Fréttablaðið - 26.05.2006, Qupperneq 32

26. maí 2006 FÖSTUDAGUR
�
��������
���������������
���������
���������
���
������������ ���������
����������� ��������������
���������������
������
����� ��
��������
�������������������� ���������� ������������� ������������������������
�������������������
���������������������������

������ ���������

������� �� �� ����� ������������ ���
���� ��������� �
��� ���
���
��
���
��
�
� �����������������
������������ ������
������������������
���������������
�����
������������������
�������������������
������������������
�������������������
�������������������
���������� ����
�������������������
��������������������
�������������������
�����������������
������������������
���������������
���� ��� �����
������ ����� �
����������
�����
��������������������
�����������
����������
����
���� ���
����
��������������������
�������������
������
��������
��������
����������
�����������
�����������
�����������
�����������
Afrakstur verkefnisins Akureyri
í öndvegi er margþættur og á
eftir að hafa víðtæk áhrif á þróun
og frekari uppbyggingu bæjar-
ins. Undanfarið hefur umræðan
einkum snúist um hvort ein meg-
inniðurstaða verkefnisins, að
gera sjávarsíkið, sé snjöll lausn
eða hreinlega slæm. Ekki er
ætlun mín í þessum fáu línum að
ræða einstaka þætti málsins en
vísa á vandað kynningarrit sem
dreift var í allar íbúðir á Akur-
eyri í gær – fimmtudag. Þar
kemur skýrt fram að sú villu-
kenning sem haldið hefur verið
fram, að kostnaður við gerð sjáv-
arsíkisins muni leggjast á bæjar-
sjóð og taka fé frá öðrum þörfum
verkefnum, á ekki við nokkur rök
að styðjast.
Þvert á móti bendir allt til þess
að sá mikli áhugi sem sterkir
fjárfestar sýna að byggja við
sjávarsíkið verði til þess að bæj-
arsjóður fái mun meira í sinn hlut
en nemur kostnaði við gerð þess.
Þá fjármuni má nýta til margra
góðra verka sem allir eru sam-
mála um að sinna. Að auki fá bæj-
arbúar nýjan, bjartan og skjól-
góðan miðbæ sem laðar til sín
viðskipti og ferðamenn. Þannig
hefur þetta starf fætt af sér nýja
möguleika til að fjármagna fram-
kvæmdir við uppbyggingu bæj-
arins.
Mér er það því með öllu óskilj-
anlegt hvernig tilteknir talsmenn
framboðslista fyrir bæjarstjórn-
arkosningarnar á Akureyri leggj-
ast gegn þessum framkvæmdum.
Fjármögnun er tryggð og snjöll
lausn liggur á borðinu, sem hefur
vakið mikla athygli og verið lofuð
víða um heim. Þá er allt í einu
skorin upp herör gegn gerð sjáv-
arsíkisins og talað um að fresta,
skoða og spjalla um þetta allt
fram og aftur næstu árin enda
þótt vönduð og víðtæk vinna hafi
nú þegar farið fram við undir-
búning með færustu sérfræðing-
um landsins.
Ég vil bara segja við þetta
góða fólk: Það er ekki eftir neinu
að bíða. Látum nú verkin tala og
hefjumst handa. Hik er sama og
tap. Það er búið að vera nóg af
þess konar vingulshætti í okkar
bæ undanfarna áratugi og tími til
að bretta upp ermarnar.
Nú er tækifæri til að brjóta
blað og gera stórátak til að efla
bæinn og byrja á því að taka
myndarlega til hendi í miðbæn-
um. Þess vegna er mikilvægt að
treysta þau pólitísku öfl í bæjar-
stjórn í sessi sem hafa komið
þessum málum áfram af festu og
fimi í framhaldi af íbúaþingi og
verðlaunasamkeppninni. Því hvet
ég bæjarbúa til að styðja fram-
boðslista þeirra sem hafa mynd-
að meirihluta í bæjarstjórn síð-
ustu fjögur árin – B og D lista.
Með því yrði tryggt að vilji íbú-
anna frá íbúaþinginginu um skjól-
sælan og bjartan miðbæ verði að
veruleika.
Akureyringar – takið af skarið!
