Tíminn - 11.06.1976, Síða 13

12
TÍMINN
Föstudagur 11. júní 1976.
Föstudagur 11. júní 1976.
AKUREYRI — VORVAKA 76
JG-AKURE YRI. Slöastliöinn
þriöjudag kl. 14.00 var formlega
opnuö svonefnd VORVAKA ’ 76 á
Akureyri, en þaö er eins konar
Listahátiö þeirra noröanmanna.
Mun vakan standa til 20. júni
næstkomandi. Er þaö Menningar-
sjööur Akureyrarbæjar sem
stendur aö vorvökunni, en I henni
taka þátt fjöldi einstaklinga og
stofnana.
Vorvakan hófst meö þvi aö
opnuö var stór listsýning, þar
sem sýnd voru listaverk i eigu
bæjarins, 60—70 verk, 30—40
myndir eftir myndlistarmenn á
Akureyri, þá Aöalstein Vest-
mann, Gisla Guömann, Óla G.
Jóhannsson og örn Inga. Og I
þriöja lagi um 50 grafikmyndir
eftir islenzka listamenn og var
þaö félagiö tslenzk grafik, sem
lagöi þær myndir til.
Vorvaka ’76 sett
Vorvakan var sett með hátiö-
legri athöfn i íþróttaskemmunni
á Akureyri, sem nú hefur verið
breytt til sýninga og samkomu-
halds. bar flutti Valur Arnþórs-
son, formaður Menningarsjóösins
setningarræðu, en sextán manna
strengjasveit Tónlistarskóla
Akureyrar flutti sónötu eftir
Mozart. Einleikari á pianó var
Sólveig A. Jónsdóttir. Stjórn
andi Michael Clarke.
Siðar sama dag voru tónleikar i
Akureyrarkirkju, þar sem fjórir
orgelnemendur við tónlistar-
skólann léku verk eftir ýms
þekktustu tónskáld heimsins á þvj^
sviði, en þau sem léku voru Jó-
hann Baldvinsson, Gyða Þ. Hall-
dórsdóttir, Hrafn Óli Sigurösson
og Helga G. Hilmarsdóttir.
A þriðjudag var fiutt færeysk
leikdagskrá. Færeysku
leikararnir Anika Höydal og
Eiðun Jóhannessen fluttu leik-
dagskrá eftir Jens Pauli Heinesen
og fl. við undirleik Finnboga
Johannessen, en hann er þekktur
gitarleikari i Færeyjum. Agæt
aðsókn var að þeirri dagskrá.
Blaðamaður Timans fór norður
á þriðjudag og hitti þar m.a. að
máli Val Arnþórsson, forseta
bæjarstjórnar á Akureyri og for-
mann Menningarsjóðsins, sem
stendur fyrir Vorvökunni. Hafði
Valur þetta að segja, en við
spurðum fyrst.
Hvers vegna vorvaka
nú?
— Hversvegna gengst Akur-
eyrarbær fyrir vorvöku einmitt
nú þegar Listahátiö stcndur I
Reykjavik?
— Astæðan fyrir þvi að við velj-
um einmitt þennan tima er sú, að
þetta er heppilegasti timinn til
slikrar starfsemi. Iþróttastarfi
innanhúss er lokið og við gátum
fengið iþróttaskemmuna t'il af-
nota, en það er algjör forsenda
þess að unnt sé að halda slika há-
tið. Mikið er af fólki i bænúm um
þessar mundir, þvi að sumarleyfi
eru almennt ekki byrjuð ennþá og
mikið er af fólki hér I sambandi
við skólana i bænum.
Að auki er það mjög heppilegt
að halda vorvökuna að þessu
sinni á sama tima og lista-
hátiðin stendur i Reykjavik, þvi
að þá ernokkur von til þess að við
getum fengið erlenda listamenn.
sem þangað koma, til þess að
skreppa norður til Akureyrar og
koma þar fram.
