Tíminn - 24.05.1979, Blaðsíða 7

Fimmtudagur 24. mal 1979
7
Þaö var sjónvarpsþáttur um
vegamál.þar komu fram tveir
stórir og fluttu boöskap. For-
maöur bifreiöaeigenda boöaöi
athafnirí staö oröa og kvaösina
menn mundu fiauta i tvær
mínútur tiltekiö kvöld. Sam-
gönguráöherra sagöi aö nú
kæmu tfmamót og mikl-
irpeningará næsta ári og upp
frá þvi. 1 þingskjali frá ráöherr-
anum (og rikisstjórn) segir aö
visu: „A þessu stigi er ekki tek-
in afstaöa til þess meö hvaöa
hætti þessafjárveröi aflaö”. En
hvaö gerir þaö til? Timamót eru
nú einu sinni tlmamót!
Viömælendur voru innilega
sammála um aumingjaskap ts-
lendinga I vegamálum. Illskást
var ástandiö aö þeirra mati
1973, en slöan seig aftur á
ógæfuhliö. Kvaö ráöherra eöli-
legtaö spyrja aöra en sig um þá
þróun.Þaö þykir mér skrítiö.
Ráöherra á einmitt aö vera rétti
maöurinn til aö skýra hlutlægt
frá málavöxtum.
Ég man vel eftir þvl aö fjár-
magn til vegageröar var stór-
Þjóöln hefur lyft Grettistökum I vegamálum.
Flautukonsert
framkvæmdir
í vegamálum
aukiö til þess aö opna mætti
hringleiöina á þjóöhátlöarári og
náöi hámarki 1973. Enn fremur
minnist ég þess, aö fjárhags-
grundvöllur Vegasjóös brast,
þegar bensinverö margfaldaöist
á skömmum tfma. — Enginn
haföi þá um sinn úrbætur á
hraöbergi.
Grettistök á hálfri öld
Seint mun ég biöja ,,þá stóru”
úr sjónvarpsþættinum afsökun-
ar fyrir hönd samtlöar minnar
og þeirra manna sér i lagi sem
næst hafastaöiö framkvæmdum
vegamála.Geir Zoega og
Siguröur Jóhannsson eru nöfn
sem ég nefni meö viröingu.
Tryggvi Gunnarsson, Siguröur
Jónsson og Jónas Gfslason
brúarsmiöir eru dæmigeröir
fyrir afreksmenn á vettvangi.
Einstaka ráöherra og alþingis-
menn ætla ég ekki aö nefna aö
þessu sinni.
Meö samstilltum átökum
þings og þjóöar hefur á vel
hálfri öld veriö gert akfært um
alla fjallvegi landsins og heim
aö sérhverju byggöu bóli — og
öll vatnsföll brúuö.
Engin miskunn
í sjónvarpsþættinum snerist
tal manna nær eingöngu um
Og
bensinokur og vegleysur.
Hvergi var vikiö aö þróun liö-
inna ára fremur en hún heföi
engin veriö. En látum þaö vera.
Hitt var verra, aö lltiö var rætt
um raunhæf úrræöi — til fjáröfl-
unar. Þvl þaö er mergurinn
málsins ásamt meö hagnýtingu
verkkunnáttu og tadtja.
Þannig lit ég nú á máliö. I
samræmi viö þessa skoöun hef
ég stutt allar hækkanir á ben-
singjaldi svo langt sem ég man
og án tillits til þess hvaöa
ráöherrafórmeö vegamál. Enn
fremur studdi ég aö þvi aö sér-
stakt veggjald var lagt á um-
feröina á Keflavikurvegi. Og ég
beitti mér eindregiö gegn þvl á
Alþingi aö gjald þetta yröi fellt
niöur oglagöitilaöþaöyröi fært
yfir á fleiri vegi. Ég var ein-
dreginn stuöningsmaöur þess,
aö rikissjóöur tæki lán til lengri
tima til aö ljúka einstökum
verkefnum i vegagerö t.d. á
Skeiöarársandi, Vestfjöröum og
víöar. Og I vetur flutti ég ásamt
fleirum tillögu á Alþingi um aö
taka fyrir dýr en ábatasöm
Vilhjálmur
Hjálmarsson
fyrrv.
ráðherra
viöfangsefni i vegagerö og
vinna þau fyrir lánsfé sem
endurgreitt yröi á lengri tfma.