UMRÆÐAN
KOSNINGAR
RAGNAR SVERRISSON
KAUPMAÐUR
Sveitarstjórnarkosningar nálg-
ast. Stjórnmálaflokkarnir kynna
áherslur sínar í aðskiljanlegum
málaflokkum, skipulags- og
umhverfismálum, málefnum
ungra og aldinna. Fjallað er um
umfang og fyrirkomulag samfé-
lagsþjónustunnar, hvort hún eigi
að vera félagslega rekin eða á
vegum einkaaðila.
Í öllum þessum málaflokkum
er afstaða Vinstri hreyfingarinn-
ar - græns framboðs skýr. Það er
hún líka í húsnæðismálum tekju-
lítils fólks. Á þessu sviði teljum
við vera þörf á stórátaki. Stað-
reyndin er sú að tekjulítið fólk í
Reykjavík berst í bökkum á hús-
næðismarkaði. Kaup á húsnæði
er ekki lengur mögulegur kostur
eftir að félagslega húsnæðiskerf-
ið var eyðilagt með nýrri húsnæð-
islöggjöf árið 1999 þvert á vilja
verkalýðshreyfingar og félags-
legra stjórnmálaafla. Nú er tekist
á um leifarnar af þessu kerfi því
Sjálfstæðisflokkurinn vill Íbúða-
lánasjóð feigan og flest bendir til
þess að Framsóknarflokkurinn sé
að leka niður í vörn sinni fyrir
sjóðinn þrátt fyrir loforð og heit-
strengingar um varðstöðu um
hann.
Hvað er til ráða? Húsaleiga er
ekki í nokkru samræmi við
greiðslugetu tekjulítils fólks. Því
fer fjarri að framboð á íbúðum á
vegum Félagsíbúða sé nægjan-
legt auk þess sem leiguverð
þeirra íbúða hefur farið hækk-
andi í samræmi við þá hugsun að
stuðningur skuli ekki koma í
gegnum leiguna sem slíka, heldur
húsaleigubætur. Að okkar mati
þarf stuðningurinn að vera blanda
af þessu tvennu.
R-listinn bryddaði upp á því
nýmæli að veita tekjulitlu fólki
svokallaðar viðbótarhúsaleigu-
bætur til að brúa bilið á milli við-
ráðanlegrar leigu og okurkjara
markaðarins. Þetta fyrirkomulag
hefur verið að þróast og slípast
til. Sitthvað gott er um þetta fyr-
irkomulag að segja. Það býður
upp á sveigjanleika og valfrelsi.
Hitt er augljóst, að þennan stuðn-
ing þarf að stórauka og gildir hið
sama um framboð á íbúðum á
vegum Félagsíbúða. Hvað sem
segja má um viðbótarhúsaleigu-
bæturnar og sveigjanleikann sem
þeim fylgja, þá er óöryggið á
markaði miklu meira en í íbúðum
Félagsíbúða. Ekki er það þó ein-
hlítt. Einn svartasti bletturinn á
borginni á undanförnum árum er
útburður fátæks fólks úr félags-
legu húsnæði.
Á þessu hafa verið gefnar
ýmsar skýringar, fólk hafi ekki
borgað leiguna í langan tíma og
stundum hafi verið um óreglu að
ræða sem valdið hafi nágrönnum
ónæði. Allt þetta kann að vera
rétt. Það er hins vegar aldrei –
ekki undir neinum kringumstæð-
um – forsvaranlegt að henda fólki
út af heimili sínu án þess að því sé
tryggður samastaður. Í fyrsta lagi
er það einfaldlega lagaleg kvöð,
sem hvílir á sveitarstjórnum, að
sjá til þess að allir íbúar sveitar-
félagsins hafi húsnæði. Í öðru lagi
er hér um að ræða félagslega
skyldu okkar. Við getum ekki tal-
ist siðað samfélag nema frum-
skyldunni húsnæði fyrir alla sé
fullnægt. Enda þótt R-listanum
hafa tekist margt vel upp verður
að horfast í augu við að borgin
hefur ekki staðið sig sem skyldi
hvað þetta snertir.
Einu mega kjósendur treysta
og það er að Vinstri hreyfingin -
grænt framboð mun gera allt sem
hún megnar til þess að færa hús-
næðismál tekjulágs fólks til betri
vegar. Þar þarf margt að koma til.