íþróttahöllinni
á Akureyri
hefur
verið
breytt í
sýningahöll
Höfuöástæöan íyrir þvi aö viö
förum af stað meö vorvöku lista
og bókmennta er sú að á Akureyri
er fjölbreytt listalif. Hér stendur
málaralist nú með töluverðum
blóma. Tónlistarlifið er fjöl-
skrúöugt, og tónlistin stendur
föstum fótum og fjöldi skálda og
rithöfunda á heimili á Akureyri
auk annars. Ekki verður þvi
haldið fram, að bæjaryfirvold
hafi gert of mikið af þvi að halda
hátiðir sem þessa, m.a. til þess að
skapa nánari tengsli milli lista-
mannanna sjálfra og almennings,
nema hvað bærinn rekur leikhús,-
eða samkomuhúsið. Með þessu
viljum við veita viðurkenningu
okkar mörgu listamönnum, og
veita almenningi meiri hlutdeild I
listum almennt.
Verður
órlega
haldin
listahótíð
á Akureyri?
Það er aseimngur okkar, að
vorvakan geti orðið árlegur við-
burður framvegis, sem þó fer
mikið eftir undirtektum al-
mennings.
tþróttaskemmu breytt i
sýningahöll.
— Nú hefur Iþróttaskemmunni
veriö breytt i sýningahöll meö til-
heyrandi veitingabúö og fl. hefur
þetta ekki kostaö mikiö fé?
— Undirbúningur stóð dálitinn
tima, en kostnaðurinn við
breytingar á húsnæðinu — og við
vorvökuna yfirleitt — er ekki eins
mikill og margir kynnu að halda.
Hér hafa áhugamenn og sjálf-
boðaliðar lagt af mörkúm mikið
starf án endurgjalds.
— Þá er og að hafa það i huga,
að naumast er það sanngjarnt að
reikna allan stofnkotnað af þessu
fyrirtæki á vorvökuna 1976, þvi að
hér á Akureyri var brýn þörf á
stóru hentugu húsnæði t.d. undir
listsýningar, stærri samkomur og
aðrar sýningar, svo sem kaup-
stefnur.
Gerum við ráð fyrir að Iþrótta-
skemman geti I framtiðinni orðið
vettvangur slikra viöburða I þann
tima er húsnæðið er ekki notað
fyrir iþróttastarfsemina. Þannig
að sá stofnkostnaður, sem lagt
hefur verið i verður að afskrifast
á lengri tima við margs konar
notkun á þessu húsnæði.
— Hverjar éru helztu breytíng-
arnar á húsnæöinu?
— Þær eru minni háttar.
Stærsta verkefnið var það, að
teppaleggja allan salinn. Við
fengum ný teppi á mjög góðu
verði. Þau eru ekki öll i sama lit,
en sömu gerðar og I ljós kemur aö
það mynstur er skapaðist vegna
þess arna er siður en svo til tjóns,
miklu fremur til bóta. Þetta tók
sig svo vel út að við erum hæst
ánægðir með gólfið. Iþróttamenn
frá Handknattleiksdeild KA komu
upp veitingabúð á svölum
salarins og reka þar kaffisölu af
miklum myndarskap fyrir eigin
reikning.
— Mjög margir, sem hingað
hafa komið, hafa undrazt
árangurinn sem náðst hefur viö
að undirbúa húsnæðið til hinna
nýju nota og telja margir að þetta
gefi ekki eftir öðrum stórum
húsakynnum, svo sem Kjarvals-
stöðum I Reykjavik, svo eitthvað
sé nefnt. Birta og lýsing er hér
ágæt, að þvi er myndlistarmenn
segja mér.
— Er þetta framtiðarhúsnæöi
fyrir þetta starf?
— Nei það er það reyndar ekki.
Ráðgert er að reisa nýtt stórt
iþróttahús sunnan Sundlaugar-
innar. (1978—1979). Þar gerum
við ráð fyrir að þessi aðstaöa
verði i framtiðinni. Stór iþrótta-
salur, sem gegnir sama hlutverki
og þessi, þegar Iþróttastarf liggur
niðri á sumrum og auk þess salur
sem er til reiðu allt árið.
