Fréttablaðið - 15.06.2006, Qupperneq 32

15. júní 2006 FIMMTUDAGUR32
AF NETINU
Í Fréttablaðinu síðastliðinn laug-
ardag fjallar Hafliði Helgason um
einkavæðingu almannaþjónust-
unnar í tíð ríkisstjórnar Framsókn-
arflokks og Sjálfstæðisflokks.
Látið er að því liggja að breið
sátt hafi verið um þær aðgerðir í
samfélaginu. Um sölu bankanna
segir blaðið: „Fyrir utan Vinstri
græna var tiltölulega mikil sátt
um það, að fjármálakerfinu væri
betur komið í höndum einkaaðila.
Sú ráðstöfun hefur reynst happa-
drjúg og skapað mikil verðmæti.“
Kannski er það tilviljun að mynd
af Finni Ingólfssyni fyrrverandi
varaformanni Framsóknarflokks-
ins og ráðherra er til hliðar á síð-
unni við leiðarann. En Finnur er
einn af leiðtogum S- hópsins, for-
kólfum Framsóknarflokksins sem
fengu Búnaðarbankann í sinn hlut.
Hið rétta er að mikil sátt var milli
stjórnarflokkanna, Framsóknar-
flokks og Sjálfstæðisflokks, um
að skipta bönkunum á milli sín.
Sala bankanna færði einstökum
gæðingum þessara flokka „mikil
verðmæti“ á silfurfati.
Þjóðin var hinsvegar ekki
spurð. Það er rétt hjá Fréttablað-
inu, að Vinstrihreyfingin - grænt
framboð lagðist gegn þessari
sölu, vildi hinsvegar sterkan Þjóð-
banka. Og kæmi til sölu á einstök-
um bönkum yrði það gert í
dreifðri eignaraðild og strangar
skorður settar við krosseigna-
tengslum fjármálafyrirtækja og
atvinnulífs. Og er það nú ekki ein-
mitt einkavæðing bankanna sem
á sinn þátt í afsögn Halldórs
Ásgrímssonar og kom í veg fyrir
að Finnur Ingólfsson gæti tekið
stöðu hans hjá Framsóknar-
flokknum?
Einkavæðing Símans var glapræði
Áfram heldur Fréttablaðið í mis-
vísandi fullyrðingum sínum:
„Aftur þegar kom að sölu Símans
voru flokkadrættir nokkuð svip-
aðir og við sölu bankanna. Mikill
meirihluti vildi selja Símann.“
Það er alveg rétt að þingmenn
Vinstri grænna lögðust einarð-
lega gegn sölu Símans. Enda er
það ein vitlausasta einkavæðing
ríkisstjórnarinnar til þessa. En
meirihlutinn á Alþingi vildi selja.
Ef leiðarahöfundur er hinsvegar
að vísa til vilja samfélagsins þá
var hann býsna ljós. Sala Símans
var afar umdeild svo vægt sé til
orða tekið. Skoðanakannanir
sýndu ítrekað að mikill meirihluti
landsmanna var andvígur sölunni.
Í könnun sem Gallup gerði í mars
2003 vildu 61 prósent svarenda að
Síminn yrði áfram í opinberri
eigu og yfir 70 prósent íbúa lands-
byggðarinnar vildu að svo væri
áfram. Könnun Félagsvísinda-
stofnunar frá í febrúar 2005 sýndi
að yfir 70 prósent aðspurðra voru
andvíg sölu á grunnfjarskipta-
kerfi Símans. Þjóðarpúls Gallup í
mars 2005 sýndi að afgerandi
meirihluti landsmanna var and-
vígur sölu Símans og 76 prósent
lögðust gegn sölu grunnnetsins.
Í september 2005, nokkrum
vikum eftir að salan hafði farið
fram og öll loforðin birt um ráð-
stöfun andvirðisins sýndi
Gallupkönnun að 40 prósent
landsmanna voru óánægð með
söluna en 39 prósent ánægð.
Þessarar kannanir sýna svo
ekki er um villst mikla andstöðu
meðal þjóðarinnar við einkavæð-
ingu og sölu á þeirri grunnþjón-
ustu sem Síminn hefur veitt. Og
nú þegar landsmenn upplifa dýr-
ari og verri þjónustu Símans á
mörgum sviðum og lokun starfs-
stöðva víða um land á ég fullt eins
von á að meirihluti þjóðarinnar
vildi áfram að Síminn væri í opin-
berri eigu.
Þjóðin hefur fengið sig fullsadda
á einkavæðingunni
Markaðsvæðing vatnsins var
knúin í gegnum þingið, sömuleiðis
einkavæðing á Rarik og einkavæð-
ing á flugvöllum landsins. Einka-
væðing Íbúðalánasjóðs stendur
fyrir dyrum. Með samstilltu átaki
stjórnarandstöðunnar tókst að slá
einkavæðingu Ríkisútvarpsins á
frest. Ef að líkum lætur mun þar
ekki verða fyrirstaða í Framsókn.