Aukið framboð á leiguíbúðum,
öflugra húsaleigubótakerfi og
síðast en ekki síst stóraukinn
stuðningur félagsþjónustunnar til
aðstoðar fólki sem ekki getur séð
sér farborða. Nú þegar dýrtíðar-
skrúfan er farin að snúast eykst
þörf á því að fylgja félagslega
ábyrgri stefnu hvað þetta snertir
til mikilla muna.
Þorleifur er 3. maður á lista VG
í Reykjavík og Ögmundur Jónas-
son er þingmaður VG í Reykjavík.
VG vill átak í húsnæðismálum
UMRÆÐAN
KOSNINGAR
ÞORLEIFUR GUNNLAUGSSON FRAM-
BJÓÐANDI OG ÖGMUNDUR JÓNASSON
ALÞINGISMAÐUR
Einu mega kjósendur treysta
og það er að Vinstri hreyfingin
- grænt framboð mun gera allt
sem hún megnar til þess að
færa húsnæðismál tekjulágs
fólks til betri vegar.
Síðustu áratugina hefur það
nokkurn veginn nægt Akureyr-
ingum að rífast um Þór og KA
utan við „pólitíkina“. En núna
hefur fundist nýr vettvangur til
átaka, reyndar ekki alveg nýr af
nálinni en hefur ágerst svo um
munar núna fyrir sveitarstjórn-
arkosningarnar.
Málið er, á að leggja tengi-
brautir hér eða þar, Dalsbraut
eða ekki Dalsbraut, Miðhúsa-
braut, hér eða þar eða alls ekki.
Það er safnað nöfnum á undir-
skriftarlista með eða á móti og
pólitíkusarnir reyna að hafa alla
góða, taka göturnar til skiptis út
af aðalskipulagi eða inn á það
aftur. Menn eru auðvitað farnir
að nýta netið í þessari baráttu og
undirskriftarlisti í gangi þar sem
fólk er hvatt til þess fara fram á
það að Dalsbrautin sé lögð strax
og Miðhúsabrautinni sleppt. Er
ekki ábyrgð þessara manna sem
setja á stað svona undirskriftar-
lista töluverð. Hvatt er til þess að
láta framkvæma eitthvað, sem
hefur áhrif á fjölda fólks, þó svo
að þeir sem skrifa undir þetta
sjái ekki annað en það að þetta
gæti gagnast þeim sjálfum.
Væri ekki eðlilegra, að á svona
undirskriftarlista væri óskað
þess, að bæjaryfirvöld væru
hvött til þess að ganga í það strax
að láta kanna það hvort það sé
einhver möguleiki að koma þarna
fyrir tengibraut sem nýttist sem
slík. Og ef það fyndust raunhæf-
ar leiðir til þess, að hefja þá und-
irbúning strax, ef ekki þá væri
hægt að fara að skipuleggja þetta
svæði upp á nýtt. Það er búið að
gera margar skýrslur um Dals-
brautina og eðlilega verið úr
vöndu að ráða því hún þarf að
fara rétt framhjá barnaskóla,
leiksvæði, íþróttasvæði og íbúð-
um aldraðra svo eitthvað sé tínt
til. Ef samt sem áður skipuleggj-
endur og bæjarstjórnarfólk
ákveður að þarna skuli stefnt að
tengibraut þarf það væntanlega
að fara í sinn lögformlega far-
veg, umhverfismat o.þ.h. Það er
svo þeirra sem framkvæmdin
hefur bein áhrif á að koma með
sínar athugasemdir og eða mót-
mæli sem væntanlega eru skoðuð
og athugað hvort þau séu á rökum
reist og þá tillit tekið til þeirra.
Það telst nú sjálfsagður hlutur í
flestum bæjum og borgum að
bílaumferð sé stýrt út fyrir helstu
íbúðabyggðirnar, þó svo það sé
eitthvað lengri leið en oftast samt
fljótfarnara.
Væri ekki ráð núna að fara
eftir samþykkt bæjarstjórnar frá
því 14.6.2005 um að taka Dals-
brautina út af aðalskipulagi og
skipuleggja þetta frátekna svæði
upp á nýtt, þar eru margir spenn-
andi kostir fyrir hendi.
Akureyringar í hár saman
UMRÆÐAN
HALLDÓR BRYNJARSSON AKUREYRARBÚI
SKRIFAR UM KOSNINGAR