íþróttaskemman var upphaf-
lega reist sem áhaldahús fyrir
stórvirkar vélar og tæki bæjarins,
en siðan var hún tekin til þess að
bæta úr brýnni þörf iþróttanna og
hefur húsið reynzt ágætlega, þótt
ekki sé það hannað sérstaklega
fyrir þetta starf.
Fjölbreytt dagskrá Vor-
vöku
— Hver eru helztu dagskrár-
atriðin, þau sem óflutt eru?
— Eins og áður sagði þá er hér
standandi málverkasýning, sem
verður opin til 20. júni næstkom-
andi. Myndlistarsýningin er opin
daglega frá kl. 1800—2230, nema á
laugardögum, sunnudögum og 17.
júni. Þá verður opið frá
1400—2230.
Færeyski leikflokkurinn verður
i kvöld með sina dagskrá, og má
geta þess hér, að Norræna húsið i
Reykjavik hefur sýnt vorvökunni
mikinn áhuga, og greiðir t.d.
ferðakostnað norrænna gesta sem
hingað koma.
9. júnikemur tónsmiðja Svians
Gunnars Walkare og tekur upp
tóninn. Gunnar hefur ferðazt viða
um heim og hefur kynnt sér hljóð-
færagerð frumstæðra þjóða og
árangurinn af starfi hans fá menn
að sjá hér, m.a.
Fimmtudaginn 10. júni kl. 2100
verða svo i tþróttaskemmunni
tónleikar. Hjálmar Sigurbjörns-
son og Sveinn Sigurbjörnsson
leika dúett fyrir kornetta. Aðal-
blásarasveit Tónlistarskólans
leikur nokkur lög undir stjórji^
Roar Kvam. Helga G. Hilmars-
dóttir flautunemandi, Kristin
Gunnarsdóttir fiðlunemandi og
Forseti bæjarstjórnar á Akureyri Valur Arnþórsson, ræöir viö
færeyska listafólkiö.
Rætt við
Val Arnþórsson
um vorvöku
á Akureyri
Valur Arnþórsson setur Vorvöku
’76 á Akureyri á 2. hvitasunnu-
dag.
Kristinn Örn Kristinsson pianó-
nemandi leika triósönötu eftir
Telemann.
Inga Rós Ingolfsdóttir selló-
leikari flytar ásamt Láru Rafnsd.
pianóleikara, sónötu fyrir selló
og pianó eftir Debussy. Inga Rós
Ingólfsdóttir lauk einleikaraprófi
frá Tónlistarskólanum i Reykja-
vik á þessu vori og hlaut þá mjög
lofsamlega dóma. Lára Rafns-
dóttir hefur að loknu ein-
leikaraprófi i London getið sér
gott orð hér á landi sem einleikari
sellóleikara þeir: Hafsteinn
Guðmundsson fagottleikari og
Duncan Campbell óbóleikari, en
þeir starfa báðir i Sinfóniu-
hljómsveit íslands.
Mánudaginn 14. júni kl. 21 I sal
Tónlistarskólans Hafnarstr. 81.
Arni Harðarson pianóleikari
flytur verk eftir: Bach,
Beethoven, Schönberg, Chopin
Lizt og Bartok. Arni lauk ein-
leikaraprófi frá Tónlistarskólan-
um i Kópavogi á þessu vori eftir
að hafa lært a pianó i 12 ár. Arni
lék pianókonsert með Hljómsveit
örn Ingi, listmálari og framkvæmdastjóri Vorvokunnar.
og undirleikari, og hefur hún
komið viða fram opinberlega.
Lokaverkefni þessara tónleika
er flutningur á fyrsta þætti úr 8.
sinfóniunni („þeirri ófullgerðu”)
eftir Schubert. Hljómsveit Tón-
listarskólans leikur undir stjórn
Michael Clarke.
Gestir I þessum flutningi eru
auk Ingu Rósar Ingólfsdóttur
Tónlistarskólans i Reykjavik og
hélt einnig sjálfstæða tónleika.
Hann hlaut mjög góðan vitnis-
burð fyrir ágæta frammistöðu og
verður þvi forvitnilegt fyrir
pianóunnendur að fá að fylgjast
með þessum unga pianóleikara
alveg frá byrjun ferils sins.