En víst er að þingmenn Vinstri
grænna munu verja Ríkisútvarp-
ið af öllu afli og finnst mér líklegt
að meirihluti landsmanna styðji
okkur í þeim slag.
Þjóðin hefur fengið upp í kok
af einkavæðingu grunnþjónust-
unnar og hvernig ríkisstjórnar-
flokkarnir úthluta dýrustu sam-
félagseignum okkar til
flokksgæðinga sinna.
Einkavæðingin og Fréttablaðið
UMRÆÐAN
EINKAVÆÐING
JÓN BJARNASON
ALÞINGISMAÐUR
Þjóðin hefur fengið upp í kok
af einkavæðingu grunnþjónust-
unnar og hvernig ríkisstjórn-
arflokkarnir úthluta dýrustu
samfélagseignum okkar til
flokksgæðinga sinna.
Þann 20. júní er alþjóðlegur dagur
flóttamanna á vegum Sameinuðu
þjóðanna. Af því tilefni langar
okkur undirrituð að segja frá
sjálfboðaliðastarfi við hælisleit-
endur á Íslandi.
Flestir vita að Ísland hefur
nær árlega tekið á móti flótta-
mönnum í gegnum SÞ og það
hefur verið vel tekið á móti þeim.
En hingað leita líka aðrir flótta-
menn sem ekki fer jafnhátt um,
flóttamenn sem ekki eru á vegum
SÞ, og eru oft nefndir hælisleit-
endur og fá ekki jafngóðar mót-
tökur. Lönd í Vestur-Evrópu hafa
gert með sér samkomulag og
reglur um móttöku hælisleitenda.
Flestir þeirra sem leita til Íslands
eru eftir stutta dvöl hér á landi
sendir til baka til þeirra landa
sem teljast bera ábyrgð á viðkom-
andi hælisleitenda. Nokkrir, um
15-20 manns hafa dvalið hér í ár
eða lengri tíma og jafnvel tvö
áður en yfirvöld hafa úrskurðað
endanlega um dvalarleyfi þeirra
hérlendis (Undanfarin fimm ár
hafa ca. 400 einstaklingar sótt um
hæli hérlendis en enginn þeirra
fékk dvalarleyfi á grundvelli
flóttamannareglna en nokkrir
dvalarleyfi af mannúðarástæð-
um.)
Umfjöllun hælisumsókna eða
úrskurðir stjórnvalda geta verið
umræðuefni en það sem við vilj-
um vekja athygli á hér eru
aðstæður hælisleitenda hérlendis
á meðan þeir bíða eftir úrskurði
stjórnvalda. Biðin getur verið,
eins og áður segir, eitt og jafnvel
tvö ár og það er ekki erfitt að
ímynda sér að þetta séu erfiðir
tímar fyrir hælisleitendur og
streituvaldandi þar sem áhyggjur
af framtíðinni eru miklar. Þennan
tíma eru þeir í eins konar and-
legri einangrun. Þótt aðgangi sé
ekki lokað að gistaheimilinu í
Reykjanesbæ, þar sem þeir
dvelja, þá koma þangað fáir utan
starfsfólks RKÍ og bæjarins. Við-
komandi starfsfólk gerir sitt
besta fyrir hælisleitendurna en
það myndi rjúfa einangrun þeirra
mikið ef aðrir kæmu einnig reglu-
lega í heimsókn. Í þeim tilgangi
hófu nokkrir einstaklingar að
heimsækja gistiheimilið á síðasta
ári og þeir ætla nú að stofna gras-
rótarhreyfingu: „Áhugahóp um
mannréttindi hælisleitenda.“
Hópurinn ætlar ekki að skipta sér
af rannsókn stjórnvalda á
umsóknum hælisleitenda eða að
reka áróður fyrir pólitískum mál-
stað heldur er tilgangur og mark-
mið hans einfaldlega að kynnast
hælisleitendum, hlusta á sögur
þeirra, læra um aðstæður í heim-
inum og leita hugsanlegra leiða
til þess að bæta úr mannréttinda-
málum þar sem þess er þörf.
Grasrótarhreyfinguna vatnar
fleira sjálfboðaliða en starfið er
ekki alltaf létt og því ekki fyrir
hvern sem er.
Sögur hælisleitenda geta verið
mjög sorglegar, stundum kynnist
sjálfboðaliði viðkomandi mjög
vel en getur lítið hjálpað og við-
komandi getur verið fluttur úr
landi hvenær sem er. Hópurinn
mun því bjóða upp á fræðslu fyrir
þá sem hafa áhuga á að starfa
með hreyfingunni. Sá sem gefur
sig í þetta starf getur fengið
ómetanlega reynslu, sem jafnvel
breytir sýn hans á lífið og heim-
inn.
