Fréttablaðið - 12.07.2007, Blaðsíða 62

Sumartónleikar í Skálholti
Kl. 12.00
Hádegistónleikar tónleikaraðarinnar
Alþjóðlegt orgelsumar í Hallgríms-
kirkju. Skoski organistinn Douglas
A. Brotchie leikur á Klais-orgelið í
kirkjunni. Efnisskrá Douglasar
spannar orgeltónlist þriggja alda en
verkin eru eftir Dietrich Buxtehude,
Olivier Messiaen og Jón Nordal.
Douglas hefur undanfarin tvö ár
verið organisti Háteigskirkju en
hann hefur áður haldið tónleika víða
um Evrópu, bæði sem ein- og
meðleikari.
ET Tumason er listamannsnafn
blúsarans Elliða Tumasonar. Live
At 8MM er hans fyrsta plata. Hún
var tekin upp á tónleikum á barn-
um 8MM í Berlín, en hann er í
eigu sömu aðila og reka 8MM
Records, lítið óháð plötufyrirtæki
sem hefur getið sér gott orð á
undanförnum árum og gaf m.a.
nýverið út safnplötuna The Curse,
The Life, The Blood með Singa-
pore Sling.
Það eru tíu lög á Live At 8MM,
átta frá tónleikunum sjálfum og
tvö sem tekin voru upp í hljóð-
prufu fyrr sama dag.
Elliði spilar á kassagítar og
syngur. Lögin eru flest frumsam-
in, en að auki er þarna m.a. útgáfa
Elliða af laginu Dust My Broom
eftir Robert Johnson. Tónlistin er
hreinræktaður blús sem Elliði
leyfir að flæða með impróviser-
ingum og sólóum. Blús eins og
þessi er auðvitað ekki ný tónlist,
en það sem gerir þessa plötu
ferska og skemmtilega er einfald-
leikinn og einlægnin sem skín í
gegn. Elliði hefur greinilega
sviðsþokka og þessi hálftími á
barnum hefur komist ómengaður
yfir á diskinn.
ET Tumason er efnilegur nýliði.
Þessi litla útgáfa er vonandi bara
forsmekkurinn af því sem hann á
eftir að taka sér fyrir hendur á
tónlistarsviðinu. Fínn forsmekkur.
Blús Elliða
Sýningin InfoPHR verður opnuð í
sýningarrými Sambands íslenskra
myndlistarmanna á Korpúlfsstöðum
á morgun. Þar sýna níu listamenn
frá Reykjavík, Hamborg og Prag
afrakstur samstarfs síns síðastliðin
þrjú ár. Verkefnið ber heitið „Alien
Structure in Urban Landscape“ og
hefur að viðfangsefni sínu borgar-
menningu og aðkomu fólks að sam-
félagi ólíkra borga, að því er segir í
fréttatilkynningu. Listamennirnir
níu hafa hist reglulega á því tíma-
bili og unnið að verkum um borgir í
samræðu hver við annan.
Sýningar á vegum verkefnisins
hafa áður verið settar upp í
Skolska28 í Prag, vorið 2006, og í
Westverk í Hamborg um haustið
2006. Sýningin á Korpúlfsstöðum er
lokaáfangi verkefnisins, en hún
samanstendur af verkum sem unnin
hafa verið í Reykjavík, ásamt verk-
um frá Prag og Hamborg. Þar ægir
saman ljósmyndum, kvikmyndum,
teikningum, málverkum og rýmis-
verkum, sem öll miða að því að
varpa ljósi á hið ókunna og sér-
kennilega í menningu borgarinnar.
Listamennirnir frá Prag eru þau
Jan Bartos ljósmyndari, Marcela
Steinbachova arkítekt og Jiry Thyn
ljósmyndari. Frá Reykjavík koma
myndlistarmennirnir Hlynur
Helgason, Eygló Harðardóttir og
Kristín Reynisdóttir. Þau Rupp-
recht Matthies, myndlistarmaður,
Corinna Koch, listamaður og Anna
Guðjónsdóttir, myndlistarmaður,
eru hins vegar fulltrúar Hamborg-
ar.
Sýningin verður opnuð kl. 19 á
morgun. Hún verður opin frá 13-19
bæði laugardag og sunnudag.
InfoPHR opnuð á
Korpúlfsstöðum
Þjóðlagahátíðin á Siglufirði
er nýafstaðin og kom langspil
mjög við sögu á henni. Örn
Magnússon lék á langspil
á tvennum tónleikum á
hátíðinni og hélt erindi á
málþingi um hljóðfærið.
Langspil var áberandi á
þjóðlagahátíðinni á Siglufirði.
Auk íslenska langspilsins voru
tónleikar með langspili frá Noregi
og Bandaríkjunum og einnig var
haldið málþing um langspil.
Langspilið hefur notið aukinna
vinsælda síðustu árin, sérstaklega
í Bandaríkjunum og hafa margir
frægir tónlistarmenn nýtt sér
hljóm þess. Örn Magnússon
píanóleikari er mikill áhugamaður
um þetta hljóðfæri. Hann er í
hljómsveitinni Spilmenn Ríkínís
sem leikur þjóðlög á forn
hljóðfæri. Hún hélt eftirminnilega
tónleika í Siglufjarðarkirkju á
þjóðlagahátíðinni.
„Ég er enn að læra á þetta
hljóðfæri, langspilið,“ segir Örn.
„Í hvert sinn sem ég sest niður og
leik á það finnst mér eitthvað vera
að gerast og eitthvað vera að
opnast. Ég er afskaplega heillaður
af því. Það hefur með þennan
hljóðláta hljóm að gera. Hann er
afskaplega laus við að vaða yfir
mann. Hann er yfirlætislaus.
Maður hefur tilfinningu fyrir eldri
tíma en jafnframt fegurð í dag, í
það minnsta eins og ég skynja
þetta. Ég er ekkert að reyna að
vera langspilsleikari eins og þeir
voru fyrir hundrað árum eða neitt
slíkt. Ég nálgast þetta bara eins og
músíkant sem nálgast hljóðfæri
sem hann er heillaður af.“
Það sem er sérstakt við íslenska
langspilið er að leikið er á boga.
„Það er miklu auðveldara að nota
staf til að slá á strengina eða nögl
heldur en að munda bogann,“
segir Örn. Ástæðan fyrir því að
boginn var notaður á Íslandi er sú
að íslenska langspilið er einfaldara
að gerð en mörg önnur langspil og
því auðveldara að munda bogann
á það.
Langspilið er lágvært og hentar
síður fyrir hefðbundna tónleikasali
en stofutónleika. Það er líklega
ástæðan fyrir að hljóðfærið lét
undan síga um þarsíðustu aldamót.
En væri þá ekki hentugt að gefa
tónlist með langspili út, það myndi
örugglega njóta sín vel í
tónspilara?
„Það stendur til. Mér finnst ég
samt þurfa að kunna svolítið vel
það sem ég er að gera áður en ég
stíg á stokk eða gef eitthvað út. Það
gerir kannski mín klassíska
menntun. Það felst ábyrgð í því að
vera tónlistarmaður hvað þá með
hljóðfæri sem ekki hefur verið
haldið mikið á lofti. Við í Spil-
mönnum Ríkínís stefnum þó á að
gefa eitthvað út.“