Kennari Arna var Kristinn Gests-
son.
Leiklist og bókmenntir
15. júni kl. 2100 verður svo
ijóöakvöld I iþróttaskemmunni.
Þar munu verða lesin ljóð og
tónlist verður flutt milli atriöa.
Þeir sem koma fram eru: Anton
Friðþjófsson. Bragi Sigurjónsson.
Böðvar Guðmundsson, Einar
Kristjánsson, Gisli Ingvason,
Guðmundur Frimann, Heiðrekur
Guðmundsson. Jón Danielsson,
Kristján frá Djúpalæk, Rósberg
G. Snædal, örn Ingi, Claudia
Holtje, Fiðla. Dýrleif Bjarna-
Margir af
gestum
Listahátíðar í
Reykjavík
koma norður
á Vorhátíð
Akureyrar
dóttir pianó.
20. júni kl. 1700 og 2100 mun
Inuk-leikflokkurinn frá Þjóðleik-
húsinu hafa sýningar I Samkomu-
húsinu. Þessi frægi leikflokkur
hefur ekki áður sýnt á Akureyri,
og er ekki að efa að mörgum muni
þykja forvitnilegt að sjá til hans.
Ýmislegtfleira er á dagskrá eða i
undirbúningi og verður það þá
kynnt siðar, sagði Valur Arnþórs-
son að lokum. JG
Frá opnun vorvökunnar. Gestir skoöa málverkasýninguna.
TÍMINN
13
Víðar er Guð en í
Görðum
Af tónleikum Samkórs Selfoss
Fimmtudagskvöldið 20. mai
hélt Samkór Selfoss hljómleika i
biói staðarins. Hallgrimur
Helgason stjórnaði, Dóra
Reyndal söng einsöng, en
Krystyna Cortez lék undir.
Efnisskráin var fjölbreytt og
tónleikarnir allir hinir athyglis-
verðustu, þvi á þeim voru frum-
flutt allmörg lög eftir stjórn-
andann, auk þess sem kantata
Schuberts, Sigursöngur
Mirjams, var nú flutt I fyrsta
sinn á tslandi. Mikil „stemm-
ing” rikti á tónleikunum — bæði
var þar um talsverðan listvið-
burð að ræða, og auk þess voru
þeir einir hinir skemmtil. sem
tónlistargagnrýnandi Timans
hefur sótt i vetur. Þvi olli m.a.,
að hinn lærði stjórnandi lét
ýmsa fróðleiksmola fylgja
söngnum til skýringar og
skemmtunar.
Vel róið i fyrirrúminu
Fyrsta lagið á efnisskránni var
Skógargildi úr „Söngvum og
kvæðum”, sem Jónas Helgason
gaf út árið 1879. Textinn er eftir
Jón ólafsson, en lagið sennilega
eftir Weber. Jónas gerði liklega
meira en nokkur annar maður
til að fá Islendinga til að syngja,
en hann var söngkennari i Mið-
bæjarskólanum i Reykjavik.
Hann kenndi börnunum að
syngja eftir nótum, þ.á.m. þeim
Sigvalda Kaldalóns og Arna
Thorsteinsson, enda urðu ýmsir
nemendur hans bezta kórfólk i
Reykjavik.
Næst voru sungin fjögur lög
eftir Helga Helgason, bróður
Jónasar, en eftir hann eru mörg
velþekkt lög, eins og öxar við
ána og Buldi við brestur. Helgi
fór á tónmenntanámskeið i
Höfn árið 1875, og árið 1876
stofnaði hann Lúðurþeytara-
félagið, fyrsta hornaflokk
landsins. Hann var auk þess á-
gætur hljóðfærasmiður, smiðaði
fiðlu um fermingu og siðar pipu-
orgel. Helgi flutti til Kanada, og
þar byggði hann sömuleiðis litið
pipuorgel i eina af kirkjum Is-
lendinga.
