Fréttablaðið - 15.06.2006, Blaðsíða 66

15. júní 2006 FIMMTUDAGUR42
maturogvin@frettabladid.is
ÞRÚGUR GLEÐINNAR
> EINAR LOGI VIGNISSON
N† VÖRU- OG fiJÓNUSTU-
SKRÁ Á VISIR.IS/ALLT
... sem flig vantar í
n‡ja húsnæ›i›
Hvaða matar gætirðu síst verið án?
Það er sennilega þykkt skorið ristað brauð, hvítt ítalskt,
með Havarti osti.
Fyrsta minning um mat?
Soðnar kjötbollur úr farsi með hvít-
kálsbögglum hjá mömmu.
Besta máltíð sem þú hefur fengið?
Það er án efa í Sviss í vetur, á
ítölskum veitingastað, þar sem
kokkurinn eldaði fyrir mig og nokkra
blaðamenn. Ég kalla þetta kálfakjöt
með öllu, eftir lokun.
Er einhver matur sem þér finnst
vondur?
Brauðsúpa, það er mannréttindabrot að
bjóða gestum svoleiðis gúanó.
Leyndarmál úr eldhússkápnum?
Jakobs tekex.
Hvað borðar þú til að láta þér líða betur?
Súkkulaði er sígilt, bæði við vanlíðan og góðri líðan.
Hvað áttu alltaf í ísskápnum?
Ég á alltaf græna frostpinna í frystinum.
Ef þú yrðir fastur á eyðieyju, hvað
tækirðu með þér?
Sushi.
Hvað er það skrítnasta sem þú
hefur borðað?
Það er eiginlega frekar það sem
ég borðaði ekki. Villi frændi
minn bauð mér einu sinni
í mat eftir æfingu, hann
opnaði íþróttatöskuna og
sýndi mér niðursuðudós
innan um sveitta peysu og
fótboltaskó. Ég afþakkaði pent.
MATGÆÐINGURINN: ÞORSTEINN J. VILHJÁLMSSON
Grænir frostpinnar og Jakobs tekex
Lilja Pálsdóttir, útibússtjóri
hjá Glitni, sneiðir hjá geri
og mjólkurvörum í mat-
reiðslunni enda er eigin-
maður hennar með óþol.
„Matur fjölskyldunnar tekur mið
af því að það er óþol í fjölskyld-
unni og við ákváðum að vera ekki
að elda tvöfalt, þannig að við
eldum bara það sem allir mega
borða. Krakkarnir þekkja ekkert
annað og finnst þetta ekkert mál,“
segir Lilja. Hún gefur hér upp-
skrift að heitri eplaköku án mjólk-
ur og gers. „Það eru alls staðar
uppskriftir að grillréttum þessa
dagana svo það er ágætis tilbreyt-
ing að koma með
uppskrift að ein-
hverju öðru. Þetta er
alveg frábær epla-
kaka, hrikalega ein-
föld,“ segir Lilja, en
kakan slær í gegn
hvar sem hún fer.
„Ég baka hana við
ýmis tækifæri eða
bara á sunnudögum
ef okkur vantar eitt-
hvað með kaffinu.
Upphaflega upp-
skriftin er ekki með
súkkulaði og marsipani en ég bæti
því við til að gera hana sparilegri,
algjört gúmmulaði.“ Einnig er
hægt að nota hrásykur í stað syk-
urs til að gera hana aðeins hollari.
Eplin eru
brytjuð í eldfast
mót og kanel
stráð yfir. Eggj-
um, sykri, hveiti
og lyftidufti er
hrært vel saman.
Súkkulaðið og
marsipanið er
svo brytjað og
sett út í. Allt
þetta er síðan
sett yfir eplin og
kanelsykri stráð
yfir og bakað í
45 mín við 200 gráðu hita.
Eplakakan braðgðast dásamlega
með rjóma eða vanilluís en fyrir
þá sem eru með mjólkuróþol er
gott að nota jurtarjóma.
Mjólkurlaust sælgæti
LILJA PÁLSDÓTTIR Lilja og eiginmaður hennar eru miklir sælkerar og láta ekki óþol aftra sér í matargerðinni. FRÉTTABLAÐIÐ/VILHELM GUNNARSSON
DÁSAMLEG EPLAKAKA

4-5 græn epli (Jonagold)
3 egg
1 bolli sykur (gott að nota
hrásykur)
1 bolli hveiti
1 tsk. lyftiduft
100 gr. suðusúkkulaði
100 gr. marsipan
kanelsykur
> Jarðarber...
eru frábær í kokkteil-
inn, ofan á ísinn og
í sallatið ásamt
ólívum og sólþurrk-
uðum tómötum.
Reykjavík Pizza Company er úrvals-
pizzustaður með meiru á Laugaveg-
inum. Eigandi staðarins rekur einnig
Eldsmiðjuna og því býr Reykjavik
Pizza Company að góðri reynslu í eldbökuðum
pizzum, en ýmislegt fleira girnilegt er á matseðl-
inum og því ættu allir að finna eitthvað við sitt
hæfi.
