-13-52 skrifstofa
sem góð heimilistrygging veitir.
ímilistrygging
Samvinnutrjgginga er:
Trygging á innbúi
gegn tjóni af völdum eldsvoða og margra annarra skaðvalda.
Ábyrgðartrygging
Bætur greiðast fyrir tjón, sem einhver úr fjölskyldunni veldur
öðru fólki,sbr.nánari skilgreiningar í skilmálum tryggingarinnar.
Örorku og/eða dánartrygging
heimilisfólks við heimilisstörf.
Skrifstofur okkar og umboðsmenn um land allt
vcita nánari upplýsingar um HEIMILISTRYGGINGUNA
og þær cndurbætur og nýjungar, scm gengu í gildi 1. janúar 1976
SAMVINNUTRYGGINGAR GT
ÁRMÚLA3- SlMI 38500
SAMVINNUTRYGGINGAR ERU GAGNKVÆMT TRYGGINGAFÉLAG.