Þið þekkið fold (við téxta
Jónasar Hallgrimssonar)
eftir Helga er betra kórlag en
hin alþekkta „hanablessun”
Grétrys við sama texta, en það
lag var svo nefnt vegna á-
herzlunnar á „hana” i „Drjúpi
hana blessun drottins á”. Lag
Helga, Við bláins veldi, við
texta Brynjólfs frá Minna-Núpi,
er ágætt og skemmtilega útsett
fyrir kór, og sömuleiðis Yfir
fornum frægðarströndum við
texta Steingrims. Steingrimur
Thorsteinsson orti annars um
180 ljóð fyrir Jónas Helgason,
enda var samvinna þeirra til
mikillar fyrirmyndar, með
þeim afleiðingum að Stein-
grimur er „mest sungna skáld á
tslandi”.
Nú var sungið Andvarp
Jónasar Helgasonar við texta
Arna Gislasonar leturgrafara.
Andvarp er fyrsta islenzka
lagið, sem birtist á prenti, árið
1873 i vikuritinu Göngu-H^ólfi,
sem Jón Ólafsson ritstýrði. Þar
var aðeins prentuð laglinan, en
Hallgrimur Helgason hefur
siðar raddsett fyrir fjölradda
kór. Lagið fellur undur.vel að
textanum, en tildrög ljóðsins
sagði Hallgrimur þau, að Árni
leturgrafari var á leið um
Austurvöll i Þinghúsið (i
(Menntaskólanum?) og gekk
fram á drukkinn mann sem
spurði þessarar grundvallar-
spurningar „Hvar stend ég?”
Þessi orð blésu Arna skáldskap i
brjóst og i dyrum Þinghússins
orti hann kvæðið sem niðurlag
þess er: ,,..Já, hvar ég stend?/
Ég þykist standa á grænni
grund, / en guð veit hvar ég
stend”.
Þessum þætti islenzkrar
frumtónlistar lauk svo með
„Þjóðsöng Mývetninga”,
Blessuð sértu sveitin min eftir
Bjarna Þorsteinsson og Sigurð
Jónsson á Arnarvatni.
En lá skuturinn eftir?
Maó segir: „Listamenn vorir
og rithöfundar verða að leysa
þetta verkefni af hendi og
breyta afstöðu sinni: Smátt og
smátt verða þeir að færa sig nær
verkamönnum, bændum og her-
mönnum til að taka sér stöðu við
hlið vinnustéttanna, samtimis
þvi sem þeir gerast þátt-
takendur i hinni raunvirku bar-
áttu, þar sem hún er hörðust i
miðri fylkingu... Einungis með
þessu móti getum vér eignazt
bókmenntir og listir, sem i
sannleika eru fyrir verkamenn,
bændur og hermenn og eru i
raun og sannleika bókmenntir
og listir vinnustéttanna.” Nú er
liðin heil öld siðan Helgi Helga-
son stofnaði Lúðurþeytara-
félagið og börnin i Reykjavik
voru læs á nótur. En lista-
mennirnir hafa ekki færzt nær
fólkinu, né hafa listirnar orðið
almenningseign. Tónmennt al-
mennings er langtum lakari hér
en i nálægum löndum, 130 tón-
menntakennara vantar i skóla
landsins svo fullnægt verði
reglugerðum, fáir eru læsir á
nótur, hljóðfæraleikur siður en
svo almennur, en rafmagns-
gitarinn kemst næst þvi að vera
þjóðarhljóðfærið. Varla liður sú
vika að „sinfónium” sé ekki for-
mælt i fjölmiðlum, en Sinfóníu-
hljómsveit tslands verður að
flytja inn mikið lið hljóðfæra-
leikara þrátt fyrir 40 ára starf
Tónlistarskólans.
Þvi miður þurfa listamenn
vorir margir hverjir að breyta
afstöðu sinni ef listalif á Islandi
á nokkurn tima að verða annað
en kokdillsveizla snobbhænsna.
Söngkona nokkur, hér i bænum
heldur þvi t.d. fram að þeir einir
megi segja skoðun sina á listum
(og að vera þátttakandi i e-u er
að hafa skoðun á þvi) sem
„hafa a.m.k. sömu menntun og
reynslu og þeir sem eru
listamenn að atvinnu, hafa lagt
á sig margra ára listanám, og
hafa margra ára reynslu að
baki”. Slikur hroki er til þess
eins fallinn að stappa stáli i
filisteana i fjármálaráðu-
neytinu, sem sagðir eru vilja
skera niður fjárveitingar til
Sinfóniuhljómsveitarinnar á
þeim forsendum að hún sé
lúxusprjál forréttindamanna.