Matsalurinn býður upp á hlýlega stemningu
en einnig er hægt að taka matinn heim eða fá
heimsendingu. Staðurinn opnar kl. 10 á morgn-
ana og í sumar verður opið til hálf tólf á föstu-
dags- og laugardagskvöldum.
Matseðillinn
Aðalsmerki Reykjavík Pizza Company eru eld-
bakaðar pizzur en boðið er upp á hátt í hundrað
áleggstegundir. Á boðstólum eru einnig súpur,
beyglur og heilsuvafningar fyrir þá sem eru að
hugsa um heilsuna. „Ég er með franskan kokk sem sér
um beyglurnar og súpurnar. Ég nenni ekki að bjóða upp
á neitt nema að það sé fyrsta flokks,“ segir Þorleifur Jóns-
son framkvæmdastjóri.
Verð
Tólf tommu pizzur með áleggi eru á bilinu 1.400 til 1.700
kr., beyglur um 600 kr., heilsuvafningar um 700 kr. og
súpa dagsins er á 590 kr.
VEITINGASTAÐURINN REYKJAVÍK PIZZA COMPANY LAUGAVEGI 81, S. 5613838
Pizzur sælkerans
Chianti-svæðið er hjartað í Toskanahéraði, mikilvægasti hlekkurinn í
keðju ítalskar víngerðar. Toskana er þrátt fyrir uppgang annarra hér-
aða, einkum í suðri, ennþá bræðslupotturinn þar sem hlutirnir verða
til. Er það einkum að þakka vitund víngerðarmannanna um að stöðug
framþróun er nauðsynleg. Chianti-stimpillinn var orðinn til trafala
fyrir allmörgum árum vegna hins slæma orðspors sem fór af ódýrari
vínum frá svæðinu. Ítalska flokkunarkerfið á vínum var staðnað og
víngerðarmenn í Toskana gerðu uppreisn gegn því. Uppreisnina
leiddi Antinori greifi, höfundur fyrsta „Ofur-Toskanavínsins“ Tigna-
nello og fylgdu fleiri í kjölfarið. Í Chianti hafa orðið miklar framfarir
og er nú talað um bestu vínin sem „Ofur-Chianti-vín“.
Einfaldari Chianti-vínin urðu undir í samkeppninni um hylli neyt-
enda hér á landi og víða annars staðar. Þar hafa vín frá Suður-Ítalíu
staðið sig betur enda líkjast þau meira nýjaheims-vínunum með sínu
kröftuga ávaxta- og berjabragði. Enn er þó svo að lykillinn að því að
kynna sér ítalska víngerð er að smakka Chianti-vín. Hér á landi hefur
eiginlegum Chianti-vínum í vínbúðum fækkað, bæði vegna minnk-
andi vinsælda og breytinga á flokkunarkerfinu. Hið vinsæla Santa
Cristina fylgir til að mynda ekki lengur hinni gömlu Chianti-flokkun.
Vínið hefur haft mjög gott af því og er betra en fyrr að mínu mati.
Undanfarin ár hefur vínsamlag bænda í Vinci vakið mikla athygli
fyrir vín sem þykja með allra bestu vínum svæðisins. Þetta vínsam-
lag heitir Della Vigne en selur vínin undir nafninu Cantine Leonardo
da Vinci. Smábærinn Vinci er 35 kílómetrum vestan Flórens, fræg-
astur fyrir að vera heimabær listamannsins, vísindamannsins og þús-
undþjalasmiðsins Leonardos sem kenndi sig einmitt við bæinn og
kallaði sig Leonardo da (frá) Vinci. Flöskurnar eru skreytt-
ar með verkum meistarans á afar skemmtilegan máta. Ég
hélt fyrst að nafngiftin væri eingöngu markaðsbrella en
ef einhverjir geta gert tilkall til þess að skreyta sig með
nafni meistarans eru það bændurnir í Vinci. Vert er að
benda ferðalöngum sem eiga leið til Flórens eða Pisa að
kíkja við hjá bændunum, þeir selja vínin í kaupfélag-
inu sínu bæði í flöskum og svo beint úr tunnunum sem
er býsna skemmtilegur máti. Það er margt vitlausara
en að láta bændurna í Vinci opna fyrir sig dyrnar að
Chianti.
Da Vinci vínlykilinn
VERT AÐ SPÁ Í
Í vínbúðum fást mörg frambærileg Chianti-vín. Má nefna að Chianti
Classico Campomaggio var eitt þeirra vína sem hlutu útnefninguna
Gyllta glasið hjá Vínþjónasamtökunum sl. haust. Tvö vín fást frá
bændunum í Vinci, Leonardo Chianti Riserva og Leonardo Chianti
sem var valið vín mánaðarins í Gestgjafanum í nóvember.