Fréttablaðið - 10.04.2006, Side 16

10. apríl 2006 MÁNUDAGUR16
fréttir og fróðleikur
Svona erum við
> Hjónavígslur á Íslandi
Heimild: Hagstofa Íslands
Ekkert lát er á mótmælum
í Frakklandi gegn nýju
vinnulöggjöfinni, sem
Francois de Villepin
forsætisráðherra reynir að
halda dauðahaldi í. Ráða-
menn í landinu virðast
fjarlægjast æ meir raun-
veruleika almennings.
Fáir efast um að markmið frönsku
hægri stjórnarinnar með laga-
setningunni sé göfugt. Hugmyndin
er sú að draga úr atvinnuleysi
meðal ungs fólks í Frakklandi og
er ekki vanþörf á, því hátt í fjórð-
ungur Frakka, 25 ára eða yngri,
telst vera atvinnulaus.
Deilurnar snúast að stórum
hluta um leiðina sem Dominique
de Villepin forsætisráðherra
ákvað að fara til þess að ná þessu
markmiði. Atvinnurekendum er
veitt heimild til þess að bjóða ungu
fólki tveggja ára reynsluráðningu,
sem þýðir að þeir geti rekið fólk
hvenær sem er á reynslutímanum
án þess að gefa neinar skýringar.
Gagnrýnendur laganna halda
því reyndar fram að þau muni alls
ekki skila tilætluðum árangri,
heldur muni þau þvert á móti auka
enn á atvinnuóöryggi ungs fólks
og gera atvinnurekendum auð-
veldara að misnota starfsfólk
sitt.
Í ofanálag eru andstæðingar
forsætisráðherrans afar ósáttir
við það hvernig staðið var að laga-
setningunni. Ráðamenn keyrðu
hana í gegnum þingið án þess að
láta neinar útskýringar fylgja svo
að unga fólkið, sem lögin taka til,
gæti áttað sig á því fyrir fram
hvaða áhrif þau myndu hafa. Þeir
sem völdin hafa höfðu komist að
niðurstöðu, hinir skyldu taka við
því sem að þeim væri rétt.
Kampavín með matnum
Undir niðri virðast deilurnar því
snúast um klofning frönsku þjóðar-
innar, sem mörg undanfarin ár
hefur farið vaxandi frekar en hitt.
Ráðastéttin hefur fjarlægst æ
meir raunveruleika almennings,
sem á sífellt erfiðara með að sætta
sig við einhliða ákvarðanir þeirra
sem völdin hafa.
Þetta kom berlega í ljós á
síðasta ári þegar almenningur
hafnaði í kosningum stjórnarskrá
Evrópusambandsins, sem Chirac
hafði gert sér miklar vonir um að
yrði samþykkt. Niðurstöður þeirra
kosninga beindust að verulegu
leyti gegn frönsku ráðastéttinni,
jafnvel miklu fremur en gegn
áformunum um sameiginlega
stjórnarskrá Evrópusambandsins.
Síðasta haust brutust út óeirðir
þegar ungt fólk, flest fátækt,
atvinnulaust og úr fjölskyldum
innflytjenda, fór hamförum í þrjár
vikur og leystu þær víða úr læðingi
uppsafnaða reiði út í kerfi sem
hefur skilið það eftir úti í kuldan-
um.
Það þótti nokkuð lýsandi fyrir
ástandið þegar ríkisstjórnin settist
saman að snæðingi í síðustu viku í
skrifstofum forsætisráðherrans
og sötraði dýrindis kampavín með
matnum á meðan mótmælin voru í
hámarki fyrir utan gluggana.
Ungmennin börðu á trommur og
heimtuðu að hlustað yrði á kröfur
þeirra.
Engin lausn í sjónmáli
Þrátt fyrir öll mótmælin undan-
farnar vikur virðast Jacques
Chirac forseti, de Villepin og
aðrir ráðamenn ætla að láta þau
sem vind um eyru þjóta. Núna
fyrir helgina áttu stjórnvöld í
viðræðum við verkalýðsfélögin,
námsmenn og atvinnurekendur
til að finna leið út úr þessum
ógöngum, en samkomulag virtist
ekki í sjónmáli.
Að þeim loknum sagðist Jacques
Chirac forseti einungis vonast til
þess að þessar viðræður myndu
skila þeim árangri að stúdentar
gætu farið að búa sig undir prófin
og aðrir nemendur kæmust aftur í
skólann. Þá ítrekaði de Villepin
forsætisráðherra að hann ætlaði
sér alls ekki að verða við háværum
kröfum um að hann segði af sér.
Chirac forseti hefði fengið honum
verkefni í hendur og það verkefni
ætla hann sér að leiða til lykta.
Verkalýðsfélögin hafa hins
vegar gefið stjórninni frest til 15.
apríl, en þann dag fer þingið í
páskafrí. Verði lögin ekki numin
úr gildi fyrir þann tíma verður
efnt til enn frekari mótmæla-
aðgerða og „þá verða engar
tegundir aðgerða útilokaðar,“ eins
og segir í yfirlýsingu verkalýðs-
félaganna.
1.
53
2
1.
47
2
2004
2002
1.