Það á ekki að skera niður fjár-
veitingar til æðri lista —- þvert
á móti á að auka þær, en jafn-
framt á að taka mið af Maó for-
manni og senda hina lærðu
listamenn út um land, hvern á
sinn stað i a.m.k. 2 mánuði á ári
til leiðsagnar og uppörvunar.
Jarðvegurinn er fyrir hendi en
sáðkornið vantar viða. Hljóm-
leikar Samkórs Selfoss á
dögunum sýndu gjörla hver
lyftistöng það er menningar-
lifinu að fá áhugasaman
kunnáttumann i byggðarlagið.
Frumf lutningur
Næst flutti Samkór Selfoss
Fimm islenzka þjóðvisudansa
eftir Hallgrim Helgason, og var
það frumflutningur. Hallgrimur
mun hafa samið þessi lög árið
1966 fyrir Alþýðukórinn, sem
hann hafði þá stjórnað i 7 ár, en
ekki varð af flutningi þvi að
stjórnandinn var á förum til
Hallgrimur Helgason.
langdvalar i Kanada. Söngur
kórsins i þessum afarskemmti-
legu lögum var með miklum á-
gætum og textaframburður með
afbrigðum skýr, enda læt ég
fylgja þrjár visur. Dansarnir
heita Rúnadans (Viltu ekki
eiga mig með kolli þin
brúnum?). Vænt er grænt, Góu-
dans, Viðlag, Hörpudans
(Viðurinn vex en völlurinn grær
i hendi).
Ef hún góa öll er góð
að þvi gæti mengi
Þá mun harpa, hennar jóð,
herða strengi, herða mjóa
strengi
Vænt er það sem vel er grænt.
Blátt er betra en ekki
Allt er dautt sem ekki er rautt
Svörtu sæti ég ekki
Förum við nú fá i dans,
frétta mega það lýðir,
fljóðið mun vorn fylla krans
og fara með oss um siöir.
Nú frumflutti kórinn Fjall-
göngureftir Hallgrim, við texta
Huldu.
Tildrög þess lags sagði
Hallgrimur þau, að hann hefði
verið i réttum og orðið þess var
að söngglaða Sunnlendinga (og
vafalaust aðra) vantaði lag til
að syngja i réttunum. Lagið er
hið skörulegasta, með göngu-
takti, enda var það klappað upp.
Síðasta lagið, sem (frum)
flutt var eftir Hallgrim var
Sumardis, við texta Guðmundar
Danielssonar, þjóðskáld þeirra
Selfyssinga. Lag þetta er eigin-
lega minniháttar tónverk, sem
tekur 3 minútur réttar i
flutningi. Reyndi það talsvert á
kunnáttu kórsins og tókst vel,
enda klappað upp.
Ot fyrir landsteina
En Samkór Selfoss vill lika taka
þátt i heimsmenningunni, þvi nú
var flutt bibliu—mótettan
Tristis est anima mea eftir
Johann Kuhnau, og tvö lög eftir
Anton Bruckner, Locus iste og
Tantum ergo. Kuhnau var
kantari við Tómasarkirkjuna i
Leipzig á undan Bach, en
mótettan er fimm—radda,
gagnofin i pólýfónstil, og liklega
vandasamasta verkið i
flutningi, enda má það afrek
kallast ólæsu fólki á nótur að
flytja svo flókið verk.
Tantum ergo er siðasti hluti
kvæðis eftir Thomas Aquinas,
samtimamann Snorra Sturlu-
sonar, og oft notað við ka-
þólskar messur. Var það einkar
áhrifamikið, og klappað upp af
áheyrendum.
