Tíminn - 20.08.1978, Blaðsíða 20

20
Sunnudagur 20. ágúst 1978
Sigurður Helgason forstjóri hjá Flugleiðum:
„Alger paradís að
vera um tíma
fjarri síma og
starfi”
— Ef ég á að nefna aðalhugðarefni mitt þá er það bók-
lestun segir Sigurður Helgason forstjóri hjá Flugleiðum.
Það er helst að ég hafi tækifæri til að nota þann tíma/
sem ég hef aflögu, til að lesa. Starfi mínu fylgja töluvert
mikil ferðalög og þá er handhægt að geta gripið í lestrar-
efni ef tóm gefst.
Siguröur Helgason er kvæntur sjóinn. Málverk eftir ýmsa
Unni Einarsdóttur og eiga þau islenska málara. yngri og eldri
fjögur börn á aldrinum ellefu til eru hibýlaprýöi. Og Siguröur seg-
24ára. Tveir synir eru heima, en ir langt vera siöan hann fór aö
„Við höfum gaman af málaralist og áhuginn hefur aukist viö kynni
af listafólki.”
tvær dætur i Bandarikjunum.
Fjölskyldan býr i einbýlishúsi á
Skildinganesi viö Skerjafjörö.
Þegar blaöamann og ljósmynd-
ara ber aö garöi er fegursta
sumarveöur og sólin glampar á
festa kaup á málverkum þegar
tækifæri gáfust: — Við hjónin höf-
um gaman af málaralist og áhug-
inn hefur aukist við þaö, að við
höfum kynnst ýmsu listafólki. Við
dvöldumst lengi vestan hafs og
kynntumst þá m.a. Ninu
Tryggvadóttur og manni hennar
A1 Copley, Lovisu Matthiasdóttur
og Leland Bell og dóttur þeirra
Temmu Bell, en fjölskyidan er öll
málarar. — Við sækjum töluvert
málverkasýningar og þá einnig
erlendis ef timi er afgangs.
— bá höfum viö hjónin gaman
af tónlist. Við hlustum bæöi á
tónlist hér heima og notum vel
flest tækifæri, sem bjóðast til aö
sækja tónleika.
— Ég hef gert svolitið af þvi aö
fara á skiði og hef gaman af þvi.
Meöan viö bjuggum i Bandarikj-
unum gafst tækifæri til aö kenna
öllum börnunum aö fara á skiö-
um.
Einstaka sinnum fer ég i veiði-
feröir. Viö erum nokkrir félagar,
sem höfum farið saman árlega i
veiöi i Héöinsfirði. Þar er alger
paradis. Þetta er eyöifjörður, al-
gerlega einangraður, enginn simi
og ekki möguleiki aö ná til
manns. I Héðinsfjörð er ekki
hægt að komast nema á sjó, og
svo gangandi, en yfir há fjöll er að
fara, ég hef farið þá leið einu sinni
og geri þaö tæpast aftur.
Anægjan af veiðiferðum er i
minum augum ekki fyrst og
fremst vonin um veiði, heldur sú
að vera á ferli úti i náttúrunni og
fylla lungun af góðu lofti.
— Annars er ekki sista likams-
ræktin eöa útiiþróttin að ganga
hressilega við og við. bað gerum
við hjónin oft og tökum þá eftir
þvi hve fáir eru á ferli fótgang-
andi. Fólk virðist vera hætt að
nota fæturna.
Þá hef ég ánægju af að ferðast
til annarra staöa i þessari stóru
veröld. Ég á ekki við feröalög i
tengslum við vinnu, þau eru bæði
þreytandi og erfið. En við höfum
haft tækifæri til að heimsækja
lönd og borgir, sem okkur voru
framandi, og sjá menningu sem
við höfðum ekki kynnst áður. Það
hefur verið bæði skemmtilegt og
áhuga'vert að koma til hinna
ýmsu heimshluta.
— Tómstundirnar eru raunar of
fáar, segir Sigurður Helgason. —
Konan segir stundum að vinnan
sé mitt forgangsverkefni númer
eitt, tvö og þrjú, annað komi ein-
hvers staðar þar á eftir. En ég vil
nú kannski ekki alveg samþykkja
það.
„Sonurinn tekur mestan tíma ”
— segir Sigrún Stefánsdóttir fréttamaður Sjónvarps
— Héðinn er helsta áhugamálið hér innanhúss,
sagði Sigrún Stefánsdóttir fréttamaður, þegar við
heimsóttum hana og þriggja ára son hennar
heima hjá þeim i Breiðhoiti.
— Eiginlega á ég engar fri-
stundir, en ég er alltaf að biða eft-
ir þeim. Ég vinn á vöktum og þess
á milli er allt sem biöur min hér
heima. Auk þess er ég dugleg viö
að hrúga á mig alls konar auka-
verkefnum i tengslum við starfið.
— Hafi ég einhvern tima aflögu
nota ég hann gjarnan til þess aö
„trimma”, þaö er það sem ég
geri skemmtilegast utan vinnu.
Ég syndi, i sumar kynntist ég
þeirri ágætu iþrótt, badminton,
sem mér þykir mjög skemmtileg
og er ákveöin i að halda áfram aö
stunda, svo fer ég i gönguferðir og
þess háttar.
Hreyfing er frumskilyröi þess
aö mér liöi vel og ég læt allt annað
sitja á hakanum.
— Nú svo er ég að myndast við
að ala Héöin upp og vera með
honum. Oft koma heilar vikur, að
ég varla sé hann nema sofandi og
mér finnst ég veröa að bæta hon-
um það upp þess i milli.
— Svo tek ég „tarnir” og les.
Hvaö ég les? Þaö fer nú mest eftir
árstlmum og skapi. Ef mér liöur
vel á sumrin les ég ljóö, en á
veturna...ja, þá les ég eiginlega
hvaö sem er.
Annars hef ég takmarkaö at-
hafnafrelsi. Vinnutiminn hjá
Sjónvarpinu gerir það að verkum,
að ég þarf að hafa barnfóstru
annað hvert kvöld að jafnaði, sem
sækir Héðin fyrir mig á dag-
heimilið, og ég vinn lika aöra
hverja helgi og eitthvaö flestar
hátiöir
Mér finnst gaman að prjóna og i
menntaskóla komst ég á lag meö
að lesa um leið og ég prjóna með
þvi að hafa bókina á nótnagrind.
Ég vil helst ekki prjóna annaö en
þaö, sem ég get annaö hvort lesið
eöa horft á sjónvarp með i leiö-
inni. Fullkomin nýting á tíma.
— Kettlingurinn, hún Skella,
hefur verið helsta viöfangsefni
okkar Héðins að undanförnu, við
erum að reyna að kenna henni
góða siöi. Og það er merkilegt
hvaö þetta litla dýr hefur skapað
mikiö lif i kringum okkur.
•- Þá hef ég gaman af aö ferð-
ast. Ég hef skoðaö töluvert af Is-
landi.ená þó margt eftir ennþá.
Héðinn og Skella kúra sig f stólnum hjá Sigrúnu
Annars er ég hálfgeröur hrak-
fallabálkur, festi bilinn á óheppi-
legustu stöðum og þar fram eftir
götunum. hann allan, en það verður að biða
— Jú, ég hef séð dálitið af a.m.k. þangað til ég er búin að
heiminum og langar til að skoða borga Ibúðina mina.