— Þetta álit ég forsvaranlegt
enda veröi þá skattheimta
vegna vegageröar hert svo sem
tök eru á.
Ég bið að heilsa
Sennilega ætti samgöngu-
ráöherrann aö tala gætilega um
timamót meöan ekki er tekin af-
staöa til þess, „meö hvaöa hætti
fjár veröi aflaö”. — En ég mun
aö vanda styöja hvers konar
fjáröfluntil vegageröar og meta
þá stjórnarherra mest sem
ókvalráöastir reynast og lunkn-
astir aö finna til þess tekju-
stofna.
Mér þykir sanngjarnt aö dug-
miklir bifreiöaeigendur veki at-
hygli á vöntun góöra vega meö
tveggja mlnútna flautukonsert.
Er sú aöferö vel þekkt I um-
feröinni nú þegar ef tafir veröa
af einhverjum ástæöum.
Læt ég svo lokiö athugasemd-
um viö sjónvarpsþátt og biö
kærlega aö heilsa þeim félög-
um. Vona ég, aö ráöherra fái
rikulegar fúlgur I Vegasjóö svo
aö timamót veröi stórkostleg og
fagna þvi aö konsertmeistari
fékk mikla þátttöku á mánu-
dagskvöldiö.
Jón Eiríksson
fyrrv.
skipstjóri
Vegna ummæla Vilhjálms
Hjálmarssonar um blaöafull-
trúa farmanna óska ég aö eftir-
farandi greinarkorn veröi birt i
Tímanum sem fyrst.
„Svei ykkur”, sagöi Vilhjálm-
ur Hjálmarsson, þegar farmenn
veittu undanþágu fyrir skip til
aö sækja fóöurvörur til útlanda
handa bændum á þeim svæöum,
þar sem búfénaöur þeirra haföi
enga beit vegna snjólaga og
hungurdauöi skepnanna voföi
yfir. Þessi orö Vilhjálms eru i
hæsta máta ómakleg, og heföi
ég frekar getaö trúaö þvl aö ein-
hver annar en hann heföi látiö
sér þau um munn fara.
Vilhjálmur tekur orö blaöa-
fulltrúans þannig, aö hann sé aö
„SVEI YKKUR”!
hæöast aö bændum. Ég er viss
um aö þaö hefur ekki veriö ætl-
an hans, heldur hefur hann sagt
þetta i gáska og ekki hugsaö út I
aö þau orö gætu misskilist. Far-
menn hafa sýnt mikinn skilning
á vandræöum bænda og veitt
margar undanþágur til aö leysa
þau.
Égerekkimeöþessum oröum
mlnum aö mæla verkfalli far-
manna bót, og ekki heldur öör-
um verkföllum, sem nú eru á
döfinni. Þaö er margt sem mér
fellur ekki, bæöi þaö hvernig til
þeirra var stofnaö, og hvernig
framkvæmdin er aö ýmsu leyti,
þótt ég hins vegar skilji mæta
vel, aö launþegar veröi á einn
eöá annan hátt aö berjast gegn
þeim látlausu veröhækkunum,
sem yfir þá dynja.
Vilhjálmur segir aö fyrir
austan hafi hundum veriö
sveiaö ef fleiri en einn voru á
heimili. Þaö var einnig gert
fyrir vestan, noröan ogsunnan.
En ef þaö væri nú t.d. nlu
hundar á sama heimili, sem
væru i' stööugum áflogum hver
viö annan, i staö þess aö verja
túniö fyrir ágengni skepna, og
sumir þeirra I þingum viö hund-
ana á hinum bænum. Væri þá
ekki ástæöa til aö sveia sepp-
unum þeim?