Eftir hlé var flutt kantata
Schuberts, Sigursöngur
Mirjams, við texta Franz
Grillparzers. Kantata þessi var
siðasta kórverk Schuberts,
samin árið 1828, en hann dó
sama ár, 31 árs að aldri, enda
sagði vinur hans Grillparzer við
gröfina: Hér gróf dauðinn dýr-
mæta eign, en ennþá dýrmætari
vonir. Kantatan er fyrir
sóló—sópran, blandaðan kór og
pianó, sóló-sópranin er Mirjam
spákona, systir Arons: „Þvi að
þegar hestar Faraós ásamt
vögnum hans og riddurum fóru
út I hafið (Rauðahaf), Tét Jahve
vötn sjávarins flæða yfir þá, en
Israelsmenn gengu á þurru mitt
i gegnum hafið. Þá tók Mirjam
spákona, systir Arons, bumbu i
hönd sér og allar konurnar
gengu á eftir henni með bumb-
um og dansi. Og Mirjam söng
fyrir þeim: Lofsyngið Jahve,
þvi að hann hefir sig dýrlegan
gjört, hestum og riddurum
steypti hann i hafið.”
Dóra Reyndal söng Mirjam.
Hún hefur laglega rödd, en
skorti þrótt og myndugleik til að
valda hlutverkinu . Hér hefði
þvi reyndari söngkona hentað
betur.
Krystyna Cortez lék með á
pianó og fórst það vel úr hendi.
I Samkór Selfoss eru 40 söng-
varar, 13 syngja hvora kven-
rödd, en 7 hvora karlrödd.
Kórinn og stjórnandi hans mega
vel við una þann ágæta árangur,
sem náðst hefur með hálfs
vetrar æfingu á erfiðri efnis-
skrá. Þessir ánægjulegu hljóm-
leikar sanna það sem eitt sinn
var sagt, að viðar er guð en i
Görðum.
3.6. Sigurður Steinþórsson.
Trygging hf. hagnast á erlendum endurtryggingum
Tryggingh.f. hélt aðalfund sinn
þann • 26. mai s.l. FélagiO var
stofnað 17. mai 1951 og er þvi 25
ára um þessar mundir. I tilefni af
þessum timamótum félagsins
ákvað stjórnin að færa Styrktar-
félagi vangefinna kr. 500 þús. að
gjöf til styrktar starfsemi sinnar.
Þrátt fyrir erfitt árferði, varð
afkoma félagsins góö á árinu
1975.
Iðgjöld ársins námu 994,2
milljónum, sem er 86% aukning
frá árinu áður. Um það bil
helmingur iðgjaldanna er vegna
erlendra endurtrygginga, og eru
það fyrst og fremst þær, sem
renna stoðum undir hagnað
félagsins á árinu.
Arið var mjög tjónaþungt og
námu tjón ársins greidd og áætluð
kr. 1275milljónum, eða 28% hærri
upphæö en heildariðgjöldum
nemur. Af einstökum tjónum veg-
ur flugskýlisbruninn á Reykja-
vikurflugvelli mest, en heildar-
tjón félagsins vegna hans námu
tæpl. 500 milljónum króna.
Þrátt fyrir þetta reyndist
hagnaður af reglulegri starfsemi
kr. 16.679.317, en þar frá dragast
opinber gjöld fyrra árs vegna
breyttrar aöferðar viö reiknings-
skil, svo og tekjuskattur af skatt-
skyldum tekjum ársins, þannig
að til ráðstöfunar verður hagnað-
ur aö upphæð kr. 5.478.964.
A árinu voru gefin út jöfnunar-
hlutabréf að upphæð 20 milljónir
króna. Hlutafé nemur nú 40
milljónum króna.
Eigið fé i árslok nam kr. 56
milljónum, auk skattalegs vara-
sjóðsaðupphæðkr. 17,5 milljónir.
Stjórn félagsins skipa: Geir
Zoega jr, formaður, Othar Elling-
sen, varaformaður, Eirikur As-
geirsson, ritari, Óskar Svein-
björnsson, fulltrúi vátryggingar-
taka i stjórn og Þorsteinn Bern-
harðsson, meðstjórnandi
Framkvæmdastjórar eru Arni
Þorvaldsson og Hannes O. John-
son.