Við trúum því að sjálfboðaliða-
starf af þessu tagi leggi ekki
aðeins hælisleitendum ómetan-
legt lið heldur auðgi það einnig
íslenskt samfélag. ■
Alþjóðlegur dagur
flóttamanna
ESB er frábært
Hvað sem ekki verður sagt um Evrópu-
sambandið er vart hægt að neita því að
að áhrif þess að þróun lýðræðis og frjáls
markaðar í nágrannaríkjum hefur verið
góð. Á innan við fimmtán árum tókst
fólki í Austur-Evrópu að breyta löndum
sínum úr kommúnískum einræðisríkjum
í lýðræðisríki með markaðshagkerfi. Og
þótt þær breytingar hefðu hugsanlega
verið framkvæmanlegar án ESB, mundu
þær aldrei geta orðið jafnhraðar. ESB-
gulrótin var, og er, ótrúlega áhrifarík leið
til að ýta í gegn umbótum sem annars
hefði tekið áratugi að koma í fram-
kvæmd.
Pawel Bartoszek á deiglan.com
Ríkisstjórnin og Kastljós
Eftir farsælan feril í menntamálaráðu-
neytinu lá beint við að Björn yrði áfram
ráðherra og það hefur enda orðið raunin.
En Sigríður Anna hverfur nú úr ríkisstjórn
og fátt bendir til annars en að hennar
pólitíska ferli sé senn lokið, eða a.m.k.
að hún hafi náð hátindinum og sé farin
þaðan. Eftir situr ráðherralið Sjálfstæð-
isflokksins og minnir mann einna helst
á Kastljósið í Sjónvarpinu. Þar má finna
bæði ungar konur og eldri menn en ekki
hið gagnstæða, eftir einhverju náttúru-
lögmáli sem bæði sjónvarp og flokkur
virðast trúa á.
Ármann Jakobsson á murinn.is
Seðlabankinn rýmdur
Uppálöppuð ríkisstjórn var kynnt áðan.
Mestu tíðindum sætir að Jón Sigurðsson,
Seðlabankastjóri, kemur inn í ríkisstjórn-
ina. Tilgangurinn með því er augljós í
mínum augum. Hann er ekki sá að búa
til nýtt formannsefni í Framsókn - heldur
fyrst og fremst að rýma til í Seðlabankan-
um til að Halldór Ásgrímsson geti orðið
Seðlabankastjóri fyrir áramót. Framsókn-
arflokkurinn lítur svo á að opinber emb-
ætti séu ekki síst til að koma fyrir gæð-
ingum þeirra, og aflóga forystumönnum.
Enginn veit það betur en fyrrverandi for-
maður Samfylkingarinnar hvaða augum
Framsókn lítur á stöður bankastjóra. Þær
eru í hans augum „eign“ stóru flokkanna
- og Framsókn.
Össur SKarphéðinsson á web.hexia.
net/roller/page/ossur/
Hræðslubandalög
Eftir sveitarstjórnarkosningarnar skrifaði
Einar K. Guðfinnsson, sjávarútvegsráð-
herra og þingmaður Sjálfstæðisflokksins
grein á heimasíðu sinni sem hann nefndi
hrakfarir vinstri hræðslubandalaganna.
[...] Árangurinn af Reykjavíkurlistanum
varð sá að Sjálfstæðisflokkurinn kemst
nú ekki til valda af eigin rammleik og
ekki líklegt að svo verði í fyrirsjáanlegri
framtíð. Flokkurinn hefur veikst verulega
og er ekki lengur einráður um lengri
eða skemmri tíma. Er það ekki líklegra,
í þessu ljósi, að hræðslan sé hjá Sjálf-
stæðisflokknum en þeim sem standa að
framboðsbandalögunum, þannig að þar
er hið eiginlega hræðslubandalag sem
Einar talar um?
Kristinn H. Gunnarsson á kristinn.is
Mikil völd
Þegar skoðað er, hvernig verkum er skipt
milli sjálfstæðismanna og framsóknar-
mannsins í borgarstjórn, sést, að allt talið
undanfarna daga um óeðlileg mikil völd
og áhrif framsóknarmannsins hefur ein-
faldlega verið spuni úr andstæðingum
sjálfstæðismanna, sem fjölmiðlamenn
hafa endurtekið. Hallgrímur Thorsteins-
son á NFS má eiga það, að hann var
farinn að átta sig á spunanum og varaði
við því, að taka hann trúanlegan - skiptin
yrðu líklega 30/70 sjálfstæðismönnum í
vil. Líklega er það nálægt sanni, séu áhrif
sjálfstæðismanna ekki meiri en 70%.
Björn Bjarnason á bjorn.is
UMRÆÐAN
FLÓTTAMENN
TOSHIKI TOMA PRESTUR OG HALLFRÍÐ-
UR ÞÓRARINSDÓTTIR MANNFRÆÐ-
INGUR
Sögur hælisleitenda geta verið
mjög sorglegar, stundum kynn-
ist sjálfboðaliði viðkomandi
mjög vel en getur lítið hjálpað
og viðkomandi getur verið
fluttur úr landi hvenær sem er.