65
2
2003
FRÉTTASKÝRING
GUÐSTEINN BJARNASON
gudsteinn@frettabladid.is
FORSÆTIS- OG FJÁRMÁLARÁÐHERRA Dominique de Villepin forsætisráðherra og Thierry
Breton fjármálaráðherra sátu fyrir svörum á blaðamannafundi í síðustu viku. FRÉTTABLAÐIÐ/AP
Franska þjóðin klofin í tvennt
UNGA FÓLKIÐ MÓTMÆLIR Í síðustu viku efndu stúdentar til mótmæla á lestarstöðinni Gare du Nord í París. FRÉTTABLAÐIÐ/AP
VERKALÝÐSLEIÐTOGINN Francois Chereqe
fer í frakkann. FRÉTTABLAÐIÐ/AP
Palestína og Ísrael hafa mikið verið í fréttum undan-
farið eftir kosningar í báðum löndum þar sem Hamas-
samtökin unnu stórsigur í Palestínu og Kadima-flokk-
urinn hlaut flest sæti í ísraelska þinginu. Mikil spenna
ríkir milli landanna og hafa úrslit kosninganna ekki
dregið úr henni. Ísraelar skilgreina Hamas-samtökin
sem hryðjuverkasamtök, en þau hafa löngum unnið
að því að endurheimta landsvæði sem Ísraelar hafa
hernumið. Ehud Olmert, sitjandi forsætisráðherra
Ísraels, hefur sagst ætla að setja endanleg landamæri
milli landanna fyrir árið 2010, hvort sem Palestína
samþykkir þau eður ei, og hafa orð hans valdið usla
meðal Palestínumanna.
Hvaða rétt hafa Ísraelar til hernumdu
svæðanna?
Í raun hafa Ísraelar engan rétt til yfirráða
á hernámssvæðunum í Palestínu. Þó er
málið alls ekki svo einfalt, líkt og útlistað
er á Vísindavef Háskóla Íslands. Þar kemur fram að
fyrir seinni heimsstyrjöldina var Palestína undir stjórn
Breta. Eftir stríð var Ísraelsríki stofnað, þegar Sam-
einuðu þjóðirnar skiptu Palestínu jafnt milli Gyðinga
og Palestínumanna. Palestínumenn voru afar ósáttir
við skiptin og braust út stríð milli Palestínumanna
og Gyðinga, og náðu Gyðingar þá undir sig helmingi
þess lands sem Palestínumönnum hafði
verið úthlutað. Tuttugu árum síðar, eftir
fjölmargar alvarlegar hótanir Palestínu-
manna, réðust Ísraelar gegn Palestínu og
lögðu undir sig Vesturbakka Jórdanárinnar
og Gaza-ströndina, og réðu þá í raun allri
hinni gömlu Palestínu. Herseta þeirra er
talin brjóta bæði alþjóðalög og ályktanir
Öryggisráðs Sameinuðu þjóðanna. Palest-
ínumenn eru átta milljónir talsins, en
árið 2002 voru um fimm milljónir þeirra
flóttamenn og samkvæmt alþjóða-
lögum hafa flóttamenn fullan rétt á að snúa aftur til
heimkynna sinna.
Hvernig hafa þjóðir heims brugðist við?
Sú staðreynd að milljónir Gyðinga urðu heimilislaus-
ar í seinni heimsstyrjöldinni, auk hinna hroðalegu
ofsókna sem þeir sættu í því stríði, hefur að hluta til
orðið til þess að alþjóðasamfélagið, og þá sérstak-
lega Bandaríkin, hafa sýnt Ísraelum meiri samúð í
þessari landabaráttu en ef til vill hefði orðið ella, en
á síðustu áratugum hafa Bandaríkin veitt Ísraelum
meiri efnahags- og hernaðaraðstoð en þau hafa veitt
Afríkuríkjum sunnan Sahara og Suður-Ameríkulönd-
um samanlagt. Síðan árið 1967 hefur Öryggisráð
Sameinuðu þjóðanna ítrekað fyrirskipað Ísraelum að
láta Palestínumönnum eftir hernumdu svæðin, en
það var ekki fyrr en í fyrra sem Ísraelar hófu að verða
við þeirri skipun, og ætlar Olmert að halda þeirri
þróun áfram.
FBL GREINING: YFIRRÁÐ ÍSRAELA Á HERNUMDUM SVÆÐUM Í PALESTÍNU
Ágreiningur Palestínumanna og Ísraela
Geir H. Haarde utanríkisráðherra viðraði
þær hugmyndir í síðustu viku að stofnað
yrði hlutafélag um rekstur Keflavíkur-
flugvallar og hann
síðan einkavæddur.
Magnús Stefánsson,
varaformaður utan-
ríkismálanefndar, er
hins vegar annarrar
skoðunar.
Af hverju viltu
ekki einkarekinn
Keflavíkurflugvöll?
Við erum að tala
um alþjóðaflugvöll
sem er hlið að
landinu til og frá og því þykir mér alveg
einsýnt að ríkið eigi að eiga völlinn hvort
sem rekið verði svo með hlutafélagi eða
einhvern veginn öðruvísi.
En þarf ekki að breyta rekstrarform-
inu? Vissulega en þetta er enn ótímabær
umræða. Ef svo fer að við tökum við
þessu alfarið bíður okkar mikil vinna þar
sem menn verða að greina ástandið og
vinna svo úr því á þeim forsendum.
Þurfa íslensk stjórnvöld að taka frum-
kvæði í málinu ? Við höfum svo sem
gert það því við komum okkar hugmynd-
um og kröfum á framfæri við Bandaríkja-
menn en þeir ákváðu að vinna þetta mál
með þessum hætti svo að nú verða þeir
að gera hreint fyrir sínum dyrum.
SPURT & SVARAÐ?
REKSTUR
KEFLAVÍKURFLUGVALLAR
Ríkið á að
eiga hann
MAGNÚS
STEFÁNSSON
������������������������������
�����������������������������
�������������
���������
������������